جواب : ما برای ارتباط برقرار کردن با هر چیزی باید یه زبان مشترک داشته باشیم که هم اون بفهمه ما چی می گیم و هم ما بتونیم خواستمون رو بیان کنیم.و کار SQL دقیقا همینه.یعنی ارتباط ما رو با بانک های اطلاعاتی برقرار می کنه.به زبان دیگر SQL یک زبان استاندارد برای دسترسی و دستکاری پایگاه داده می باشد.SQL مخفف سه کلمه (Structured Query Language) می باشد به معنای زبان ساختار یافته پرس و جو یا در واقع یک زبان استاندارد برای بدست آوردن اطلاعات لازم از پایگاه داده ما توسط SQL چه کارهایی می توانیم انجام دهیم ؟
- می توانیم اطلاعات مورد نیاز خود را بازیابی کنیم.
- می توانیم اطلاعات جدید به پایگاه داده اضافه کنیم.
- می توانیم اطلاعات موجود در پایگاه داده را ویرایش کنیم.
- می توانیم اطلاعات خاصی را از پایگاه داده حذف کنیم.
- می توانیم پایگاه داده جدید بسازیم.
- می توانیم جدولی جدید در پایگاه ایجاد کنیم.
- ضمنا شما می توانید به ایجاد stored procedures بپردازید که چیزی شبیه به توابع در برنامه نویسی می باشند یعنی شما یک سری دستورات SQL را یک بار می نویسیم و نامی به آنها می دهیم و بارها از آن استفاده می کنیم.
همانطور که از موارد بالا پیداست ما از دستورات SQL در سه حوزه استفاده می کنیم :
- برای واکشی اطلاعات ( پرس و جو )
- برای ویرایش اطلاعات ( درج - بروزرسانی - حذف)
- برای کار بر روی ساختار پایگاه داده ( ایجاد پایگاه داده جدید - ایجاد جدول جدید - حذف یک جدول - حذف یک پایگاه داده )
در این قسمت می خواهیم به دستوراتی بپردازیم که به منظور واکشی اطلاعات از پایگاه داده به کار می رود :
دستور شماره یک : SELECT
ما از این دستور برای بدست آوردن اطلاعات مورد نیاز خود از درون جداول موجود در پایگاه داده استفاده می کنیم.همیشه نتیجه یک دستور SELECT به صورت یک جدول جداگانه نمایش داده می شود. نحوه به کارگیری این دستور ( Syntax ) :
SELECT نام فیلد یا ستون ,نام فیلد یا ستون,........ FROM نام جدول ;
یا
SELECT * FROM نام جدول;
- نکته : در روش دوم به دلیل این که شما فیلدهای مورد نظر خود را مشخص نمی کنید، SQL تمامی فیلدهای جدول مورد نظر را نمایش میدهد :
مثال :
SELECT * FROM customersTBL
نتیجه دستور بالا :
مثال :
SELECT CustomerName,Address FROM customersTBL
نتیجه دستور بالا :
در این قسمت می خواهیم به ادامه دستوراتی بپردازیم که به منظور واکشی اطلاعات از پایگاه داده به کار می رود :
دستور شماره دو : DISTINCT
کاربرد دستور DISTINCT : در یک جدول ممکن است یک یا چند ستون ( فیلد ) حاوی مقادیر تکراری باشند و ما از این دستور ( DISTINCT ) زمانی استفاده می کنیم که بخواهیم از نمایش اطلاعات تکراری جلوگیری کنیم. نحوه به کارگیری این دستور ( Syntax ) :
SELECT DISTINCT فیلد,فیلد,فیلد FROM نام جدول مورد نظر;
مثال : در مثال زیر ما از گزینه DISTINCT استفاده نمی کنیم :
SELECT City FROM Customers
نتیجه :
مثال : حال،به تفاوت استفاده از دستور DISTINCT می بینیم، در این مثال ما فرض می کنیم که شما میخواهید لیست شهرهایی که در آنها مشتری دارید مشاهد کنید و نیازی به نمایش شهرهای تکراری نیست :
SELECT DISTINCT City FROM Customers
همانطور که مشاهد می کنید در مثال دوم فیلد های تکرار نمایش داده نشده اند.
در این قسمت می خواهیم به دستوراتی بپردازیم که به منظور واکشی اطلاعات از پایگاه داده به کار می رود :
دستور شماره سه : WHERE
کاربرد دستور WHERE : گاهی اوقات می نیازمند واکشی اطلاعاتی هستیم که باید دارای یکسری معیارهای خاص باشند، به طور مثال ما می خواهیم لیست مشتریانی را که ساکن شهر تهران هستند را به دست بیاوریم. نحوه به کارگیری ( Syntax ) این دستور ( WHERE ) :
SELECT فیلد,فیلد FROM نام جدول WHERE مقدار عملگر فیلد;
مثال :
SELECT * FROM Customers WHERE City='تهران';
نتیجه :
مثال : در مثال زیر به مقایسه یک فیلد از نوع عددی می پردازیم :
SELECT * FROM Customers WHERE CustomerID=1;
نتیجه :
عملگرهای قابل استفاده در این دستور :
( = ) : زمانی از این عملگر استفاده می کنیم که بخواهیم شرایط تساوی را بررسی کنیم، درست مانند دو مثال بالا.
( <> ) : زمانی از این عملگر استفاده می کنیم که بخواهیم مانند مثال زیر شرایط عدم تساوی را بررسی کنیم ( در مثال زیر ما می خواهیم لست تمامی مشتریان ما از شهرهای مختلف را به جز مشتریان شهر تهران را مشاهده کنیم ) :
SELECT * FROM Customers WHERE City<>'تهران';