چگونه کامپیوتر را اسمبل (Assemble) کنیم؟ چه قطعاتی برای کامپیوتر بخریم؟ شما به عنوان یک کاربر توسینسویی باید بدانید که توانایی اسمبل کردن یا به قول خودمانی جمع کردن یک کامپیوتر خوب از صفر تا صد برای شما یک نیاز و یک الزام است. دفت کنید که این کامپیوتر قرار است نیازهای شما در این حوزه را برآورده کند بنابراین بایستی همه نکات لازم در خریدها و نصب قطعات را در نظر بگیرید
از همه مهمتر اینکه شما فقط قرار نیست یکبار اینکار را انجام بدهید ، ممکن است بارها مجبور شوید برای افراد مختلف یا حتی خودتان کامپیوتر اسمبل کنید و این یک کار روزمره برای شما محسوب می شود ، در این آموزش در توسینسو قصد داریم به شما نحوه اسمبل کردن یک کامپیوتر از صفر تا صد را آموزش دهیم ، بعضا نکاتی در توسینسو خواهید خواند که تا به حال در هیچ انجمن فارسی زبانی در خصوص آنها بحث نشده است.
در این سری آموزشی ما به عنوان متخصصین فناوری اطلاعات این کشور می خواهیم از فرآیند خرید ، ساخت ، نصب و حتی تنظیمات اولیه سیستم عامل یک کامپیوتر شما را راهنمایی و آموزش بدهیم. امروز قصد داریم ابتدا شما را با قطعات سخت افزاری کامپیوتر آشنا کنیم ، طبیعی است که تا شناختی نسبت به سخت افزارهای مختلف کامپیوتر نداشته باشید اسمبل کردن بی معنی است.
دقت کنید که شما می توانید به جای اینکه این مطلب را مطالعه کنید براحتی به یک مغازه خدمات کامپیوتری بروید و از آنها درخواست یک کیس کامپیوتر با کلیه مخلفات و حتی سیستم عامل را داشته باشید و براحتی آن را خریده و استفاده کنید. هدف ما این است که شما بتوانید بر اساس نیاز خودتان بهترین سخت افزار را پیدا کنید و در کنار هم قرار بدهید و سیستم کامپیوتر دلخواه خودتان را از صفر طراحی کنید.
منظور از سیستم دلخواه این است که یک Gamer و یک گرافیست هر دو به کامپیوتر نیاز دارند و یک تایپیست هم نیاز به یک کامپیوتر دارد اما هر سه سیستم توانایی های مختلفی بر حسب نیاز کاربر دارند ، طبیعی است که کامپیوتری که برای بحث بازی و Game استفاده می شود نیاز به سخت افزارهایی با قدرت بالاتر دارد .شما در پایان این سری آموزشی به عنوان یک کاربر توسینسو بایستی بتوانید کامپیوترهایی با سطح نیازهای مختلف را طراحی و در کنار هم قرار بدهید و یک اسمبلر کامل در این زمینه بشوید.
طبیعتا هر که بامش بیش برفش بیشتر یا هر چقدر پول بدی همونقدر آش میخوری در مورد خرید قطعات کامپیوتری و اسمبل کردن یک سیستم نیز صادق است . همیشه بودجه و کاربردی که ما از یک کامپیوتر می خواهیم تعیین کننده قطعات و تجهیزاتی است که برای یک سیستم کامیپوتری نیاز داریم.
یکی از مواردی که قبل از تعریف بودجه در نظر گرفته می شود کارایی سیستم است ، خیلی مهم است که ما بدانیم برای چه کاری می خواهیم یک کامپیوتر اسمبل کنیم ؟ برای اینکار ما سه طبقه بندی از کارایی های مختلف کامپیوترهای امروزی داریم که با چند مثال ساده توضیح می دهیم که برای هر کدام از این طبقه بندی ها چه مقدار هزینه مورد نیاز است و چه کسانی این نوع سخت افزارها را نیاز دارند :
اگر دنبال یک PC ساده برای استفاده از صفحات اینترنت ، چک کردن ایمیل یا مشاهده ویدیو و در نهایت استفاده از مجموعه نرم افزاری Office هستید ، یک سیستم با کارایی پایین هم جوابگوی کار شما است و نیازی به هزینه های زیاد برای خرید سخت افزارهای گرانقیمت نیست.
سخت افزارهایی که برای این دسته از PC ها استفاده می شود بسیار ارزان قیمت ، سبک ، با مصرف انرژی کم و بی سر و صدا هستند و این برای کسی که از سر و صدای کامپیوترها عذاب می کشد بهتر است. این دسته از PC ها را شما می توانید با هزینه ای نه چندان زیاد معادل ... تا ... میلیون و ..... هزار تومان تهیه کنید و کارهای روزمره ای که اشاره شد را انجام دهید.
این دسته از PC ها مورد استقبال ترین و محبوب ترین دسته بندی در میان سیستم های کامپیوتری هستند ، معمولا تعداد کاربران و علاقه مندان زیادی دارند زیرا اکثر افرادی که از کامپیوتر استفاده می کنند جزو کاربران یانی هستند. شما می توانید با توجه به بودجه متوسطی که برای خرید قطعات یک PC در نظر میگیرید یک PC متوسط با کارایی متوسط برای خودتان تهیه کنید.
اینگونه کامپیوترها می توانند بسیاری از بازی های معمولی ، کارهای گرافیکی ساده و نرم افزارهای ساده را بر روی خودشان اجرا کنند. اگر دنبال یک PC همه فن حریف و غیر تخصصی می گردید این دسته از PC ها گزینه مناسبی برای شما هستند در واقع این دسته از کامپیوترها همه فن حریف هستند. این دسته از PC ها را شما می توانید با هزینه ای متوسط بین .... میلیون و .... هزار تومان تا .... میلیون تومان تهیه کنید.
این دسته از PC ها اسلحه های کاربرانشان هستند ، با آنها کار می کنند ، با آنها زندگی می کنند ، با آنها رقابت می کنند. معمولا کاربران اینگونه PC های قدرتمند افرادی هستند که کارهای بسیار سنگین بر روی سیستم انجام مید هند ، برای مثال افرادی که کارهای ویرایش فیلم انجام می دهند ، افرادی که بازی های حجیم و حرفه ای استفاده می کنند و همچنین افزاری که از تکنولوژی های مجازی سازی برای راه اندازی شبکه و ... استفاده می کنند به چنین سیستم های قدرتمندی نیازمند هستند.
افرادی که می خواهند اینگونه PC هایی داشته باشند باید سر کیسه را شل کنند ، میزان برق مصریف و فضای زیادی که اینگونه PC ها در منزل یا محل کار اشغال می کند و البته سر و صدای به نسبت زیاد آنها از مواردی است که کاربر اینگونه PC ها باید قبل از خرید به آنها فکر کند. برای تهیه کردن اینگونه PC ها شما باید حداقل سه میلیون تومان بودجه اولیه در نظر بگیرید و می توانید تا جاییکه کرمتان باشد بودجه را بسته به علاقه و کیفیت کاری که نیاز دارید بالا ببرید. چنین سیستمی فقط برازنده یک کاربر توسینسو واقعی است.
البته توجه کنید که این قیمت ها و بودجه های تخمینی که ما در اینجا گفتیم فقط و فقط هزینه تهیه سخت افزارهای اصلی یا به عبارت ساده تر فقط Case یا جعبه اصلی PC شما بود و شامل وسایل جانبی و تجهیزات و مختلفات دیگر کامپیوتر نمی شود ، برای مثال کیبورد ، ماوس ، مانیتور ، اسپیکر و ... جزو بودجه ای که ما اعلام کردیم قرار نداشتند. اگر قبلا یک PC داشته اید این شانس را دارید که از تجهیزات جانبی PC قبلی بر روی PC جدید استفاده کنید
و هزینه های خودتان را کاهش بدهید. ما در این سری مقالات قصد نداریم به شما قیمت تجهیزات جانبی را بگوییم و بحث اصلی ما به خود Case و محتویات آن اختصای دارد. در واقع ما هسته اصلی یک PC را تجزیه و تحلیل می کنیم و به امید خدا در مقالاتی متفاوت به بررسی پارامترهای مختلف خرید تجهیزات جانبی کامپیوتر نیز خواهیم پرداخت
با توجه به اینکه این آموزش برای افراد مبتدی طراحی شده است تا بتوانند از صفر تا صد کار را خودشان انجام دهند از ابتدای کار شروع می کنیم. طبیعتا هر کامپیوتر برای اینکه بتواند کار کند به یک سری قطعات اولیه سخت افزاری نیاز دارد که ما در این قسمت قصد داریم این قطعات سخت افزاری اولیه را معرفی کنیم.
در این قسمت فقط در خصوص نکاتی که باید به آنها توجه کنید صحبت می کنیم و در خصوص خرید قسمت های مختلف در مقالات بعدی توضیح خواهیم داد ، در این قسمت هدف ما معرفی کردن قطعات مختلف ، اهمیت هر کدام در فعالیت کامپیوتر و از همه مهمتر درجه اهمیت هر کدام برای بالا بردن سرعت و کارایی سیستم بررسی می شود ، توجه کنید که ما پیشفرض در نظر می گیریم که شما هیچ دیدی از قطعات کامپیوتری ندارید و در حال حاضر یک کاربر توسینسو نیستید.
پردازنده یا Processor به عنوان مغز کامپیوتر شما عمل می کند ، در واقع مرکز فرماندهی کامپیوتر شما پردازنده کامپیوتر است. با توجه به اینکه ما پردازنده های مختلفی بر روی یک سیستم کامپیوتری ممکن است داشته باشیم اما همه آنها تحت فرماندهی این پردازنده اصلی قرار دارند ما به آن واحد مرکزی پردازش یا Central Processing Unit می گوییم .
مخفف این کلمه ها واژه CPU است که دیگر شما با این واژه آشنایی دارید. CPU وظیفه مدیریت و انجام وظایفی را دارد که به او محول می شود ، هر چقدر قدرت یک CPU بالاتر باشد طبیعتا کارها و وظایف بیشتری را در وهله های زمانی کوتاه تر می تواند انجام دهد.
به یک نکته توجه کنید که همیشه و همه نمی توانند از قدرت پردازشی کامل یک CPU استفاده کنند ،ممکن است در موقع خرید یک CPU براحتی کارهای عادی شما انجام شود و تصور کنید که CPU شما بسیار خوب است اما زمانیکه می خواهید یک ویدیو را اصطلاحا Render یا پردازش کنید ، یک فرآیند تبدیل انجام بدهید ، یک کد برنامه نویسی کامپایل کنید و یا اینکه بازی های سنگین انجام بدهید متوجه می شوید که قدرت واقعی CPU شما چقدر است .
اینجاست که حداکثر توان یک CPU مشخص می شود. CPU یکی از گرانقیمت ترین قطعات کامپیوتر شما محسوب می شود بنابراین اگر از این کارهایی که عنوان کردیم نمی خواهید بر روی سیستم انجام دهید نیازی نیست جدیدترین مدل CPU با قدرت پردازشی بالا تهیه کنید و بعضا CPU های قدیمی تر نیز پاسخگوی نیاز شما خواهد بود.
یک سری اسامی در خصوص CPU ها وجود دارد که در حال حاضر نیازی به دانستن آنها نیست ، برای مثال ما قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در خصوص انواع CPU های Core I7 و Core I5 و Core I3 صحبت کرده ایم ، در خصوص CPU های Xeon و Pentium صحبت کرده ایم و همچنین در خصوص CPU های سری Dual Core و Core 2Due نیز صحبت کرده ایم ، زیاد فعلا خودتان را درگیر این مطالب نکنید اما در صورت نیاز می توانید به لینک هایی که بر روی آنها ایجاد شده است مراجعه کنید.
مادربورد یا بورد مادر یا بورد اصلی یا صفحه اصلی که به نامهای Motherboard ، Mainboard و Central Board هم معروف است در واقع محلی است که تمامی تجهیزات اصلی کامپیوتر از طریق آن به همدیگر متصل می شوند و با هم ارتباط برقرار می کنند.
در واقع Motherboard همه چیز را بصورت فیزیکی ساماندهی می کند. بسیاری از موارد اصلی که بر روی کامپیوتر شما استفاده می شود در واقع روی Motherboard سیسم شما وجود دارد ، برای مثال پورت های USB ، پورت های مانیتور ، کارت شبکه و پورت های کیبورد و ماوس و بسیاری دیگر از پورت ها بر روی Motherboard شما وجود دارند ، بعضا بسیاری از کارت های پیشفرض سیستم نیز بر روی این صفحه طراحی شده اند .
