امکان داشتن درآمد کافی و مهارت در ایران

در خصوص سوالتون در خصوص اینکه تجارت چیه ، یعنی برید سمت کار و کاسبی ، حتی فروش سخت افزار خیلی پولش بیشتر از کار فنی هست ، راه اندازی مغازه و .. همش تجارته ، یه دانشجو داشتم فقط برای پول اومده بود ، بهش مشاوره دادم الان یکی از فلافلی های معروف تهران هست و بنز 2018 سوار میشه ... بازار کار آیتی راکد نیست ... متخصص کم هست ... شما در ایران رایگان و با کمترین هزینه آموزش ببینید و مهاجرت کنید و کار کنید. انگلیسی رو باید با کتاب خوندن ، مقاله خوندن و کلاس رفتن تقویت کنید قطعا زمان میبره ...

در آخر هم این مقاله رو از جادی میرمیرانی، براتون میزارم و به دلیلی، امکان گذاشتن لینک این منبع، در وب سایت، وجود نداره و خود مقاله رو براتون مینویسم.

"

این سوال رو زیاد می پرسن. راستش رو بخواین من هم زمان کنکورم بود یکی از Day Dreamهام این بود که بیخیال کنکور و دانشگاه بشم و برم سراغ شرکت باز کردن (دقیقا نمی دونستم چی! فقط اسم شرکت رو می گفتم به عنوان یک شغل) یا مدرک های لینوکس گرفتن یا هر راه فرار دیگه ای برای خلاصی از کنکور.

صادق باشیم: در بسیاری از مواقع، اینها راه فرار هستن نه نقشه واقعی. متاسفانه رفتن به دانشگاه فعلا معقول ترین مسیر پیشرفته؛ بخصوص توی ایران. دلایلش هم خیلی ساده است. به چند تاش اشاره می کنم.

مهمترین دلیل اینه که دوران دانشجویی دوران خیلی خاصیه. نه خانواده از شما انتظار خاصی داره نه جامعه. می تونین هر جینگولک بازی ای که می خواین رو در بیارین (از بلند کردن مو گرفته تا انقلاب کردن تا نقد تا فاز هنری گرفتن تا سفر شمال تا …) و مدعی بشین که «دانشجو» هستین (: دوران تحت کنترل کامل خانواده بودن گذشته و دوران مسوولیت مالی داشتن هم هنوز نرسیده. این دوران خاص رو از دست ندین

دومین دلیل اینه که دانشگاه اولین محیط مختلط است که بالاخره حکومت ما -کمابیش- قبول می کنه دو نفر آدم حق دارن کنار هم باشن و با هم حرف بزنن. این رو هم الکی از خودتون نگیرین. زمین تا آسمون با پارتی مختلط و اینها متفاوت است. یک تعامل واقعی با جنس مقابل.

بعدش اینکه در صورت علاقمندی به مهاجرت مدرک دانشگاه بسیار بسیار کمک کننده است. بدون مدارک دانشگاهی تقریبا مهاجرت غیرممکن می شه. البته من طرفدار موندن تو ایران هستم ولی به هرحال اکثریت دنبال مهاجرت هستن و دانشگاه یکی از راحت ترین روش هاش.

اینم بگم که حتی اگر بخواین در خیلی از کشورها کار کنین، اون کشورها معمولا برای دادن ویزای کار ازتون ترجمه مدرک مرتبط دانشگاهی می خوان. حتی اگر شرکت خودتون بخواد شما رو بفرسته افغانستان کار کنین هم سفارت ازتون مدرک مرتبط با کار می خواد – چه برسه به قطر و غیره (:

می‌بینین؟‌ شاید از نظر عقلی بشه گفت که در سطح علمی مدارک معتبر گرفتن بهتر از دانشگاه رفتنه ولی در دنیای واقعی دور و بر ما، دانشگاه اهمیت خیلی خاصی داره که هر استدلالی که «دانشگاه نرم فلان کار رو بکنم»‌ رو تبدیل می کنه به یک بهانه برای فرار از سختی‌های رفتن به دانشگاه. درسته که این روزها ورود به یکسری از دانشگاه ها خیلی سخته و سال های خوبی از زندگی رو حروم می کنه ولی اگر تصمیم می گیریم نریم دانشگاه لازم نیست دنبال بهانه هایی مثل «دانشگاه مفید نیست» قایم بشیم (:‌ خب روراست بگیم حوصله نداریم دو سال جون بکنیم و رقابت کنیم.. در ضمن چیزهایی مثل دانشگاه آزاد رو هم خدا آفریده دیگه… ورود بهشون راحت تره اسمشون هم دانشگاهه و یکسری از موارد بالا رو هم پاسخگو.

