در فعالیت ها و بحث های سیاسی و اجتماعی - به جرات می توان گفت همه زمینه ها دو دیدگاه اساسی وجود دارد:
دوره های شبکه، برنامه نویسی، مجازی سازی، امنیت، نفوذ و ... با برترین های ایران
- شرایط و وضعیت حال حاضر ، نشانه ی تصمیم گیری های کلان رهبران و مدیران است .به گونه ای که همه تقصیرات و تغییرات به عهده صاحبان قدرت است و ما نیز دست در دست تقدیر به سوی زوال یا پیشرفت می رویم.البته باید گفت این تفکر آنچنان ریشه در ذهن ها دوانده است که تنها راه پیشرفت جامعه بشری را داشتن ارباب قدرتمند میسر می کند.نمونه ای جامع و کامل از نمود خارجی این دیدگاه را می توان مایکروسافت و جناب بیل گیتس دانست .در سال 1976 بیل گیتس در بخشی از نامه سر گشاده ای به نکوهش کسانی که نرم افزارها را آزادانه در اختیار دیگران قرار می دانند پرداخت و نوشت "آیا کسی به عنوان سرگرمی و تفنن نرم افزار خوبی خواهد نوشت؟" و یا اینکه " فعالیت شما مانع از ایجاد نرم افزارهای خوب خواهد شد و نرم افزار خوبی تولید نخواهد شد"
- دیدگاه دوم کسانی هستند که سرنوشت جامعه را در رفتار و نقش تک تک اعضای آن جامعه می دانند و ایمان دارند تنها راه آزادی ، آسایش و آرامش ریشه در حرکت جمعی جامعه دارد.نمود خارجی و واقعی تایید کننده این دیدگاه را باید در جنبش اوپن سورس و سیستم عامل گنو/ لینوکس دید.
در جواب کسانی که بر این باورند که این دیدگاه ایده آل گرایی است و برای به ثمر نشستنش نیاز به زمان و صرف هزینه بی بازگشت زیادی دارد باید یاد آور شد: لینوس از کامپایلر و ابزارهای گنو برای ساخت کرنل استفاده کرد. بعد از انتشار نسخه ابتدایی و اوپن سورس اش، در کمترین زمان ممکن به کمک دیگران روز به روز نسخه های پایدارتری ایجاد شد و مشکلاتش برطرف شد و کماکان در حال پیشرفت و بهبودی است و پایدارترین کرنل است.بعد از 25 سال که از سیستم عامل گنو//لینوکس میگذرد میتوان آمار سیستم عامل های سوپر کامپیوترهای برتر جهان را اینگونه دید.چه بلایی بر سر سیستم عامل شخصی آمد که باور داشت این چنین فعالیت هایی مانع از خلق نرم افزارهای خوب می شود؟