کارت صدا و کارت گرافیک و بعضا کارت شبکه و مودم و کارت شبکه وایرلس شما نیز ممکن است از ابتدا بر روی Motherboard شما قرار بگیرند ، علاوه بر اینها بر روی Motherboard یک سری اسلات یا درگاه وجود دارد که شما می توانید کارت های جانبی را به آنها متصل کنید
برای مثال می توانید کارتهای گرافیک حرفه ای ، کارت های صدای حرفه ای ، کارت های DVB و ... را نصب کنید. Motherboard مشخص می کند که کامپیوتر شما چقدر می تواند بزرگ باشد. نوع مادربوردی که شما تهیه می کنید کاملا بستگی به نیاز شما دارد که بر اساس مقاله قبلی با داشتن کارایی های های کم ، متوسط و بالا نوع مادربورد مورد نظر شما نیز تغییر خواهد کرد.
جعبه یا Case در واقع تمامی قطعات کامپیوتری شما را درون خودش بصورت مجتمع نگهداری می کند و مانع از شلختگی تجهیزات می شود. نکته مهم در خصوص Case کامپیوتر این است که اهمیت زیادی در خصوص عملکرد و کارایی سیستم شما ندارد ، Case یک کامپیوتر جنبه کارایی ندارد
اما از جوانب دیگری از جمله ظاهر زیبا ، امکانات جانبی ، اندازه ، رنگ و مدیریت صدا و ... می تواند برای شما اهمیت داشته باشد. قبل از اینکه بخواهید یک Case انتخاب کنید نیازهای خودتان را برآورد کنید ، Case ها ممکن است از نظر عملکرد تفاوتی نداشته باشند اما برای بسیاری از دوستان ظاهر Case می تواند یک جنبه روانشناسی برای خرید باشد. اگر Case ها نبودند کامپیوترهای ما به شکل بالا قطعات را در کنار هم قرار می دادند.
RAM مخفف Random Access Memory یا حافظه تصادفی است که ما در اصطلاح همان RAM از آن نام می بریم ، البته به عنوان Memory یا حافظه نیز شناخته می شود. حافظه طبیعتا برای نگهداری اطلاعات است اما حافظه RAM یک حافظه کوتاه مدت و موقتی است
به محض اینکه شما کامپیوتر خود را خاموش کنید تمامی اطلاعاتی که در RAM وجود دارند از بین خواهد رفت ، دلیل استفاده از RAM بالا بردن سرعت دسترسی به نرم افزارها در کامپیوتر است ، اطلاعات قبل از اینکه برای پردازش از هارد دیسک ما یا همان حافظه دائمی ما به CPU منتقل شوند ابتدا وارد RAM می شوند و با سرعت بسیار بالاتری به سمت CPU ارسال می شوند.
شما با استفاده از RAM می توانید تعداد برنامه هایی که بصورت همزمان استفاده می کنید را بالا ببرید. بنابراین اگر تعداد زیادی نرم افزار بصورت همزمان استفاده می کنید بایستی به فکر تهیه RAM هایی با ظرفیت و سرعت بالاتر بگردید ، اگر از مجازی سازی استفاده می کنید خیلی بیشتر از این حرفها به RAM نیاز دارید
زیرا در چنین ساختارهایی هر ماشین مجازی تعداد زیادی نرم افزار درون خودش اجرا می کند. یک سری اسامی در خصوص RAM ها وجود دارد که قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران بصورت مفصل در خصوص آنها صحبت کرده ایم ، واژه هایی مثل DDR2 یا DDR3 یا DDR4 که می توانید در صورت علاقه مندی به لینک هایی که به مطالب آنها شده است مراجعه کنید .
کارت گرافیک یا Video Graphic Card که ما آن را به عنوان VGA هم می شناسیم در واقع یک نوع پردازنده یا Processor است که بصورت ویژه بر روی کارهای گرافیکی کار می کند ، در واقع اگر جایی به جای واژه CPU واژه GPU را شنیدید منظور Graphic Processing Unit یا واحد پردازش گرافیکی است و می توانید در چنین مواقعی کارت گرافیک را در ذهن داشته باشید.
در واقع اگر شما تصویری بر روی مانیتور خود می بینید یا اینکه می توانید تصاویر گرافیکی بر روی سیستم و مانیتور ترسیم کنید اینکار را کارت گرافیک شما انجام می دهد. همانطور که در مقاله قبلی در توسینسو گفتیم برخی از مادربوردها بر روی خودشان یک GPU دارند که برای انجام کارهای ابتدایی سیستم از جمله تصاویر دسکتاپ و کارهای معمولی گرافیکی کفایت می کند اما برای اجرای بازی های سنگین رایانه ای مشکل ساز است و باید یک VGA اختصاصی و حرفه ای تهیه شود.
اگر قرار نیست کار گرافیکی سنگین یا بازی های سنگین یا طراحی های سنگین صنعتی و ... انجام بدهید نیازی به تهیه کارت گرافیک حرفه ای ندارید اما اگر نیاز به این موارد دارید حتما باید یک کارت گرافیک حرفه ای ویژه اینکار تهیه کنید. برخی از کارت های گرافیک بر روی خودشان یک مکانیزم پردازشی پیشرفته به نام CUDA دارند که پردازشهای کمتری به سمت CPU سیستم ارسال می کند و بار کاری CPU را کاهش می دهد ، قبلا در خصوص CUDA در توسینسو مقاله ای نوشته ایم که در دسترس می باشد.
هارد دیسک یا هارد درایو هم یک نوع حافظه است اما برخلاف حافظه RAM که یک حافظه موقتی است در این حافظه اطلاعات همیشه ثابت باقی می ماند و با خاموش شدن کامپیوتر اطلاعات شما از بین نخواهد رفت . در واقع این هارد دیسک شما است که سیستم عامل ، موزیک ها ، مستندات و فیلم ها و سایر فایل های شما را در خودش نگهداری می کند.
معیارها برای خرید کردن یک هارد دیسک بسیار متنوع است اما مهمترین چیزی که در خصوص انتخاب یک هارد دیسک مهم است ظرفیت آن است ، ما معمولا به دنبال ظرفیت های بالای هارد دیسک هستیم اما باید توجه کنیم که فقط ظرفیت فاکتور مناسبی نیست ، فاکتور مهم دیگر سرعت چرخش دیسک یا RPM است ، RPM مخفف کلمه های Round Per Minute یا دور در دقیقه است ، هر چقدر یک هارد دیسک تعداد دورهای بیشتری در مدت زمان یک دقیقه بتواند چرخش داشته باشد سرعت سیستم شما نیز بالاتر خواهد رفت و کارایی سیستم شما نیز افزایش پیدا می کند.
البته این فاکتور سرعت در خصوص هارد دیسک ها معمولی صادق است ، هارد درایوهایی به نام SSD امروزه وجود دارند که شبیه عملکرد فلش مموری را دارند که ما استفاده می کنیم ، حرکت مکانیکی ندارند و بسیار بسیار سریعتر از هارد درایوهای معمولی هستند
اما هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد ، هزینه خرید اینگونه هار دیسک ها بسیار زیاد است ، قبلا در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در خصوص فاکتورهای خرید یک هارد دیسک خارجی یا اکسترنال صحبت کرده ایم ، بعضا می توانید از همین فاکتورها برای خرید هارد دیسک های معمولی نیز استفاده کنید.
درایوهای نوری یا Optical Drive ها در واقع همان چیزی هستند که به عنوان CD-ROM یا DVD-ROM آنها را می شناسیم.این دستگاه در واقع وظیفه خواندن و نوشتن اطلاعات در DVD ها و CD ها را بر عهده دارد ، البته امروزه این دستگاه ها با تکنولوژی به نام Blue-Ray نیز کار می کنند که امکان استفاده از ظرفیتهای بسیار بالای DVD ها را به شما می دهد.
امروزه تقریبا به ندرت شخصی را پیدا می کنید که از دیسک های نوری مثل CD یا DVD استفاده کند اما این تجهیزات آنقدر ارزان قیمت هستند که ارزش خریدن داشته باشند ، بعضا با 40 تا 50 هزار تومان هزینه می توانید یک درایور نوری با قابلیت Blue-Ray تهیه کنید. توجه کنید که دو واژه DISK و DISC با هم تفاوت دارند و می توانید در توسینسو این تفاوت را متوجه شوید.
کامپیوتر هم یک وسیله الکترونیکی است و برای اینکه بتواند کار کند نیاز به الکتریسیته یا همان قدرت برق دارد. پاور سیستم یا همان Power Supply وظیفه هدایت کردن الکتریسیته به داخل تجهیزات داخلی کامپیوتر را بر عهده دارد. ما بر حسب نیازمان Power مورد نظرمان را انتخاب می کنیم
اگر از یک سیستم قدرتمند با قدرت پردازشی بالا و کارت گرافیکی تخصصی و هارد درایوهای قدرتمند استفاده می کنید طبیعی است که به یک Power Supply با قدرت بیشتر نیاز خواهد داشت تا ولتاژ با بهتر بتواند به تجهیزات شما برساند. پاور تقریبا آخرین دستگاهی است که طی فرآیند خرید یک PC تهیه می کنید زیرا در این هنگام شما مادربورد ، RAM و CPU و Case و کارت گرافیک و ... را انتخاب کرده اید و می دانید که نیاز شما را کدام قدرت پاور تامین خواهد کرد.
این قطعاتی که تاکنون به شما معرفی کردیم اجزای اصلی یک کامپیوتر است اما نباید فراموش کنید برخی قطعات دیگر نیز هستند که باید در کنار آنها خریداری شوند ، برای مثلا شما نیاز به یک کارت شبکه وایرلس یا یک Wi-Fi Card دارید تا به شبکه های وایرلس متصل شوید ، اگر عکس های زیادی با دوربین و گوشی میگرید و در کامپیوتر ذخیره می کنید یک عدد دستگاه کارت حافظه خوان یا SD Reader هم روی Case نصب کنید تا به سادگی بتوانید انتقال تصاویر و فیلم ها را انجام دهید.
اگر نیاز به تجهیزات جانبی Bluetooth دارید بایستی بصورت جداگانه خریداری کنید و همچنین اگر می خواهید تماس صوتی و تصویری برقراری کنید بهتر است یک دستگاه میکروفون و وبکم هم برای خودتان خریداری کنید. اما همچنان توجه کنید که شما هنوز نه کیبورد دارید و نه ماوس و نه مانیتور ... پس ابتدا این تجهیزات را بایستی تهیه کنید.در مقاله بعدی ما در خصوص نحوه انتخاب قطعاتی که از آنها اسم بردیم صحبت خواهیم کرد.
خوب حالا شما به عنوان یک کاربر توسینسو درک تقریبی از چیزهایی که درون یک کامپیوتر قرار دارد ، دارید. حالا زمان آن رسیده است که قطعاتی که مورد نیازتان است را خریداری کنید در ادامه در خصوص نحوه خرید و ملاک های انتخاب سخت افزارها برای شما صحبت خواهیم کرد.
قبل از اینکه به سراغ تک تک سخت افزارها برویم فراموش نکنید که این راهنما بایستی مرتب با خواندن خبرها و بدست آوردن اطلاعات جدید از تکنولوژی ها و سخت افزارهای جدید بروز رسانی شود بنابراین یک راهنمای قطعی برای انتخاب سخت افزارها هیچوقت وجود ندارد اما خیالتان راحت باشد که با این مطلب انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران دیگر کسی نمی تواند سر شما کلاه بگذارد.
ممکن است به غیر از این مطلب ، مطالب دیگری از وب سایت های دیگر نیز مطالعه کنید که در همین راستا باشند اما به شما قول می دهیم که حداقل در این سری مطالب شما نوع و برند و در اصطلاح فنی Build مورد نظر سخت افزاری را به درستی انتخاب خواهید کرد. توجه کنید که این اطلاعات به مرور زمان ممکن است با ظهور تکنولوژی های سخت افزاری جدید تغییر پیدا کنند بنابراین حتما به تاریخ ارسال مقاله در هنگام خواندن توجه کنید.
انتخاب مرکز فرماندهی کامپیوتر شما کار چندان سختی نیست ، برندها مشخص هستند ، نوع پردازنده ها مشخص هستند و بزرگترین شرکت های تولید کننده این نوع پردازنده ها هم به توصیه ما دو شرکت بیشتر نیستند بنابراین حق انتخاب کم است اما کیفیت همه محصولات این دو شرکت بسیار عالی است.
اما در هنگام خرید کردن CPU چند نکته اساسی وجود دارد که بایستی رعایت کنید ، اولین نکته ای که بایستی هنگام خرید CPU در نظر بگیرید بحث clock speed یا در ترجمه فارسی سرعت ساعت است و دومین نکته ای که باید به آن توجه کنید تعداد core ها یا هسته های CPU است. سرعت ساعت یا clock speed در واقع تعداد دستوراتی است که هر هسته CPU می تواند در هر ثانیه اجرا کند.