مغلطه: بیل گیتس و جابز و زوکربرگ دانشگاه رو تموم نکردن

نمی خوان بزنم تو ذوقتون ولی شما بیل گیتس و زوکربرگ و جابز نیستین (: اونها در شونزده هفده سالگی مثل یک گیک دنبال درس بودن نه دنبال دلیل برای نرفتن به دانشگاه. همه وارد دانشگاه شدن و بعد وسطش اونو ول کردن. در ضمن میلیون ها نفر دیگه هستن که دانشگاه نرفتن یا دانشگاه رو ول کردن و من و شما اسمشون رو هم نشنیدیم. در اصل این سه تا و بقیه هم‌پالکی‌هاشون هم چون این سه تا بودن دانشگاه رو ول کردن نه اینکه چون دانشگاه رو ول کردن این سه تا شدن (:

بحث این نیست که اگر کسی نره دانشگاه موفق نمی شه یا دانشگاه ملاک موفقیته یا هر چی. بحث اینه که در یک بررسی معقول دانشگاه رفتن هم توی دید، هم توی زندگی شخصی و هم توی زندگی حرفه ای مفیده. اگر کسی نمی خواد بره حق داره نره و بره دنبال راه خودش. خیلی هم عالیه و قابل افتخار اما اگر حس کردین دارین پشت این استدلال قایم می شین تا از یک چیز سخت به اسم کنکور فرار کنین، یک جای کار می لنگه (:

معیار شخصی

من یکسری معیار شخصی دارم. یکیش اینه که «کجا و چه زمانی چی می گم». اگر دارم سال آخر که باید درس خوندن جدی برای کنکور رو شروع کنم توضیح می دم «دانشگاه خیلی هم خوب نیست» کمی مشکوکه جریان درست همونطور که اگر درست همون موقع که توی آب چاه خونه ام قرآن افتاده فتوا می دم که «خوردن آب از چاهی که توش قرآن افتاده مشکلی نداره» جریان مشکوکه، با خودتون فکر کنین که چرا دقیقا الان که جریان سخت شده مغزم هی داره سعی می کنه متقاعدم که کنه که «اصلا دانشگاه به درد نمی خوره». اگر واقعا معتقدم آدم موفقی هستم چرا الان که این استدلالها هست نرم دانشگاه و وقتی دقیقا برنامه داشتم ازش نیام بیرون؟ به عبارت دیگه هر وقت حرفی زدم باید ببینم «در کجای جهان ایستاده ام» که اینو می گم (: اگر درست پشت در امتحان کنکور دارم توضیح می دم که دانشگاه اصلا خوب نیست کاملا فرق می کنه با حالتی که توی دانشگاه در حال این استدلال باشم.

"

پس فعلا یادگیری و مهارتم ببرم بالا و زبان انگیلسیم رو به سطح خوبی برسانم و اینکه کی زمانش میرسه که اقدام کنم برای مهاجرت چه سنی میدونم سوال مسخره ای است ولی میخوام بدونم حدود کی باید باشه مثلا تا چه حدی برسم بعد اقدام کنم یه ذهنیتی داشته باشم که کی اقدام کنم  و یک سوال دیگر در مورد دانشگاه که براش وقت بزارم یا نه چون زمانم رو میگیره برای اینکه مهارت و تخصص وزبان  انگلیسی یادبگیرم و وقطعا در  کنار داشنگاه  وارد بازار کار خواهم شد نمی دونم دانشگاه رو وقت بزارم یا نه منظورم بشینم بخونم معدلمو ببرم بالا 

سلام و عرض ادب و احترام ، ببینید در همین ایرانش میشه اگر درست و درمون کار کنی درآمد خیلی خوب هم داشت ، ما به شدت معضل کارشناس فنی داریم ، چون حقوق ها به نسبت تخصص پایین هست ولی راه های زیادی هست که بتونی حتی از ایران درآمد دلاری داشته باشی چه برسه به اینکه بخای مشاوره و پروژه و تدریس و ... هم داشته باشی .. به هر حال اگر صرفا بحثت مالی هست اصلا تو آیتی نیا ... همین الان انرژیت رو روی بحث تجارت بزاری بسیار موفق تر میشی ...

اما بحث مهاجرت بسیار داغ هست ، طبیعتا شما حتی با یک کار معمولی در حوزه آیتی در خارج ایران به ویژه کشورهای اروپایی براحتی حداقل های زندگی و رفاه رو برخلاف ایران خواهی داشت ، زبان اصل هست ، حتما برای مهاجرت به دنبال IELTS باشید یا اگر کانادا میخاین برید فرانسه یاد بگیرید لازم و اجبار هست برای هم یادگیری و هم رشد و مهاجرت ...

شما در حال حاضر باید هنوز یاد بگیری ، رایگان کار کنی ، سختی بکشی ، درس بخونی و کم کم وارد بازار کار بشی ... حین دانشگاه موقت کار کنی که رزومه بسازی برای آینده ...

سلام دوست عزیز

توی هرکاری میتونید بهترین باشید و پول خوب دربیارید.بیشترش به خودتون برمیگرده و خودت باید انتخاب کنی هدفت رو.ولی برای اینکه توی یه کشور ثروتمند بشی همه جای دنیا سخت هست،آسونی وجود نداره حتی توی کار خلاف،توی ایران هم سخته، تنها چیزی که میتونم بهت بگم اقتصاد هرکشوری مخای توش باشی بشناس(بخصوص کشور بی نظم مثل ایران) دنبال علایقت برو،عادت های روزانه ات رو (سبک زندگیت رو خوب کن) ،خلاق باش  و سعی کن برای خودت کار کنی.!!!!!!

دیر نیست ولی فکر هم نکنید خیلی زود هست ...

(در پاسخ به امیر محمد)

برای دانشگاه، باید ببینی ایده و هدفت چیه. الان هستن پژوهشگرانی که از ایران رفتند (و برخیشون هم برگشتن) و اونجا یه موقعیت علمی و کاری خوب دارند. از جنبه فنی دوستان گفتن، از جنبه انشگاهی من می گم. شما برای مهاجرت می تونی هم برای ارشد اقدام کنی و هم دکتری ولی پیشنهاد من اینه برای دکتری اقدام کنیو البته برخی کشورها مثل استرالیا و امریکا، یک راست از لیسانس می تونی برای دکتری هم اپلای کنی.

حالا لازمه چیه، اول زبان که مهندس نصیری گفتن. شما باید تافل یا آیلتس داشته باشی و اگر نمی خوای صرف هزینه کلاس رفتن کنی، باید از همین الان شروع کنی. منابع به اندازه کافی هست و گروه های تلگرامی موسسه پرگار برای آیلتس و تافل پر از بچه هایی هستند که واقعا در این زمینه می تونن بهت کمک های خوبی بدن. باید یه برنامه بریزی که انشالله بتونی تا دو سال آینده به نمره تافل بالای 85 (بالای نود بهتر هم هست) برسی حداقل که البته با روزی یک ساعت کار کردن مداوم توی دو سال، کاملا شدنی و تحقق پذیره.

مساله دوم، آمادگی علمی برای رفتنه. برخلاف تصور برخی، ارتباط چندانی با کیفیت دانشگاهی که الان توش درس می خونیم نداره. شما باید بتونی از جنبه علمی و پزوهشی خودت رو قوی کنی. مثلا یه حوزه مشخصی رو شروع کنی کار کردن. به عنوان پیشنهاد یادگیری ماشین یا بینایی ماشین و پردازش تصویر حوزه های بسیار خوبی هستن. باید مطالعه کنی، کار کنی، تخصص پیدا کنی و آماده بشی بتونی کار جدید انجام بدی.