بنابراین هر چقدر clock speed یا سرعت ساعت شما بالاتر باشد به معنی بالاتر بودن سرعت اجرای دستورات در CPU شما است ، تعداد هسته های بیشتر هم به معنی امکان اجرا مجموعه ای از دستورات بر روی هر هسته با سرعت بیشتر است ، هر چقدر تعداد core ها بیشتر باشد سرعت اجرای دستورات نیز به همان تناسب بالاتر می رود.
البته توجه کنید الزامی در بالا رفتن سرعت شما در صورت داشتن تعداد هسته های بیشتر نیست ، بایستی نرم افزارها نیز بتوانند از قابلیت چند هسته ای CPU ها استفاده کنند ، برخی از نرم افزارها امکان استفاده همزمان از چند CPU را دارند که اینکار باعث بالا رفتن سرعت اجرا آنها می شود. به این فرآیند در اصطلاح فنی چند وظیفگی یا Multi-Tasking گفته می شود که به معنی اجرای همزمان چندین دستور در هر هسته CPU می باشد.
در حال حاضر که این مقاله را در توسینسو می خوانید برای کامپیوترهایی با پردازش ها و قدرت های پایین ( کارایی پایین ) سری CPU های Dual Core یا دو هسته ای پیشنهاد می شود ، برای کامپیوترهایی با پردازش ها و قدرت های متوسط ( کارایی متوسط ) سری CPU های Quad Core یا چهار هسته ای پیشنهاد می شود .
برای کامپیوترهایی با پردازش ها و قدرت های زیاد ( کارایی بالا ) سری CPU های چهار هسته ای با قابلیت های Hyper-Threating یا چند نخی و همچنین قابلیت Turbo Boost یا بالا بردن فرکانس کاری CPU در زمان نیاز ، مناسب می باشد. اگر اسم CPU های سری Core 2Due را شنیدید همان سری دو هسته ای هستند که شرکت اینتل آنها را به این نام معرفی کرده است ، اگر CPU های Core I7 به گوش شما خورد همان CPU های قدرت بالا با دو قابلیت ذکر شده هستند.
بعد از اینکه این طبقه بندی ها را انتخاب کردید بایستی سرعتی ساعت یا clock speed پردازنده را تعیین کنید. برای کارهایی مثل بازی های رایانه ای سرعت ساعت CPU خیلی مهمتر از تعداد Core های CPU است ، دلیل این امر کاملا مشخص است
خیلی از بازی هایی که امروزه بازی می کنیم برای کار کردن با چند هسته CPU بصورت همزمان ساخته نشده اند و تنها از یک هسته در لحظه می توانند استفاده کنند. اگر زیاد کارهای سنگین از کامپیوتر خود نمی کشید یک CPU با چهار هسته یا Quad Core نیز جوابگوی نیاز شما خواهد بود و حداکثر نیاز شما را برآورده می کند در چنین مواقعی ، هزینه کردن برای خرید CPU هایی با قابلیت Hyper Threating و Turbo Boost فقط هزینه اضافی است و هیچ بازخوردی برای شما نخواهد داشت.
اگر شما فعالیت های گرافیکی سنگین دارید یا کار ویرایش فیلم انجام می دهید و عملیات Rendering دارید ، نرم افزار شما نیاز به تعداد هسته های بیشتر و قردا پردازشی بیشتری دارد ، در چنین مواردی از CPU هایی که قابلیت های ذکر شده را دارند استفاده می کنیم. اگر برنامه خاصی را برای استفاده در کامپیوترتان مد نظر دارید حتما در خصوص اینکه نرم افزار شما قابلیت پشتیبانی از چند هسته CPU را دارد یا خیر تحقیق کنید و سپس CPU مناسب را انتخاب کنید.
فاکتورهایی که برای شما عنوان کردیم به راحتی می توانند تعداد هسته های CPU مورد نیاز شما را تعریف کنند ، اگر شما نوع CPU و تعداد هسته های خودتان را انتخاب کنید معمولا در این حالت چند سری CPU بیشتر وجود نخواهد داشت که نیاز شما را جواب بدهد ، در چنین مواردی کافیست clock speed آنها را با هم مقایسه کنید و هر کدام که از نظر شما مناسب کار شما است را انتخاب و خرید کنید.
هنوز خرید نکنید ، اگر نیاز به انجام یک سری کارهای خاص بر روی سیستم دارید از جمله مجازی سازی ماشین های مجازی ، مطمئن شوید که CPU ای که خریداری می کنید اگر از خانواده شرکت اینتل است قابلیت Intel-VT و اگر از خانواده شرکت AMD است قابلیت AMD-V را درون خودش داشته باشد .
اگر کار گرافیکی یا Game انجام نمی دهید مطمئن شوید که CPU شما از کارت گرافیک Internal سیستم پشتیبانی می کند. اندازه Cache یا حافظه کش برای CPU ها بسیار مهم است ، هر چقدر میزان Cache لایه یک و دو CPU شما بالاتر باشد طبیعتا سرعت بهتری را تجربه خواهید کرد .
از نظر قیمت CPU های سری AMD به نسبت ارزانتر از CPU های سری Intel هستند. نکته آخر اینکه فراموش نکنید مطالب را تا پایان دنبال کنید زیرا شما نمی توانید یک CPU قدیمی را روی یک مادربورد جدید نصب کنید و برعکس بنابراین ابتدا باید بررسی کنید نیازهای خودتان را بسنجید و محصولاتی خریداری کنید که با همدیگر بتوانند یکپارچه بشوند . در مقاله بعدی در خصوص نکات مهم در خرید مادربورد یا Mainboard کامپیوتر در توسینسو صحبت خواهیم کرد امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.
در قسمت قبلی در خصوص نکاتی که باید در خرید CPU دقت کنیم صحبت کردیم و قبل از آن اشاره کردیم که همه تجهیزات توسط قطعه ای به نام Motherboard یا مادربورد به هم متصل می شوند ، بنابراین همه تجهیزاتی که می خریم بایستی با این قطعه هماهنگی لازم را داشته باشند ، در ادامه قصد داریم نکات مهم در خصوص خریداری Motherboard را بررسی کنیم ، برخی از نکات مهمی که در هنگام خرید مادربورد بایستی به آنها توجه داشته باشید به شرح زیر می باشند :
سوکت یک فاکتور مهم در خرید یک مادربورد است ، این سوکت است که تعیین می کند بر روی این مادربورد چه نوع CPU ای می تواند سوار شود ، اصطلاح سوار شدن در واقع همان پشتیبانی و هماهنگ بودن Pin های سوزنی CPU و بورد مادر و بسیاری دیگر از موارد است .
برای مثال ما سوکت های سری AM3 در محصولات شرکت AMD و سوکت های سری LGA 1150 را در محصولات شرکت Intel مشاهده می کنیم. بنابراین اگر بر حسب مقاله قبلی شما نوع CPU مورد نظرتان را انتخاب کرده اید این اولین گام برای انتخاب یک مادربورد مناسب برای CPU مورد نظر شماست ، حتما بررسی کنید که سوکت مادربورد شما با سری CPU ای که خریداری کرده اید هماهنگی لازم را دارد.
مادربوردها معمولا در سه اندازه یا سایز به بازار ارائه می شوند که به ترتیب Mini ITX ، Micro ATX و Full ATX هستند. طبیعتا مثل Option های مختلفی که موقع خریداری خودروهای مختلف دارید و هر چقدر خودروی شما بزرگتر باشد دارای Option های بیشتری هم خواهد بود ( البته نه در ایران ، اینجا وانت داریم ) در مادربوردها نیز هر چقدر اندازه آنها بزرگتر باشد طبیعتا از قابلیت های بیشتر و پیشرفته تری پشتیبانی می کنند.
از جهتی بزرگی یا کوچکی اندازه مادربورد شما تعیین کننده بزرگی یا کوچکی Case شما و کامپیوتر نهایی شما نیز خواهد بود. در واقع انتخاب مادربورد شما به فاکتورهای زیادی بستگی دارد اما اندازه طبیعتا اولین گزینه برای داشتن یک کامپیوتر کوچک و جمع و جور خواهد بود.
همیشه به پشت مادربوردی که می خواهید خرید کنید توجه کنید ، آیا شما تعداد زیادی پورت USB نیاز دارید ؟ آیا مادربورد شما به اندازه و تعداد لازم پورت یا اسلات PCI برای پشتیبانی از تجهیزاتی که در آینده می خواهید به آن اضافه کنید دارد ؟
یا اینکه می تواند پورت های بیشتری USB بر روی خودش ( روی اسلات های PCI ) نصب کند؟ آیا شما نیاز به خروجی HDMI دارید ؟ اگر قصد ندارید از کارت گرافیک های خارجی استفاده کنید باید مطمئن شوید که بر روی مادربورد شما بصورت پیشفرض کارت گرافیک ساده On-Board وجود داشته باشد تا خروجی ساده مانیتور و گرافیک را داشته باشید.
شما چه تعداد پورت USB 3.0 نیاز دارید ؟ برخی از مادربوردها تعداد زیادتری پورت USB 3.0 بر روی خودشان دارند . دقت کنید که اگر مادربورد شما چند کارت پیشفرض یا چند قابلیت را نداشته باشد ، شما بعدهای می توانید از طریق کارتهای PCI یا پورت هایی که اضافه می شوند آن را توسعه دهید اما چه بهتر که از همان روز اول بیشتر موارد مورد نیاز شما بر روی مادربورد وجود داشته باشد. اضافه کردن قابلیت های جدید به مادربورد از طریق کارتهای توسعه یا expansion card ها انجام می شود.
اگر قرار است از مقدار RAM بسیار زیادی بر روی سیستم خودتان استفاده کنید حتما بررسی کنید که مادربوردی که خریداری می کنید این میزان RAM را پشتیبانی کند. همیشه به تعداد Slot های RAM ای که وجود دارد و مقداری که پشتیبانی می کند توجه کنید.
بعضا ممکن است شما بخواهید در آینده فرآیندهای کاری بر روی سیستم داشته باشید که نیاز به مقدار زیادی RAM داشته باشند ، حتما بررسی کنید سیستم قابلیت پشتیبانی داشته باشد ، برای مثال من در خرید کردن مادربورد فاکتور میزان RAM قابل پشتیبانی را بسیار تاکید می کنم زیرا کار مجازی سازی انجام می دهم که بسیار نیاز به RAM دارد و به همین منظور مادربوردی خریداری کرده ام که براحتی بتوانم بعدها به آن RAM اضافه کنم.
همانطور که قبلا در توسینسو اشاره کردیم اگر قرار است فقط اینترنت گردی کنید و از نرم افزار Office و چند کار ساده دیگر بر روی کامپیوتر استفاده کنید ، بهتر است از مادربوردی استفاده کنید که بر روی خود کارت گرافیک سرخود یا پیشفرض داشته باشد ، ما به این نوع کارت گرافیک ها در اصطلاح فنی Integrated Graphic یا گرافیک یکپارچه شده بر روی مادربورد می گوییم.
اما اگر نیاز به کارهای حرفه ای گرافیک دارید و مثلا می خواهید بازی های سنگین اجرا کنید و یا ویرایش های ویدیویی سنگین داشته باشید دیگر این نوع کارت گرافیک ها کار شما را راه نمی اندازند و باید یک کارت گرافیک خارجی و قوی تهیه کنید ، هر چند برخی از کارت گرافیک های Integrated داخلی امروزه برخی از این نوع کارهای حرفه ای را نیز پشتیبانی می کنند. اگر قرار است یک کارت گرافیک اختصاصی و جدا تهیه کنید اصلا اهمیت ندارد که مادربورد شما کارت گرافیک پیشفرض دارد یا ندارد.
تعداد پورت ها یا درگاه های SATA تعیین کننده تعداد هارد دیسک ها ( هارد درایو درست تر است ) و درایوهای نوری ( همان CD-ROM و DVD-ROM ) ای است که می توانیم آنها را بر روی مادربورد نصب کنیم. در برخی اوقات این مسئله می تواند مشکل ساز شود .
در زمانیکه شما نیاز به داشتن چندین هارد دیسک داخلی برای سیستم دارید تعداد این پورت ها اهمیت زیادی پیدا می کنند ، ممکن است از این سیستم کامپیوتری بخواهید به عنوان یک فایل سرور یا یک دستگاه ذخیره سازی اطلاعات استفاده کنید و در چنین مواقعی تعداد پورت های SATA بسیار مهم است.
اسلات یا Slot که به معنی شکاف است ، محلی برای نصب کردن کارت های مختلف کامپیوتر است. شما تنها زمانی می توانید از کارت های تخصصی گرافیک ، صدا ، شبکه و حتی کارتهای توسعه یا expansion استفاده کنید که سیستم شما دارای شکاف های PCI باشد. بنابراین اگر قصد دارید یک کارت شبکه وایرلس حرفه ای ، یک کارت گرافیک حرفه ای ، یک کارت صدای حرفه ای ، یک کارت شبکه چند پورته و حتی تعداد بیشتری پورت USB باشید باید مطمئن باشید مادربورد شما دارای Slot های کافی باشد.