باید مقالات اون حوزه رو بخونی و ببینی چه خبره. البته انجام این کارها وقتی وارد دانشگاه بشی در نگاه اول دشواره، چون توی چند ترم اول اینقدر سرت شلوغ میشه که اصلا ممکنه این چیزا یادت بره و وقت نکنی. ولی اگر می خوای موفق بشی باید توکل و برنامه ریزی داشته باشی و همیشه پیگیر باشی. شما باید تا دو سه ترم اول خوب یه زبان برنامه نویسی و مقدمات اون حوزه (یادگیری ماشین یا پردازش تصویر) رو یاد بگیری. بعد از اون کار راحت میشه و وقتی بلد باشی چی به چیه، می تونی بری جلوتر و با دانشجوهای سال بالاتر، اساتید آدم حسابی و حتی دانشجوهای ایرانی خارج از کشورتماس بگیری تا راهنماییت کنن. باید سعی کنی که انشالله برای پروژه لیسانست بتونی ازش یه مقاله حتی در حد کنفرانس تولید کنی. اگر دو ترم مونده به فارغ التحصیلی با استاد موردنظر صحبت کنی و بگی می خوام مقاله بدم، از خداش هم هست و راهنماییت می کنه.

در نهایت، اگر با تخصص خوب، نمرات خوب (هیچ درسی رو دست کم نگیر، نمره ها برای اپلای مهم هستن)، نمره زبان خوب و البته مقاله (نباشه هم میشه ولی بودنش برگ برنده بزرگیه) خودت رو آماده کنی، اپلای خیلی سادس و موقعیت های خیلی خوبی برات ایجاد میشه.

یه نکته طلایی، اگر برای لیسانس موفق نشدی، حتما ارشد تو ایران بخون ولی از همون ترم اول شروع کن تماس گرفتن با اساتید خارج، چه بسا تا قبل تموم شدن ارش برات موقعیت ایجاد بشه، اگر هم نشه دیگه بعد از ارشد کارت خیلی راحته و معطل نمیشی.

در ضمن، اعتبار مدارک زبان دو ساله، پس زمانی تافل یا آیلتس بگیر که می دونی کی می خوای اقدام کنی وگرنه باید پول اضافه هزینه کنی.

مهمترین مساله تو این زمینه،  ثباته چون بودن دوستانی که خیلی خیلی مهارت داشتند و انگیزه ولی اینقدر ثبات قدم نداشتند که مسیر رو تا تهش برن ولی الان تو کشو ماهی ده تومن درآمد رو دارن.

در پاسخ به آقای نصیری که این جمله رو گفتید 

 "با این اوضاع دیگه 14 ساله ها و 13 ساله ها تدریس می کنن چه برسه به یادگیری ... پیروز باشید

منظورتون یعنی دیر استارت زدم برای این کار ؟

من پیشنهاد میکنم اگر با ویزای تحصیلی میخواید برید خارج از کشور برای مقطع مستر برید نه دکتری چون دکتری اولا خیلی زمانبر هست و اغلب افراد انصراف میدن و نکته مهم بعدی این هست که دیگه شما عملا فقط تو حوزه آکادمیک میتونید کار کنید نمیتونید وارد صنعت بشید اصطلاحا over qualify شدید و فقط یا باید کار تدریس انجام بدید یا وارد بخش تحقیق و research یک موسسه بشید.

با سلام خدمت مهندس نصیری

ممکنه توضیح بیشتری در مورد این قسمت از کلامتون: "به هر حال اگر صرفا بحثت مالی هست اصلا تو آیتی نیا ... همین الان انرژیت رو روی بحث تجارت بزاری بسیار موفق تر میشی ..." بدید. منظورتان از تجارت چیست؟ آیا بازارکار IT اینقدر راکد است که احتمال موفقیت(درآمد مالی مطلوب) رو اینطور میبینید؟

ممنون از این که امثال بنده و این دوستمان را که در آغاز مسیر هستیم راهنمایی میکنید.