چیپ ست یا Chipset در واقع تعیین کننده بسیاری از قابلیت های پیشرفته در یک مادربورد به حساب می آید . برخی از Chipset ها از قابلیت Overclocking دارند یعنی می توانند سرعت CPU شما را به یکباره متحول کنند و با بالا بردن فرکانس کاری کارایی سیستم را بالا ببرند ، اما برخی از Chipset ها این قابلیت را ندارند.
برخی از Chipset ها از قابلیت های SLI و Crossfire می توانند استفاده کنند و قابلیت استفاده از چند کارت گرافیک را بصورت همزمان به شما بدهند اما برخی هم نمی توانند. برخی از انواع Chipset از قابلیت های SSD Caching برای بالا بردن سرعت انتقال اطلاعات در هارد و RAM و CPU می توانند استفاده کنند و برخی نمی توانند. اگر می خواهید از چنین قابلیت های پیشرفته ای استفاده کنید طبیعتا بایستی به نوع Chipset بکار رفته در مادربورد خودتان دقت کنید و بهترین نوع را انتخاب کنید.
این کلیات موارد و نکاتی بود که یک کاربر توسینسو باید در هنگام انتخاب و خرید یک مادربورد در نظر داشته باشد ، البته بسته به قابلیت ها و امکاناتی که شما از یک مادربورد انتظار دارید دو فاکتور قیمت و پشتیبانی یا گارانتی را نیز در نکته های مهم خرید حتما قرار بدهید که بعدا در این خصوص صحبت خواهیم کرد ، به صورت مفصل در خصوص فرآیند خرید صحبت خواهیم کرد. اما بصورت کلی هر چقدر اندازه بزرگتر باشد و هر چقدر قابلیت های بیشتری مد نظر باشد طبیعتا هزینه بیشتری نیز بایستی در این خصوص پرداخت شود.
برندهای معروفی که تولید کننده قطعات مادربورد هستند ASUS ، GIGABYTE ، MSI هستند که معروف ترین در این خصوص هستند اما برندهای متفرقه نیز وجود دارند برای مثال ASRock یا BIOSTAR یا FOXCONN از جمله برند های دیگری هستند که در رده یا طبقه بندی دوم قرار می گیرند. این موارد برای افرادی است که هزینه کمتری می خواهند بابت مادربورد پرداخت کنند. در مقاله بعدی در خصوص نکات مهم در خصوص خرید Case یا جعبه کامپیوتر صحبت خواهیم کرد.
در قسمت قبلی در توسینسو در خصوص نکات مهم در انتخاب Motherboard مطالبی را عنوان کردیم اما قطعا قرار نیست این مادربورد مثل تصویر زیر روی دیوار نصب شود :D همه قطعات داخلی کامپیوتر در جعبه ای به نام Case قرار می گیرد که قبلا صحبت کرده ایم اما نکته مهم در اینجاست که Case چیز زیاد مهمی در قطعات کامپیوتر به حساب نمی آید
و در واقع بیشتر چهره ظاهری کامپیوتر شما را می سازد تا اینکه قدرت پردازشی یا کارایی سیستم شما را بالا ببرد. یک Case خوب هم برای خودش پارامترهایی دارد که در نهایت باعث می شود کامپیوتر شما مدت زمان بیشتری کار کند و همچنین قطعات داخلی کامپیوتر شما هم بهتر خنک می شوند. در ادامه در خصوص نکاتی که باید در خرید Case توجه کنید اشاره می کنیم.
Case های کامپیوتر تنوع زیادی از لحاظ ظاهر و اندازه دارند و Case ای که شما تهیه می کنید بر اساس نوع Motherboard ای که تهیه می کنید متفاوت خواهد بود. اگر شما یک مادربورد از سری Mini-ITX تهیه کرده اید قطعا یک Case با استانداردهای Mini-ATX Tower و یا Mini-ITX Desktop مناسب شما خواهد بود.
در کامپیوترهایی که بصورت Package شده در بازار به فروش می رسند معمولا از سری Case های Micro ATX Mini Tower استفاده شده است بنابراین توجه کنید که اندازه Mid و Full Tower ها بزرگتر از اندازه ای است که تا کنون برخی از شما دوستان استفاده کرده اید.
ما Case ها را بصورت Tower یا برجی و یا Desktop یا رومیزی تقسیم بندی می کنیم. تا زمانیکه نخواهید از یک کامپیوتر بسیار قوی با قدرت پردازشی بالا و مادربوردهای پیشرفته استفاده کنید و درایورهای زیاد ، کارت های توسعه زیاد و سیستم خنک کننده توسط آب استفاده کنید سری Case های Tower معمولی جوابگوی نیاز شما خواهد بود.
گرمایش بیش از حد و رطوبت بیش از حد همیشه باعث از بین رفتن قطعا الکترونیکی می شود. یکی از مواردی که می تواند دمای کامپیوتر شما را کاهش بدهد جریان ساده هوا است. در انتخاب کردن Case خود دقت کنید که آنقدر کوچک و جمع و جور نباشد که کابل ها و تجهیزاتی که داخل آن قرار می گیرند در نهایت جایی برای جریان هوا و خنک شدن داخل Case وجود نداشته باشد.
برخی از Case ها در جهات مختلف دارای سوراخ ها یا روزنه هایی برای جریان هوا هستند اما Case های پیشرفته تری نیز وجود دارند که بر روی خودشان Fan هایی برای خنک کردن محیط درونی Case دارند. در خرید کردن Case حتما به جریان پیدا کردن هوا درون Case دقت کنید حتی پیشنهاد من خریدن Case بزرگتر برای ایجاد فضای بیشتر برای خنک سازی بهتر است ، گرم شدن بیش از حد تجهیزات می تواند آسیب های جبران ناپذیری به سیستم کامپیوتر شما وارد کند.
همانطور که گردش و جریان هوا داخل Case مهم است و برای آن Fan تعبیه می شود ، برخی از Fan هایی که روی Case قرار می گیرند دارای Noise یا صدای مزاحم هستند که در طولانی مدت می تواند آزار دهنده باشد. قبل از خرید Case آن را روشن کنید و تست کنید که Fan های آن صدا نداشته باشد یا صدای کمی داشته باشد ، در این خصوص می توانید از تجربیات افراد مختلف در استفاده از Case های مختلف استفاده کنید.
البته دقت کنید که برخی از Fan ها با روغن کاری مناسب می توانند صدای بسیار کمتری تولید کنند که این مشکل Case نیست مشکل عدم رسیدگی به Fan است که باید روغن کاری شود. اگر قرار است برای یک مرد مسن یا بانوی مسن می خواهید Case بخرید حتما یک Case دارای Noise کم یا فاقد Noise تهیه کنید ، این Noise می تواند به مرور اعصاب و روان شما و آنها را به هم بریزد.
اگر قرار است بیشتر از یک عدد هارد درایو و بیشتر از یک عدد درایو نوری یا DVD-ROM روی یک Case قرار بدهید ، حتما بررسی کنید و ببینید که آیا Case شما این تعداد قفسه درایو یا Drive Bay دارد یا خیر ، اگر Case مورد نظر شما این تعداد را پشتیبانی نکند باید به فکر Case دیگری باشید.
البته در قدیم همیشه جایی برای فلاپی درایو در نظر گرفته می شد اما امروزه دیگر چنین چیزی وجود ندارد اما به جایش درایورهای دیگری به عنوان کارت خوان یا Card Reader وجود دارند که همان فضا را در اختیار می گیرند. از نظر اندازه قفسه درایورهای داخلی 3.5 ای برای هارد درایو ها استفاده می شوند
قفسه درایوهای خارجی 3.5 ای برای دستگاه های کارت خوان یا Card Reader ها استفاده می شوند و درایوهای خارجی 5.25 برای درایوهای نوری استفاده می شوند. البته دقت کنید که شما می توانید آداپترهایی خریداری کنید که کارت خوان های 3.5 ای را درون قفسه های 5.25 ای قرار می دهند ولی به هر حال این در صورت لزوم انجام می شود.
همه شما می دانید که بیشتر پورت های کامپیوتر در پشت یا Back یک Case قرار دارد اما همیشه دسترسی به آن ساده نیست . برخی از Case ها یا بهتر بگوییم بیشتر Case های امروزی در جلوی Case یا Front کیس یک یا چند عدد پورت برای سهولت دسترسی شما ایجاد کرده اند
برای مثال شما چند پورت USB و بعضا چند پورت USB 3.0 ، پورت های Headphone و Microphone و ... را می توانید در جلوی این Case ها مشاهده کنید. در زمان خرید توجه کنید که همه کابل های این پورت ها موجود و البته دسترسی پذیری به آنها ساده باشد. بعضا به دلیل اینکه این پورت های جلوی Case در محل بدی قرار گرفته اند امکان استفاده از آن در همه جا وجود ندارد و احتمال برخورد دست و دیوار با آنها در زمان وارد شدن Flash Memory یا غیره وجود دارد.
بعد از اینکه قطعات داخل Case را به هم متصل کردید حتما مشاهده خواهید کرد که تعداد زیادی کابل و سیم داخل Case قرار می گیرد. اگر این کابل ها را به حال خود رها کنید و هیچ فکری به حالش نکنید تا به حالت آویزان درون کیس وجود داشته باشند ، همانطور که گفتیم ممکن است باعث کاهش دادن تهویه هوای داخل Case بشوند و در نهایت باعث تخریت تجهیزات شما بشوند.
خوب شما باید به فکر مدیریت کابل ها یا Cable Management داخل Case نیز باشید ، برای رفع این مشکل برخی از Case ها سوراخ هایی درون خودشان تعبیه کرده اند که شما می توانید کابل ها را از درون آنها رد کنید و و بسیار منظم و مرتب کابل ها در Case قرار بدهید.
البته روش دیگری که وجود دارد این است که شما از بند ها و بسط های خاص جمع کردن کابل ها استفاده کنید اما اگر Case شما واقعا این موارد را بصورت تعبیه شده داشته باشد بسیار بازدهی بهتری خواهد داشت ، در زمان خرید به گزینه مدیریت کابل ها یا Cable Management داخل Case ها توجه کنید.
آخرین گزینه برای انتخاب کردن یک Case چهره ظاهری یا همان قیافه است ( خخخ قیافه :D ) . هر کسی دوست دارد که چهره کامپیوترش هم زیبا باشد البته بستگی به سلیقه افراد دارد. چهره ظاهری Case ها در چند سال اخیر بسیار متفاوت شده است و تنوع بسیار زیادی در این خصوص دیده می شود
Case هایی با چراغ های زینتی ، Case هایی با ظاهر خودروهای لوکس و ... این کاملا سلیقه ای است ، اگر موارد بالا را داشته باشید ظاهر کیس از نظر ما اصلا مهم نیست فقط دقت کنید که لبه تیز در این کیس ها وجود نداشته باشد که در موقع جابجایی یا تغییر باعث بریدگی دست شما نشود.
به این موضوع توجه کنید که Case همیشه آخرین گزینه برای انتخاب یک کامپیوتر خوب است اما قیمت آن می تواند بسته به سلیقه شما از زمین تا آسمان متفاوت باشد و هر که طاووس خواهد جور هندوستان کشد ، من Case های کامپیوتری دیده ام که به تنهایی برابر ارزش یک کامپیوتر متوسط یا حتی کارایی بالا را داشته اند.
همیشه در موقع خرید Case چند Case مختلف را در کنار هم قرار بدهید و قیمت ها را مقایسه کنید. خوشبختانه Case قطعه ای است که حتی اگر شما کامپیوتر خودتان را بخواهید عوض کنید می توانید از آن در آینده استفاده کنید. از برند های مشهور Case ها در ایران می توانیم به GREEN ، CORSAIR ، TSCO ، LOGITECH ، NEXT ، LOGIC و ... اشاره کنیم . در مقاله بعدی در خصوص نکات مهم در خرید RAM دستگاه نکاتی را عنوان خواهیم کرد.
در قسمت قبلی در خصوص نکات خرید Case کامپیوتر صحبت کردیم و دیدید که ممکن است چقدر نکته در خرید یک محصول تقریبا غیرمهم وجود داشته باشد اما برای خریدن حافظه RAM نکات چندان زیادی وجود ندارد و به ظاهر خریداری کردن RAM از ساده ترین قسمت های اسمبل کردن Case است ، مهمترین نکته در خصوص انتخاب RAM هماهنگی یا Compatibility است که باید با Motherboard شما داشته باشد ، زمانیکه قصد خرید RAM دارید به موارد زیر بایستی توجه کنید :
در زمانیکه ما این مطلب را در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران می نویسیم داشتن حافظه RAM بین 4 تا 8 گیگابایت برای یک کامپیوتر معمولی بسیار مناسب است. اگر قصد استفاده کردن از ماشین های مجازی یا نرم افزارهای زیادی بر روی سیستم خودتان داری بایستی حافظه RAM خودتان را بین 8 تا 16 گیگابایت در نظر بگیرید اما بیشتر ماشین هایی که کاربردهای عمومی دارند همان 4 گیگابایت RAM هم پاسخگوی نیازشان است.