دانشگاه برید و از معافیتش استفاده کنید تا تخصصتون رو ببرید بالا .... همین الانش هم دیر هست با این اوضاع دیگه 14 ساله ها و 13 ساله ها تدریس می کنن چه برسه به یادگیری ... پیروز باشید

سلام مجدد به اقای نصیری در خصوص بحث مهاجرت برای تحصیل من اینجا یعنی داخل ایران مهارت و تخصص کسب کنم میتونم اونجا اقدام به کار کنم  سخت نیست ؟   یعنی درس خوندن و مهارت هامو اینجا بدست بیارم و تا حدودی خوب شد برم چون من تازه اول راهم و هیچی بلد نیستم باید یادبگیرم  ; آیا اینطوری خوب است ؟یا برای تحصیل کلا برویم اگه میشه در این خصوص راهنمایی کنید که با چه روشی وپیشنهاد خودتون چیه با توجه به مشخصات من 

................... 

و در خصوص یادگیری زبان انگلیسی که جز واجبات است باید از کجا شروع کرد پیشنهادتون چیه روشی که هم خوب باشه و هم مفید باشه موسسه بریم یا معلم خصوصی یا خودآموز کودوم روش ها جوابگو است برای یادگیری انگیلسی

داخل سایت های کاریابی مثل جابینجا میتونید میزان دستمزد برای شغل های مختلف و با توجه به سابقه کارهایی که نوشته ببینید.

کسی نمیتونه آینده و پیش بینی بکنه که شرایط چجوری هست داخل ایران, اما اگر فکر میکنی بعدا تصمیم به مهاجرت میخوای بگیری از اونجایی که ویزای تحصیلی گرفتن خیلی راحت تر از ویزای کاری گرفتن هست علاوه بر مهارت هایی که دنبالش هستی معدل دانشگاه خیلی تاثیر گذار هست روی پذیرش گرفتنت از دانشگاه ها البته در کنار نمره خوب مدرک زبان.

پس پیشنهاد من اینه اگر دانشگاه میری سعی کن حتما با معدل خوب فارغ التحصیل بشی.

اینکه ایران بهتر هست یا خرج یه بحث میزان رفاه و امنیت شغلی هست که طبیعتا کشورهای اروپایی خیلی جلوتر از ایران هستند در کنار این یک بحث دیگه این هست که هدف از مهاجرت چی هست بعد از اینکه هدفت و مشخص کردی باید ببینی تو ایران میتونی راحت تر به این هدف برسی یا کشور دیگه؟ مهاجرت پروسه آسونی نیست سختی های خودش رو داره در کل باید هرکس با توجه به شرایط زندگی خودش و اهدافی که داره تصمیم بگیره آیا مهاجرت بکنه یا خیر.

در کل پیشنهاد من این هست با توجه به اینکه فعلا سن زیادی ندارید و قصد دارید دانشگاه هم برید هدف کوتاه مدتی خودت و روی این بذار که هم تو زمینه ای که میخوای مهارت لازم و کافی رو بدست بیاری بدون عجله کردن یعنی انتظار نداشته باشی تو یک سال  کارشناس امنیت بشی هم اینکه درس های دانشگاه رو با نمره خوب پاس کنی و زبان هم در کنار این دو بخونی.

بعد از تمام شدن دانشگاه میتونی تصمیم بگیری باتوجه به مهارت هایی که پیدا کردی کار کردن در ایران برات بهتره یا خارج از کشور.

سلام دوست عزیز.

بنده هم هجده سال، پشت کنکور هستم.

از طرفی با مشکلات بی کار و مالی رو به رو هستم.

از طرفی هم نگران آینده و دانشگاه و خدمت خودم، هستم، من این دغدغه ها و فکر های شمارو، به مدت دو سال داشتم و همیشه نگران این موضوعات بودم و با افراد زیادی دربارشون مشورت کردم و نظر گرفتم.

من پدر پولدار ندارم که از هزینه های مالی راحت باشم، سربازی هم معاف نیستم و مشکلات زیادی تا این سن داشتم.

در مورد سوال اولتون ..

شمارو دعوت میکنم به خوندن این مقاله از جادی میرمیرانی، که راه و مسیر این حرفه رو به من نشون داد، به دلایلی، امکان گذاشتن لینک از وب سایت ایشون، در توسینسو، مقدور نیست و بنده مقاله رو براتون پست میکنم همینجا ..

در مورد سوال دومتون ..