به خاطر داشته باشید که بروز رسانی یا Upgrade کردن حافظه RAM بسیار ساده است و اگر مادربورد شما دارای 4 شکاف یا Slot برای حافظه RAM است شما می توانید بعدها براحتی با اضافه کردن یک یا دو عدد RAM حافظه را به میزان دلخواه ارتقاء بدهید. در خصوص حافظه RAM نیازی به آینده نگری نیست و نمیخواهید مقدار زیادی RAM به عنوان پیشبینی آینده بخرید ، همیشه جای ارتقاء وجود دارد.
مادربوردهای شما بسته به نوعی که استفاده می کنید می توانند RAM هایی بصورت دو کاناله ، سه کاناله و چهار کاناله را پشتیبانی کنند.این تعیین کننده تعداد تیغه های RAM ای است که شما می توانید روی Motherboard قرار بدهید ، اگر شما یک مادربورد دو کاناله دارید شما باید RAM های خودتان را بصورت مجموعه های دوتایی خرید کنید
برای مثال دو تیغه RAM به ظرفیت 2 گیگاباید باید بر روی مادربورد نصب کنید تا ظرفیت 4 گیگابایت را به شما ارائه بدهد یا 4 عدد RAM یک گیگابایتی باید قرار بدهید تا همان ظرفیت را داشته باشید. مادربوردهای سه کاناله باید RAM های خودشان را بصورت سه تایی در شکاف ها قرار بدهند و همچنین مادربورد های 4 کاناله باید RAM های خودشان را بصورت مجموعه های 4 تایی یا 8 تایی در شکاف ها قرار بدهند ، بنابراین در موقع خرید RAM به مدل مادربورد بسیار دقت کنید و کانال ها را همیشه در ذهن داشته باشید.
نوع حافظه های RAM متفاوت است ، امروزه RAM های DDR3 و RAM های DDR4 بسیار معمولتر هستند و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. شما نیازی نیست زیاد درگیر این اسامی شوید فقط توجه کنید که مادربورد شما از چه نوع RAM ای پشتیبانی می کند. اگر مادربورد شما دارای راهنما است باید مطالعه کنید و مطمئن شوید که از نوع RAM ای که می خواهید تهیه کنید پشتیبانی می کند. اگر در این خصوص بیشتر می خواهید بدانید می توانید به این مطلب با عنوان تفاوت انواع RAM های DDR در توسینسو مراجعه کنید.
مادربورد شما از انواع مختلفی از سرعت RAM ها یا اصطلاحا Bus های مختلف پشتیبانی می کند که به اعداد 800 ، 1066 ، 1333 معروف هستند. زمانیکه RAM خودتان را خریداری می کنید یکی از این اعداد به آن چسبیده و برچسب خورده است. البته سرعت RAM امروزه چندان تفاوتی در سرعت کلی سیستم شما نخواهد داشت اما از ابتدا بر این عقیده بوده اند که این عدد در سرعت RAM و سیستم شما تاثیر خواهد داشت. اما به هر حال در خصوص سرعت هایی که مادربورد شما از آنها ساپورت می کند هم مطمئن شوید
البته خیلی از نکات دیگر وجود دارد که دیگران آن را در خصوص خرید RAM مهم می دانند اما در این خصوص به شما اطمینان می دهیم که همین موارد در خریداری RAM به شما اندازه کافی کمک کند ، برای مثال من می خواهیم یک حافظه RAM خریداری کنم و اولین کاری که می کنم این است که بر روی مشخصات مادربورد مشخصات را کاملا مطالعه می کنم تا مطمئن شوم RAM مورد نظر من در مادربورد پشتیبانی می شود. مادربورد بصورت دو کاناله یا Dual Channel است و از 240 پین و حافظه DDR3 با Bus های 800 و 1066 و 1333 نیز پشتیبانی می کند.
اگر من یک RAM 4 گیگا بایتی نیاز داشته باشم باید به دنبال حافظه RAM ای با مشخصات ذکر شده داشته باشم سپس به دنبال حافظه های RAM دو گیگابایتی می گردم و دو عدد از انها تهیه می کنم و این به خاطر Dual Channel بودن حافظه RAM است. معروفترین برند هایی که در حوزه RAM وجود دارد سری Kingstone و PNY و OCZ و Patriot هستند. البته همیشه قبل از خرید کمی در خصوص ویژگی های هر RAM تحقیق کنید. در مقاله بعدی در خصوص نحوه و نکات خرید GPU یا کارت گرافیک صحبت خواهیم کرد.
در قسمت قبلی در خصوص نکات مهم در خرید RAM صحبت کردیم ، امروز می خواهیم در خصوص نکات مهم در خصوص خرید کارت گرافیک یا GPU صحبت کنیم. در واقع انتخاب کردن یک کارت گرافیک اختصاصی یا Dedicated برای یک کامپیوتر یکی از سخت ترین فرآیند های جمع کردن یک کامپیوتر است. اگر نیاز شما از بابت گرافیک کامپیوتر اجرا کردن ویدیوهای HD و کارهای بسیار ساده گرافیکی است .
قبلا هم اشاره کردیم که نیازی نیست زیاد درگیر این جریان بشوید و کافیست یا از کارت گرافیک پیشفرض سیستم استفاده کنید و یا اینکه یک کارت گرافیک را که در خصوص آن کمی تحقیق کرده ای با زیر 350 هزار تومان تهیه کنید ، البته کارت گرافیکی که دیگران در خصوص آن بد نگفته باشند.
اما اگر با کامپیوتر بازی های سنگین می کنید بایستی بیشتر در خصوص انتخاب کارت گرافیک تحقیق و بررسی کنید. زمانی که دنبال انتخاب کارت گرافیک برای بازی هستید زیاد به مشخصاتی که تولید کنندگان کارت گرافیک اعلام می کنند توجه نکنید بلکه بسته به نوع بازی که مورد علاقه شما است در وب سایت شرکت تولید کننده بازی در خصوص بهترین کارت گرافیکی های هماهنگ با بازی خودتان سئوال بپرسید.
برخی از وب سایت ها وجود دارند که بصورت تخصصی در خصوص کارت گرافیک هایی که در محیط های بازی های واقعی تست شده اند مطالب ارزشمندی دارند و این کارت گرافیک ها را در بازی های مختلف و در شرایط مختلف بازی تست کرده اند و نتایج را در وب سایت منتشر کرده اند ، برای خواندن این مطالب می توانید بسته به نوع بازی مورد علاقه به وب سایت www.videobenchmark.net و همچنین www.anandtech.com مراجعه کنید.
در هنگام تهیه کردن کارت گرافیک به بودجه خیلی توجه کنید ، در واقع مهمترین فاکتور در انتخاب این محصول بودجه است ، ابتدا بودجه خودتان را نظر بگیرید و سپس به دنبال کارت گرافیک مناسب در آن محدوده قیمت بگردید. در زمانیکه این مقاله نوشته می شود به نظر من یک کارت گرافیک با قیمت بین ... تا .... میلیون تومان برای بازی هایی با نیاز گرافیکی بالا مناسب است
اگر به این اهمیت نمی دهید که بازی شما در برخی از موارد کیفیت گرافیکی کمتری ارائه بدهد می توانید با قیمت پایینتری هم کارت گرافیک مناسبی پیدا کنید. اگر قصد دارید که بازی های بسیار سنگین و کارهای گرافیکی بسیار سنگین انجام دهید قطعا باید به فکر هزینه بیشتر از اینها باشید ، البته همیشه در موقع خرید کارت گرافیک آینده نگری داشته باشید چون این مورد قابل ارتقاء نیست.
یکی از مواردی که خیلی باید به آن توجه کنید این است که برخی از سازندگان کارت گرافیک برای اینکه بتوانند سرعت و کیفیت کارتهای خودشان را بالا نشان بدهند آنها را در حالت Overclock شده قرار می دهند و این باعث می شود که کیفیت و سرویس دهی کارت بصورت پیشفرض از آنچه که در کمپانی اصلی تولید شده است بالاتر باشه ، حتما به این موارد دقت کنید که Overclock شدن بار زیادی به کارت گرافیک شما تحمیل می کند. نکته دیگری که در خصوص خرید کارت گرافیک باید در نظر بگیرید بحث مقدار و سطح VRAM است .
هر چقدر میزان VRAM بر روی کارت شما بیشتر باشد باعث می شود در بازی هایی که نیاز به داشتن چندین مانیتور وجود دارد یا نیاز به Resolution یا وضوع تصویر بالا است کارایی بهتری از سیستم را تجربه کنید ، البته این پارامتر نیازمند هزینه بیشتری برای کارت گرافیک هم هست.
آخرین نکته ای که در این خصوص می توانیم به شما متذکر شویم بحث قابلیتی به نام SLI یا Crossfire است که در این حالت شما می توانیم همزمان از دو عدد کارت گرافیک بر روی یک سیستم استفاده کنید که معمولا اگر قصد استفاده حرفه ای از دستگاه را دارید این مورد پیشنهاد نمی شود. در چنین مواردی پیشنهاد می شود که یک کارت گرافیک با قیمت بالاتر و کیفیت بهتر به جای دو کارت گرافیک تهیه کنید.
اما مهمترین سئوال ممکن است این باشد که کدامیک از برند های تولید کننده کارت گرافیک بهتر هستند ؟ بصورت کلی دو شرکت بزرگ AMD و NVIDIA تولید کننده chipest های کارت گرافیک در دنیا هستند که بیشترین طرفدار را دارند. در واقع زیاد مهم نیست از چه نوع Chipset ای استفاده می کنید ، اکثر قابلیت هایی که هر کدام از این کارت شبکه ها دارند آن یکی هم دارد فقط در برخی از موارد اگر قرار است از سیستم عامل لینوکس استفاده کنید NVIDIA پشتیبانی بهتری به شما در خصوص لینوکس می دهد .
در خصوص انتخاب Chipset بهتر است گزینه بودجه را به عنوان ملاک در نظر بگیرید. از طرفی می توانید به پارامتر پشتیبانی و سیستم خنک کننده قوی نیز به عنوان یک فاکتور مهم در خصوص انتخاب برند نگاه کنید ، سری های XFX و EVGA از بهترین گارانتی های موجود در دنیا هستند که در نوع خود در خصوص بحث گارانتی حرف اول را می زنند و از طرفی MSI از نظر خنک کنندگی بسیار قابل صحبت است.
از سایر برند های موجود در این حوزه می توانیم به ASUS ، ZOTAC و Sapphire اشاره کرد. در مقاله بعدی نیز همچنان در خصوص 5 نکته مهم در هنگام خرید کارت گرافیک اشاره خواهیم کرد. امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد در مقاله بعدی در خصوص نکات مهم در هنگام خرید هارد دیسک کامپیوتر اشاره خواهیم کرد.
خوب تا اینجای کار کلی از نکات مربوط به خرید قطعات سخت افزاری را با هم مرور کردیم ، در خصوص نحوه خرید هارد دیسک که محل ذخیره سازی دائمی اطلاعات است قبلا توضیحاتی با عنوان نکات خرید هارد اکسترنال را منتشر کرده ایم که پیش از خواندن این مطلب پیشنهاد می کنیم به آن مراجعه کنید .
هارد دیسک ها به صورت کلی به دو دسته هارد دیسک های داخلی یا Internal و هارد دیسک های خارجی یا External طبقه بندی می شوندو در هنگام خرید هارد دیسک تقریبا همان نکاتی که در خرید هارد دیسک اکسترنال بایستی مد نظر بگیرید برای خرید هارد دیسک های Internal نیز بایستی در نظر بگیرید.
اندازه هارد دیسک یکی از معیارهایی است که در خرید هارد دیسک ها می تواند موثر باشد ، چه در خرید هارد دیسک های داخلی و چه در خرید هارد دیسک های خارجی فضایی که این هارد دیسک ها درون کیس یا روی میز شما اشغال می کنند مهم است .
بعضا هارد دیسک جزو تجهیزات ارزان قیمت محسوب می شود و به راحتی قابل ارتقاء است پس در هنگام خرید سعی کنید هارد دیسکی با اندازه های کوچکتر تهیه کنید . نکته بعدی در خرید هارد دیسک ها سرعت هارد دیسک است ، سرعت هارد دیست باعث سریعتر شدن فرآیند boot سیستم عامل ، بالا رفتن سرعت اجرای نرم افزارها و باز کردن فایل ها می شود
همانطور که قبلا اشاره کردیم واحد اندازه گیری سرعت هارد دیسک ها RPM یا Round Per Minute است که هر چقدر این تعداد دور در دقیقه بیشتر باشد سرعت شما بهت می شود ، امروزه هارد دیسک هایی که دارای RPM 7200 و بالاتر هستند بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند.
در مورد خرید هارد درایوهای SSD یا Solid State Drive ها قضیه قیمت کمی متفاوت است ، اینگونه هارد دیسک ها به دلیل نداشتن حرکت مکانیکی و ساختاری شبیه به ساختار Flash Memory بصورت باور نکردنی سرعت بالایی دارند و شما به هیچ عنوان نمی توانید سرعت آنها را با هارد دیسک های معمولی مقایسه کنید
خرید هارد دیسک های SSD به افرادی توصیه می شود که بودجه زیادی برای کارشان در نظر گرفته اند ، این هارد دیسک ها در حال حاضر قیمت بالایی به نسبت ظرفیتشان دارند ، یکی از پیشنهاداتی که برای خرید اینگونه هارد دیسک ها می شود این است
که شما برای ذخیره سازی اطلاعات از یک هارد SSD با ظرفیت پایین ( برای مثلا 120 گیگا بایت ) برای نصب سیستم عامل استفاده کنید و ذخیره سازی اطلاعات حجیم خود را بر روی هارد دیسک های ارزان معمولی قرار بدهید. نکته آخر در خصوص خرید هارد دیسک اینکه اگر قصد خرید هارد دیسک های SSD را دارید حتما مطمئن بشوید که مادربورد شما دارای پورت SATA با سرعت 6GBps است .
برندهای مختلفی برای خرید هارد دیسک وجود دارد که از آن جمله می توانیم به Western Digital ، Hitachi ، Samsung و Toshiba و .. اشاره کنیم ، البته برندهای دیگری هم وجود دارند برای مثال هارد دیسک های Seagate نیز از این دسته موارد هستند.
اکثر تولید کنندگان هارد دیسک در دنیا برای خودشان قسمتی برای نظرات کاربران دارند که این مطلب با در نظر گرفتن مطالعاتی که بر روی این نظرات وجود داشته است نوشته شده است. در خصوص درایوهای SSD نیز برند های معتبری مثل Samsung ، OCZ ، Corsair ، Crucial ، Intel و Kingston وجود دارند که نسبت به رقیبان از کیفیت به مراتب بهتری برخوردار هستند.
یکی از ساده ترین موارد در خرید سخت افزار انتخاب CD-ROM یا DVD-ROM است ، شما هیچوقت در خرید اینگونه تجهیزات دچار سردرگمی نمی شوید زیرا اکثر انها سرعت و کیفیتی تقریبا مشابه دارند و تفاوتی نمی کند که از چه برندی استفاده کنید.
اگر قصد استفاده از قابلیت Blue-Ray را دارید تنها در این حالت حتما به سرعت نوشتن و خواندن یا Read and write دقت کنید. هر چقدر سرعت خواندن یک Blue-Ray زیاد باشد سرعت کپی کردن اطلاعات از آن نیز بالاتر خواهد رفت ( هر چند من چند سالی هست که Blue-Ray گرفتم و به کارم هم نیومد ) هر چقدر سرعت write یک دستگاه Blue-Ray زیادتر باشد شما DVD های خودتان را سریعتر می تونید تولید کنید.
برندهای زیادی هستند که این تجهیزات را تولید می کنند اما Samsung ، LG ، Lite-On و Sony از بهترین ها هستند ، تفاوت اصلی در واقع در نرم افزاری است که این شرکت ها برای Write کردن Blue-Ray ها در اختیار شما قرار می دهند که در ایران این موضوع چندان اهمیتی ندارد. در مقاله بعدی در خصوص نکات خرید Power Supply یا منبع تغذیه برق سیستم صحبت خواهیم کرد.
آخرین نکته در خصوص خرید قطعات کامپیوتری مربوط به قدرت و برق سیستم شما است ، خرید Power Supply یا منبع تغذیه یکی از مهمترین انتخاب های شما در هنگام خرید تجهیزات کامپیوتری است ، البته پیچیدگی های زیادی در انتخاب و خرید اینگونه دستگاه ها وجود ندارد
اما اگر شما بدون تحقیق و بی اطلاع یک Power Supply خریداری کنید ممکن است به دستگاه شما نخورد که از جهات مختلفی این اتفاق ممکن است بیوفتد. برای انتخاب کردن یک Power Supply درست برای شما ، بایستی چند نکته را رعایت کنید. نکات مهم در خرید Power Supply موارد زیر هستند :
در خصوص انتخاب برند مناسب برای Power Supply شما نمی توانید یک برند خاص را در نظر بگیرید ، برندهای بسیار متنوعی در این خصوص وجود دارد که می توانیم از Corsair, Enermax, Enhance, FortronSparkleFSP Group, Hiper, PC Power & Cooling, Seasonic, SevenTeam, SilenX, XClio, و Green نام ببریم.
البته دقت کنید که برخی از این تولید کنندگاه محصولات خود را از کمپانی های دیگر تهیه می کنند و بر اساس تغییراتی که می دهند اسامی آنها را عوض می کنند ، برای مثال سیستم خنک کننده آنها را تقویت می کنند و یک برند جدید را مشابه آنچه در کارت گرافیک مشاهده می کنید ایجاد می کنند.
همیشه CPU ها با یک دستگاه به نام Heatsink یا سینی خنک کننده ارائه می شوند که برای خنک نگه داشتن CPU بسیار ضروری است . اما خیلی از افراد هستند که علاوه بر این سیستم خنک کننده پیشفرض ، سیستم های خنک کننده دیگری نیز به دستگاه اضافه می کنند که هم Noise را کاهش می دهد و هم کارایی سیستم را بالا می برد. علاوه بر این اگر شما یک CPU را به شکل OEM تهیه کنید حتما باید یک Heatsink برایش تهیه کنید وگرنه قطعا به مشکل گرمایش می خورید.
شما باید Heatsink ای تهیه کنید که با Socket پردازنده شما متناسب باشد ، بعضا سیستم های خنک کننده ای وجود دارند که با آب درون کیس را خنک می کنند ، که هم موثر تر و هم Noise کمتری دارند. اما دقت کنید که هر چقدر بیشتر FAN و سیستم خنک کننده اضافه کنید طبیعتا سر و صدای سیستم شما هم بیشتر می شود. در مقالات بعدی از این سری آموزشی به سراغ نحوه پیکربندی و وصل کردن قطعات در کنار هم و اینکه چگونه می توان سیستم را اسمبل کرد می پردازیم ، امیدوارم مورد توجه شما قرار گرفته باشد.
خوب در قسمت های قبلی به معرفی قطعات و نکات خرید آنها اشاره کردیم ، از این به بعد به سراغ نحوه قرار دادن این قطعات در کنار هم و در نهایت جمع کردن یک کامپیوتر در توسینسو می پردازیم. اگر از همین قسمت به مجموعه آموزشی ما اضافه شده اید پیشنهاد می کنم که مقالات قبلی را نیز نگاهی کنید .
خوب حالا شما قطعات کامپیوتر را خریداری کرده اید ، قبل از شروع پیشنهاد می کنم که دوستان توسینسو عزیز ترجیحا یکبار قطعات را بیرون از Case کامپیوتر اسمبل کنید تا از سلامتی آنها اطمینان حاصل کنید و در صورت درست بودن قطعات آنها را می توانید به درون Case منتقل کنید. طبیعتا اگر قطعه سخت افزاری دچار مشکل باشد ، رفع اشکال کردن آن بیرون Case ساده تر از داخل آن است ، خوب در ادامه به روش قدم به قدم جمع کردن یک کامپیوتر توجه کنید.
برای شروع Case را از جعبه خارج کنید و دربهای کنار Case را باز کنید برای تمامی کارهایی که در اسمبل کردن یک کامپیوتر انجام می دهید پیچ گوشتی چهارسوی کوچک را فراموش نکنید. خوب معمولا برخی از Case ها دارای پیچ های خاص خودشان هستند که با دست هم باز می شوند ، بعد از باز کردن Case حتما به داخل آن نگاه کنید ، محل قرارگیری هارد دیسک ، DVD-ROM و Power Supply را به دقت ببینید و در ذهن داشته باشید.
معمولا داخل Case های استاندارد در جعبه Case یک بسته پیچ وجود دارد ، بسته پیچ ها را از درون Case خارج کنید و در یک کنار قرار بدهید چون بعدا لازم می شود، Case را ترجیحا یکبار تکان بدهید که اگر چیزی داخل آن است متوجه شوید تا بعدا یا در جای خودش ثابت کنید یا اینکه از Case خارج کنید.
جعبه Motherboard را باز کنید و پنل ( شیلد ) یا همان قسمت فلزی یا پلاستیکی که در قسمت پورت های I//O مادربورد قرار گرفته است را از آن جدا کنید ، این قسمت پورتها را حفاظت می کند که بایستی بصورت دستی قبل از قرارگیری مادر بورد روی Case بر روی Case قرار داده شود که محل آن کاملا مشخص است.
خوب این قسمت که تصویرش را در بالا مشاهده می کنید در فضای خالی که داخل Case در انتهای بدنه قرار دارد بایستی محکم شود ، طبق تصویر آن را در محل خودش محکم کنید ، باید مطمئن شوید که سفت و محکم این قسمت به Case چسبیده است.
خوب حالا Motherboard را بردارید و به شکلی که دقیقا پورت های I//O به قسمتی که همین الان وصل کردید وارد شود و از بیرون هم به خوبی دیده شود وارد Shield فلزی کنید که همین الان متصل و محکم کردید ، اینکار باید به گونه ای انجام شود که از بیرون Case تمامی پورت ها به خوبی در دسترس باشند و از طرفی فضای خالی هم وجود نداشته باشد.
Motherboard بای به گونه ای در Case قرار بگیرد که محل های پیچ کردن آن بر روی Case دقیقا با محل پیچهای Motherboard در یکجا قرار بگیرند. البته دقت کنید که تعداد جای پیچ ها بر روی Motherboard زیاد است اما قرار نیست همه پیچ ها وصل بشوند ، بطور متوسط 4 عدد پیچ برای محکم کردن مادربورد سر جایش کافیست.
دقت کنید که برخی اوقات ممکن است پایه های پیچ های Case بر روی آن وصل نشده باشند و شما قبل از اینکه بخواهید Motherboard را نصب کنید باید این پایه های پیچ ها را وصل کنید. در همان بسته ای که پیچ ها و پایه ها وجود دارد که بصورت پایه های مادگی هستند
شما می توانید قبل از نصب Motherboard پایه ها را بر روی نقاطی که مشخص شده اند محکم پیچ کنید تا محل قرارگیری Motherboard مشخص باشد. خوب حالا شما می توانید Motherboard را بر روی این پایه ها پیچ کنید و محکم کنید به گونه ای که محکم در سر جای خودش قرار بگیرد.
تبریک می گوییم شما توانستید Motherboard را بر روی Case مستقر کنید. در قسمت بعدی در خصوص نحوه قرار دادن CPU و سیستم خنک کننده آن بر روی Motherboard و نکات مهم آن صحبت خواهیم کرد.
خوب در آموزشی قبلی در توسینسو شما موفق شدید که Motherboard را بر روی Case سوار کنید.اما می رسیم به سخت ترین و حساسترین قسمت ماجرا ، سوار کردن CPU بر روی سوکت Motherboard از نظر من سخت ترین و حساسترین قسمت اسمبل کردن یک کامپیوتر است ، CPU را می توان شکننده ترین و ظریف ترین قطعه مهم کامپیوتر شما دانست که بایستی با ظرافت و دقت بر روی جای خودش قرار بگیرد. پیشنهاد می کنیم که در این قسمت خیلی دقت داشته باشید و از طرفی با ملایمت و آرامی با این قطعه کار کنید.
ابتدا CPU خود را بردارید و به pin هایی که دارد توجه کنید ، گوشه CPU را نگاه کنید و به دنبال یک فلش طلایی رنگ بگردید ، حالا به سوکت CPU ای که روی Motherboard خودتان وجود دارد توجه کنید که در آنجا هم باید فلش مشابهی به همان جهت وجود داشته باشد.
برای قرار دادن CPU باید این دو فلش به یک سمت اشاره کنند. قسمت فلش طلایی رنگ CPU خودتان را به جهتی که بر روی سوکت مادربورد شما وجود دارد تغییر بدهید تا با هم همسان شوند در واقع فقط و فقط CPU شما به این روش امکان قرارگیری در محل مورد نظر را دارد و اگر جهت را اشتباه کنید قطعا CPU شما در محل به درستی قرار نخواهد گرفت.