این حرفه و تخصصی که شما دنبال میکنید، بیشترین نیاز و بازار کار رو در آینده، در ایران، خواهد داشت، شما اگه مهاجرت کنید، به جایی میرید که پر از مهندس هست و برای استخدام توی یک کافی نت، باید خیلی تلاش کنین و از بقیه افراد هم حرفه خودتون، بالاتر باشید، ولی توی ایران، با وجود اینکه سطح تکنولوژی متوسط و هنوز در حال پیشرفت هست، آینده کاری شما، تضمین خواهد شد (شما میتونید سیستم عامل های xp یک بانک رو عوض کنید و بشید مهندس ای تی اون بانک)

این فکرها و دغدغه ها برای آینده کاری، همیشه هست، ولی وقتی شما یک سطح از تخصصی رو داشته باشید، توی ایران، بیشتر از همه جای دنیا، میتونید کار کنید و درامد کسب کنید (بستگی به همت و تلاش خودتون داره)

در مورد سوال سومتون ..

برای مهاجرت، اول باید برین خدمت، با توجه به تورم، یک حده اقل پول زیادی میخواد تا بتونید مراحل مهاجرت، و اقامت خودتون رو انجام بدین.

و اینکه شما سطح تخصص و دانش خودتون رو بالا ببرید، و بعد از اون برای مهاجرت اقدام کنید، و هرگز به دنبال اینکه اینجا برای من کار و رفاه نیست .. ولی اونور هست .. نباشید .. چون توی ایران .. با توجه به سطح اون نسبت به دیگر کشورها .. خیلی به مهندس هایی مثل شما، در آینده نیاز خواهند داشت..

در مورد سوال چهارمتون ..

شما زندگی نامه آقای محمد نصیری، جادی میرمیرانی و دیگر دوستان حرفه ای در بسیاری از زمینه هارو، مطالعه کنید، تخصص های اونارو ببینید، از راه هایی که رفتند، درون پادکست ها و مقاله های خودشون توضیح دادند، میتونید مطالعه کنید و الگو های خوبی براتون میشند..

و داخل همین وب سایت، ادمای متخصص زیادی هستند که رزومه عالی دارند و درامد اونا فوق العاده هست.

در مورد سوال پنجمتون ..

سعی کنید زیاد به آینده و مقایسه کردن خودتون با دیگران، در زمینه های تخصص، آینده، گذشته، درامد و سطح خانواده و خیلی چیزهای دیگه، مقایسه نکنید، خودتون رو با بقیه مقایسه نکنید که باعث بشه فکر های زیادی بکنید .. اول مسیری که میخواین متخصص بشین رو پیدا کنید (مثلا برنامه نویس) بعد توی همین سایت، یا گوگل، به دنبال قدم هایی که باید انجام بدین، تا یک برنامه نویس خوب بشین، برین .. و اون قدم هارو با برنامه و بصورت منظم انجام بدین ..

دو سال اول زندگیتون رو اختصاص بدین به کسب تخصص و سرمایه گذاری روی خودتون، بعد از اون، میتونید هر جای دنیا که باسید، به درامدهای خوبی برسین..

در مورد سوال ششمتون ..

برای منابع انگلیسی، و یاد گیری اون، من خودم شخصا .. زیاد سعی کردم بشینم و روزانه کلمات رو یاد بگیرم و انگلیسی بفهمم .. ولی خوب همیشه موانعی بوده که باعث شده من به دنبال یادگیریش نرم.. اول برین یک کلاس پول بدین، کلاس های ارزون قیمت، چندماهه، اینجوری یک حس نیاز و اجبار هست که باید برین و انگلیسی یاد بگیرین، پس بیخیالش نمیشین، تا یک سطح پایه ای با کلاس یاد بگیرین و بعدش میتونید خودتون با خوندن کتاب های انگلیسی، فیلم های انگلیسی و منابع دیگه، انگلیسیتون رو تقویت و بهتر کنید .. سایت نت آموز هم، منبع ایرانی و خوبی هست که میتونید قدم به قدم پیش برین باهاش ..

و خوب در آخر هم امیدوارم این مطالب مفید بوده باشه و اینکه اینا صرفا تجربیات خودم بوده که با شما به اشتراک گذاشتم نه چیز دیگه ای ..