بر روی مادربورد شما همانند تصویری که در زیر مشاهده می کنید یک اهرم در محل قرارگیری CPU وجود دارد که بایستی این اهرام را به آرامی آزاد کنید. مادربوردهای خانواده Intel بعضا به غیر از این اهرم یک لایه عایق هم دارند که بایستی از محل خودش خارج شود و شما محل pin های CPU را مشاهده کنید ، اهرم را مشابه شکل پایین باز کنید تا CPU را در محل خودش قرار بدهید.
CPU را همانطور که قبلا گفتیم در جهت فلش طلایی رنگ بر روی pin های موجود بر روی سوکت Motherboard قرار بدهید و به آرامی کمی فشار بدهید ، فشار چندانی برای محکم شدن نیاز نیست ، اگر احساس کردید که فشار زیادی می دهید و CPU در محل به درستی قرار نمی گیرد این احتمال را بدهید که pin ها با همدیگر چفت نشده اند
و شما بصورت نادرستی CPU را جا زده اید .CPU را در چنین حالتی خارج کرده و مجددا تلاش کنید . اگر دیدید مجددا به درستی جا نمی خورد مطمئن شوید که Socket شما و Socket مادربورد یکسان هستند هرچند قبلا بارها بر روی این مسئله تاکید کرده ایم.
خوب حالا که CPU در جای خودش محکم شده است نوبت به قرار دادن خنک کننده یا همان Fan است . بعضا CPU هایی که بصورت OEM ساخته می شوند با خودشان سیستم خنک کننده دارند اما اگر شما OEM نباشید باید Fan ای که قسمت های قبلی مقاله اشاره کردیم را استفاده کنید.
دقت کنید که Fan بصورت عادی بر روی CPU شما قرار نمی گیرد و در اصطلاح یک خمیر یا چسب حرارتی که ما آن را به نام خمیر سیلیکون یا چسب سیلیکون می شناسیم برای اتصال CPU به Fan استفاده می شود. برخی اوقات در کنار Fan یا CPU ای که می خرید یک تیوب از این خمیر وجود دارد و بعضا روی خود Fan ها یک برچسب وجود دارد که با برداشتن آن خمیر مربوطه نمایان می شود. این خمیر به رنگ نقره ای است.
خوب اگر خمیری در کار نبود خودتان باید یک تیوب از این خمیر را از مغازه ها تهیه کنید و یک لایه بسیار نازک از آن را مشابه تصویر بالا بر روی CPU خودتان بمالید ، اندازه ای که معمولا خود من از آن استفاده می کنم به اندازه یکی دو عدد دانه برنج است و قرار نیست مقدار زیادی از آن روی CPU قرار بگیرد.
سپس سیستم خنک کننده را بر روی CPU قرار بدهید ، اگر شما یک خنک کننده Intel دارید باید چهار عدد Pin که در گوشه های Fan وجود دارند را فشار دهید و صدای click ای که می آید را بشنوید تا مطمئن شوید که به درستی Fan بر روی CPU قرار گرفته است.
بستن fan های سری AMD بسیار ساده است و فقط دو چفت ساده در کنار آن وجود دارد که بر روی مادربورد قفل می شوند و نیازی به حرکت اضافه ای ندارند. تبریک می گوییم ، شما توانستید مادربورد را بر روی Case سوار کنید ، CPU را بر روی سوکت قرار بدهید و سیستم خنک کننده را نیز مستقر کنید . در قسمت بعدی در خصوص نحوه نصب RAM و کارت های PCI صحبت خواهیم کرد.
در قسمت های قبلی مادربورد و CPU و Fan را نصب و در جای خودشان مستقر کردیم . اما در این قسمت می خواهیم RAM و کارت های PCI را نصب کنیم. به نظر من یکی از ساده ترین قطعاتی که در سیستم شما نصب می شود حافظه RAM است.
شما براحتی سوکت مناسب برای قرارگیری حافظه RAM خودتان را بر روی Motherboard پیدا می کنید و بر اساس شکاف هایی که بر روی حافظه RAM شما وجود دارد شکاف های سوکت مادربورد را هم مشاهده می کنید و RAM را در محل مورد نظر قرار داده و فشار می دهید.
دقت کنید که در محل محکم کردن حافظه RAM دو عدد clips ( از اینهایی که یه مدت مد بود خانومها میزدن به موهاشون ) وجود دارد که برای محکم کردن RAM در محل خودش است ، ابتدا آنها را از محل خودشان باز کنید و بعد از اینکه RAM را در محل قرار دادید و فشار دادید این Clips ها بصورت خودکار قفل می شوند
و یک صدای click یعنی به درستی در محل خودشان قرار گرفته اند.توجه کنید که حافظه RAM به اندازه CPU سوسول نیست ( یعنی یه مقدار سفت و سخت هست ) بنابراین کمی فشار بدهید تا به درستی جا بخورد ، در تصویر زیر به خوبی این مسئله مشخص شده است.
برای نصب کردن هرگونه قطعه ای که دارای کارت PCI است ، اعم از کارت گرافیک یا هر نوع کارت دیگر ابتدا بالاترین Slot ای در مادربورد وجود دارد را انتخاب کنید ، ترجیحا از Slot های پایین شروع نکنید زیرا دسترسی به آنها دشوارتر و از جهتی هر چقدر اسلات پایینتر را انتخاب کنید خاک بیشتری می تواند وارد Case شود ( این تجربه شخصی یک کاربر توسینسو است ) ، مطمئن شوید که کارت شما به اندازه Slot ای است که انتخاب کرده اید ، خوب حالا به پشت کیس نگاه کنید ، در جلوی Slot مربوطه یک قاب فلزی نیمه بریده وجود دارد که آماده برداشته شدن برای نمایش دادن کارت هایی است که در Slot مربوطه قرار می گیرند .
این قسمت از Case را با کمی فشار ببرید و جدا کنید و کارت خود را طبق قالب سوکت و slot ای که وجود دارد بر روی محل مورد نظر قرار داده و فشار دهید و معمولا با یک فشار ساده کارت در محل خودش ثابت می شود و محکم باقی می ماند.
بعضا ممکن است قفل کوچکی هم برای محکم کردن کارت وجود داشت باشه که آن را هم پیشنهاد می کنیم قفل کنید. اگر به هر دلیلی مجبور شدید که کارت را از Slot خارج کنید توجه کنید که در انتهای کارت که به Slot متصل شده است یک pin وجود دارد که قفل شده است ابتدا قفل را بردارید و سپس اقدام به خارج کردن کارت از Slot مربوطه کنید. در تصاویر زیر نحوه قرارگیری کارت های PCI و Pin و قفل های مربوطه را مشاهده می کنید.
خوب تا اینجای کار شما مادربورد را بر روی Case نصب کردید ، روی آن CPU و Fan را مستقر کردید و در نهایت RAM و کارت های PCI مورد نظرتان را نیز نصب کردید. در ادامه ما نکات مربوط به نصب هارد درایو و درایوهای نوری را به شما آموزش خواهیم داد.
تا اینجای کار ما مادربورد را درون Case قرار داده ایم ، CPU و Fan آن را محکم بر روی مادربورد قرار دادیم ، RAM و کارت های PCI را هم نصب کرده ایم و در این مطلب می خواهیم هارد درایو را سرجایش بگذاریم. اما این قسمت در همه Case ها به یک شکل انجام نمی شود و بر اساس انواع شکل ظاهری Case ها مختلف شکل های مختلفی از قرار دادن هارد درایو درون Case وجود دارد.
اما بصورت معمول دو روش برای قرار دادن هارد درایو درون Case وجود دارد ، در برخی از Case ها شما باید یک خشاب ( Tray ) یا سینی را که درون Case قرار دارد با به بیرون فشار بدهید ، هارد درایو را در محل مشخص شده قرار بدهید و فیکس کنید و سینی یا خشاب را به جای اصلی خودش برگردانید.
اما در بیشتر Case ها محل قرارگیری هارد درایوها در پایین بالاترین فضای خالی جلوی Case که در تصویر زیر مشاهده می کنید در نظر گرفته می شود یعنی قسمت اول را برای درایوهای نوری و قسمت های بعدی را برای هارد درایوها در نظر می گیریم ، هارد درایو را از داخل Case به داخل سینی مربوطه هل می دهیم تا دقیقا سوراخ هایی که برای سفت کردن پیچ ها به Case تعبیه شده اند درست در محل مورد نظر قرار بگیرند
سپس پیچ های مربوطه را می بندیم تا هارد درایو در محل مورد نظر محکم شود ، دقت کنید که در هارد درایوهای معمولی به دلیل حرکت مکانیکی زیاد حتما هر چهار پیچ را در سمت راست و چپ Case قرار دارند را سفت و محکم کنید. در این خصوص بیشتر پیشنهاد می کنیم که راهنمای خود Case را مطالعه کنید ما در اینجا پیشفرض ها را اعلام می کنیم. به تصاویر زیر دقت کنید محل قرارگیری هارد درایوها به خوبی نمایش داده شده است.
اما همیشه هم قرار نیست فقط یک هارد درایو داشته باشید ، بعضا پیش می آید که شما چندین هارد درایو دارید ، دقت کنید که روند نصب کردن آنها متفاوت نیست فقط سعی کنید که هارد درایوها را به هم نچسبانید و اجازه بدهید که بین آنها هوا رد و بدل شود و تهویه هوا انجام شود تا قطعات خنک بمانند.
برای نصب کردن درایوهای نوری کار بسیار ساده است ، ابتدا جلوی Case که دارای یک یا چند قاب است را نگاه کنید ، بالاترین قاب را در بیاورید اگر قطعه فلزی مشابه آنچه برای نصب کارت PCI بود مشاهده کردید از جای در بیاورید و درایو نوری را جا بزنید و مشابه هارد درایو در دو قسمت Case مشابه تصویر پایین پیچ کنید که سفت و محکم شود.
خوب تا اینجای کار شما یاد گرفتید که مادربورد را درون Case قرار بدهید ، CPU و Fan آن را بر روی مادربورد سوار کنید ، کارت گرافیک و کارتهای PCI را به همراه RAM سیستم روی دستگاه سوار کنید و در نهایت هارد درایو و درایوهای نوری خودتان را بر روی Case نصب کنید. در آموزش بعدی در خصوص نحوه سوار کردن منبع تغذیه یا Power Supply که دارای نکات مهمی است صحبت خواهیم کرد .
خوب تا اینجای کار شما Motherboard را بر روی Case مستقر کرده اید ، CPU و Fan را سر جایش قرار داده اید ، RAM و PCI Card ها را در جایشان قرار داده اید و هارد درایو و درایوهای نوری را نیز سوار سیستم کرده اید اما حالا نوبت به منبع تغذیه می رسد ، زمانیکه همه چیز در کنار هم درون Case قرار گرفتند نوبت به نصب Power سیستم می رسد تا همه چیز را به هم وصل کند و برق سیستم را تهیه کند.
دقت کنید که اگر از Case هایی استفاده می کنید که بر روی خودشان دارای Power Supply هستند می توانید از این قسمت عبور کنید و مرحله بعدی را انجام دهید. خوب محل قرارگیری Power سیستم بسیار مشخص است ، معمولا داخل کیس در انتهای سمت بالا یک قسمت مکعبی خالی دیده می شود که محل قرار گرفتن Power سیستم است ، البته بر حسب نوع Case ای که خریداری کرده اید ممکن است محل آن متفاوت بوده و مثلا در پایین سیستم باشد.
معمولا Power ها را به شکلی داخل قسمت مربوطه قرار می دهند که Fan مربوط به Power به سمت بیرون قرار بگیرد ، البته این در همه موارد صادق نیست و Power هایی وجود دارند که در زیر و پشت همزمان Fan دارند ، دقت کنید که قسمت هایی که کابل برق بایستی به آنها متصل شوند باید به سمت بیرون باشند.
زمانیکه Power را در محل مروبطه قرار دادید باید بتوانید براحتی کابل برق را به پشت آن وصل کنید و دسترسی به آن باید به سهولت انجام شود ، حتما پیچ های مربوطه را سر جایش محکم کنید. نکته اینجاست که برخی از دوستان اعتقاد دارند که بهتر است ابتدا Power را قبل از اینکه چیز دیگری در Case قرار بگیرد درون Case قرار بدهید ، من خودم به شخصه اینکار را انجام نداده ام و به نظرم اینکار بیشتر به نوع Case ای بستگی دارد که شما از آن استفاده می کنید.
این قسمت از کار خسته کننده ترین و البته مشکل ترین قسمت از فرآیند نصب سخت افزارها است و دشواری آن به شکل و ظاهر Case و Power شما بستگی دارد. خوب برای اینکه گیج نشوید به عنوان یک کاربر توسینسو سیم ها یا کابل هایی که در از Power Supply سیستم خارج شده اند را به دقت جدا کنید و هر کدام را با دقت باید در محل مشخص خودش قرار بدهید ، بصورت کلی شما بایستی سیم هایی به شکل و ظاهر زیر از خروجی Power دریافت کنید :
این بزرگترین کابلی است که شما بر روی power supply مشاهده می کنید و نیروی الکتریسیته مورد نیاز Motherboard برای فعالیت را تامین می کند. بزرگترین خروجی و تعداد پین که 24 عدد است مختص این خروجی کابل است. بسیاری از موارد ممکن است شما یک کابل 20 پین داشته باشید که در کنار همان کابل یک کابل 4 پین دیگر هم وجود دارد
در هر صورت شما می توانید هر دو را کنار هم قرار بدهید و تبدیل به سوکت 24 پین مادربورد کنید . این پین ها باید با دقت سر جای خودشان بر روی Motherboard مشابه شکل بالا محکم شوند. یک مقدار برای محکم شدن این کابل بر روی مادربورد باید به آن فشار بیاورید تا چفت کنار آن سر جای خودش محکم شود و شما صدای click ای که مشخص کننده جا افتادن دستگاه است را بشنوید.
علاوه بر آن کابل 24 پینی که گفتیم یک کابل 4 پین دیگر نیز وجود دارد که بر روی Power شما قرار دارد و آن نیز بایستی بر روی سوکت مورد نظر مشابه تصویر بالا بر روی مادربورد وصل شود. نحوه اتصال آن هم ساده است و دقیقا مشابه وصل کردن کابل 24 پینی است که قبلا نصب کردید.
اگر شما از کارت گرافیک های حرفه ای استفاده می کنید که نیازمند قدرت زیادی هستند حتما باید کابل برق اختصاصی آن را از Power دریافت و به کارت گرافیک مورد نظر متصل کنید. به همین منظور بر روی Power شما یک کابل 6 پین مختص کارت های گرافیکی یا کارت های PCI ای که نیاز به الکتریسیته خاص هستند مطابق شکل بالا در نظر گرفته شده است .
این کابل تا حدود زیادی شبیه به کابل های 4 پین و 24 پینی است که قبلا صحبت کردیم و بایستی در انتهای کارت گرافیک شما وصل شود. دقت کنید که همه کارت های گرافیک قرار نیست این ورودی برق را داشته باشند ، اگر کارت گرافیک شما فاقد این سوکت است قطعا نیازی به استفاده کردن از آن نخواهد بود.
هارد درایو و درایوهای نوری شما با استفاده از کابل های خانواده SATA به سیستم متصل می شوند که این مجموعه بصورت کلی دو نوع کابل را در بر می گیرد. یکی کابل نازک و مشکی رنگ تختی است که به power شما متصل می شود که برق را به هارد درایو ها می رسد و دیگری کابل کوچک قرمز رنگی است که به مادربورد شما متصل می شود و داده ها را بین هارد درایو و مادربورد منتقل می کند.
کابل power مورد نظر را در pin بزرگ و کابل دیتا را در pin کوچک هارد درایو و درایوهای نوری خود طبق شکل بالا وصل کنید. سوکت ها به شک L طراحی شده اند و فقط در جهتی که برای آنها تعریف شده است امکان اتصال به دستگاه را دارند. بعد از اینکه هر دو کابل را به دستگاه متصل کردید قسمت دیگر کابل دیتا را باید به مادربورد متصل کنید ، در جاییکه به نام سوکت های SATA مشخص شده است. مشابه همین کار را برای درایوهای نوری خودتان هم انجام دهید.
کابل های برق پاور سری Molex تقریبا قدیمی شده اند ، از این کابل ها قبلا به عنوان کابل برق هارد درایوها و درایوهای نوری IDE استفاده می شد اما امروزه اگر استفاده شود بیشتر برای Fan ای که بر روی Case قرار داده شده است استفاده می شود
شما قسمت نری را به مادگی متصل می کنید تا Fan های Case به برق متصل شوند. با توجه به قدیمی بودن مکانیزم کاری این کابل ها ، یک مقدار فشار برای اینکه به درستی جا بخورند مورد نیاز است. در واقع از این کابل ها می توان به عنوان بد قلق ترین نوع کابل برای یک کاربر توسینسو نام برد.
به این نکته توجه کنید که برخی از Fan ها مثلا Fan هایی که روی CPU ها سوار می شوند یک connector کوچک دارند که بصورت مستقیم برای دریافت برق بایستی به مادربورد متصل شود و به کابل های Molex متصل نمی شوند. سوکت هایی که بر روی مادربورد برای اینکار اختصاص یافته اند به نامهای CPU__FAN یا SYS__FAN مشاهده می شوند.
اگر این سوکت دارای سه عدد چنگک یا سوزن بود ، شما فقط می توانید CPU خودتان را روشن و استفاده کنید اما اگر سوکت مورد نظر دارای چهار چنگک بود شما می توانید با قسمت چهارم توسط برخی نرم افزارها سرعت Fan را کنترل کنید.
بسیاری از Case های امروزی در جلوی خودشان یک سری پورت ها دارند که معمولا شامل پورتهای USB ، پورت FireWire ، پورت Headphone ، پورت میکروفون و ... می شود. شما اگر از چنین Case هایی استفاده کنید قطعا داخل Case یک سری سیم را مشاهده می کنید که به جلوی Case متصل شده اند و روی آنها اسامی به شکل USB ، HD Audio و 1394 که همان FireWire است مشاهده می شود.
این سیم ها را به سوکت های 8 پینی که در بر روی مادربورد برای همینکار تعبیه شده اند متصل کنید که با توجه به اسامی که روی کابل ها وجود دارند بر روی مادربورد هم همان اسامی وجود دارند ، اگر اسامی بصورت مخفف وارد شده بودند توجه کنید که حتما از راهنمای مادربورد برای اتصال آن استفاده کنید.
شما باید داخل Case چند کابل را مشاهده کنید که اسامی مثل POWER SW یا RESET SW ، HDD LED و به همین ترتیب نامگذاری شده اند. این کابل ها برای متصل کردن چراغ وضعیت هارد دیسک ها ، دکمه Power و Reset سیستم و ... تعبیه شده اند و بایستی به محل مورد نظر بر روی مادربورد متصل شوند.
این سوکت ها بر روی مادربوردها از نوعی به نوع دیگر متفاوت هستند بنابراین باید به دفت راهنمای مادربورد را برای شناسایی دکمه درست مطالعه کنید. تمامی آنها معمولا یک یا دو عدد pin بیشتر ندارند ، و بر روی یک قسمت 8 پینی بر روی مادربورد مشابه تصویر پایین قرار می گیرند. همچنین مادربورد شما دارای یک اسپیکر بسیار کوچک برای پخش صداهای سیستم است که به یک connector 8 پینی متصل می شود. در تصاویر زیر تصویر این موارد را مشاهده می کنید.
شما تمامی این کارها را انجام می دهید و سیستم شما در نهایت کار خواهد کرد ، اما همیشه این نکته را در نظر داشته باشید که تنها وصل کردن یک کابل به معنی اینکه کار تمام شده است نیست ، سعی کنید کابل های خود را از محل مناسبی رد کنید و به دستگاه های مورد نظر متصل کنید. قرار نیست همه کابل های شما از وسط Case شما عبور کنند ، هر چقدر شما بی نظم تر کار کنید باعث کاهش تهویه هوای درون Case خواهید شد که باعث گرمتر شدن ، پر سر و صدا تر شدن و همچنین بالا رفتن احتمال سوختن سخت افزارها می شود.
معمولا Case هایی که خریداری می کنید داخل خودشان مشابه تصویر پایین دارای یک سری بند Zip ای هستند که شما می توانید با استفاده از آنها کابل های داخل Case را مدیریت کنید و نگذارید فضای داخل Case به هدر برود. برخی از Case ها خودشان دارای سیستم مدیریت کابل هستند که شامل clips ها و سوراخ هایی به همین منظور است که کابل ها در مسیرهای مشخصی عبور می کنند.
مدیریت کابل ها از Case ای به Case دیگر متفاوت است و بستگی به نوع Case ای دارد که شما استفاده می کنید بنابراین این خلاقیت شما است که چگونه از این سیستم استفاده کنید. باید روی قسمت مدیریت کابل ها کار کنید ، این از نظر من یک هنر است. در تصویر زیر می توانید نمونه ای از مدیریت کابل ها را مشاهده کنید.
خوب به شما تبریک می گوییم ( مصدوم آمادست : یادش به خیر برنامه ساعت خوش ) Case و سیستم شما آماده استفاده است ، در قسمت آخر از این سری اموزشی به شما نحوه و نکات روشن کردن Case و مواردی که ممکن است باعث بروز مشکل شوند و روشهای رفع اشکال آنها خواهیم پرداخت.
خوب تبریک می گوییم بعد از کلی مراحل از صفر تا صد جمع کردن یا اسمبل کردن یک سیستم کامپیوتری را در توسینسو با هم تجربه کردیم. حالا که همه کارها تمام شده است کابل برق شهری را به Power Supply متصل کنید ، دکمه روشن یا 1 را بر روی Power بزنید و دکمه Power سیستم را بزنید تا Case یا سیستم شما روشن بشود.
شما در این لحظه اگر یک کابل VGA به مانیتور متصل کنید بایستی فرآیند Boot شدن سیستم که به آن در اصطلاح POST گفته می شود را مشاهده کنید. از این قسمت است که شما می توانید با استفاده از فشردن کلید Del یا کلید های مربوطه وارد محیط BIOS بشوید و تنظیمات اولیه سخت افزاری را انجام بدهید.
در این لحظه است که شما نظافت کاری را باید شروع کنید ، هر چیزی که احساس می کنید از آن استفاده نشده است و یا دیگر به درد نمی خورد را درون بسته ای قرار داده و همگی را جمع کرده و درون جعببه مادربورد یا Case خودتان بگذارید چون بعدها ممکن است به کارتان بیاید ، بعضی از Case ها یا Motherboard ها مختلفاتی همراه خودشان دارند که تا زمانیکه نیاز نباشد به کار شما نمی آیند. بعضا ممکن است شما بعدها بخواهید سیستم را Upgrade کنید و ...
اگر کامپیوتر شما روشن نشد نگران نشوید ، دلایل منطقی و مختلف ساده ای وجود دارند که کامپیوتر شما ممکن است در لحظه اول روشن نشود. باید چند سئوال از خودتان بپرسید : آیا پردازنده یا CPU شما به درستی سر جایش قرار گرفته است ؟ آیا RAM به درستی در Socket مربوطه Fix شده است ؟ آیا کابل های شما به درستی در سوکت های مربوطه قرار گرفته اند ؟ به ویژه کابل POWER SW را بررسی کنید. این مشکل محتمل ترین مورد است.
دوباره همه مراحلی که گفتیم را مجددا با خودتان مرور کنید که چیزی اشتباه نشده باشد. اما اگر سیستم شما روشن شد اما از خودش صداهای Beep عجیب و غریبی درآورد شما به خطا برخورد کرده اید و بایستی از نوع Beep سیستم متوجه شوید که خطا مربوط به کدام قسمت از سخت افزارهای شما است. اگر شما تصویر مادربورد ( برند سازنده آن ) را مشاهده کردید بهتر است به وب سایت مربوطه مراجعه کنید و صدایی که سیستم می دهد را بررسی و دلیل آن را متوجه شوید ، در زیر لینک سه مرجع برای خطاها و صداهای سیستم در زمان Boot وجود دارد که می توانید به آنها مراجعه کنید :
هیچوقت فراموش نکنید که Google یکی از بهترین ابزارها و کاربردی ترین ابزارهای رفع اشکال است. اگر شما به مشکلی برخورد کردید و نتوانستید مشکل را برطرف کنید سعی کنید در گوگل جستجو کنید و در ضمن می توانید در انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران در قسمت سخت افزار نیز سئوال خودتان را مطرح کنید. اگر هر چیزی که گفتیم را امتحان کردید و جواب نداد و جستجو ها نیز نتیجه ای در بر نداشت ، به احتمال زیاد شما مشکل سخت افزاری دارید و یکی از قطعات کامپیوتر شما دچار نقص شده است.
باز هم در میان سخت افزارها در وهله اول احتمال به مشکل خوردن Power Supply یا Motherboard از همه چیز بیشتر است. البته نباید سریع نتیجه گیری کرد اما این تجربه شخصی من در این خصوص است. باز هم تاکید می کنم که مطمئن شوید همه چیز به درستی سر جایش قرار گرفته است .
زمانیکه کامپیوتر شما به درستی روشن شد شما می توانید به تنظیمات BIOS رفته و Boot سیستم را روی دستگاه مورد نظر خودتان اعم از DVD-ROM یا Removable Storage بگذارید و بعد به سراغ فرآیند نصب سیستم عامل بروید. امیدوارم این سری آموزشی از انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران مورد توجه شما قرار گرفته باشد ، منتظر نظرات و انتقادات و طبیعتا پیشنهادات شما دوستان در این خصوص هستیم.