چگونه از درست بودن اهداف خودمون مطمئن باشیم و گیج نشیم؟ راز موفقیت ( رشته | علوم ) کامپیوتر | نقشه راه مهندس های موفق | چگونه در زمینه های IT و کامپیوتر پیشرفت کنیم؟ در این مطالب قراره درباره این موضوعات که چگونه در رشته کامپیوتر موفق باشیم و تبدیل به یک مهندس خوب بشیم صحبت کنیم و از تجربیات خودم نیز در این زمینه ها با هم حرف می زنیم.
من از بچگی بازی کلش آوکلنز رو در موبایل بازی میکردم و خوب تقریبا شش سال پیش اون بازی رو با پسرخاله ها و اقوام شروع کردیم و کلی هم خوش میگذروندیم و در طول این بازی من چیزهای زیادی یاد گرفتم. با سرچ کردن، ایمیل و خوب موبایل زیاد کار می کردیم و کم کم علاقه زیادی به موبایل‌ها پیدا کردم و طوری شده بود که معمولا توی فامیل و اقوام، هرشخصی به مشکل نرم افزاری بر میخورد، سراغ من میومد.
به مرور زمان، خوشحال بودم که یک حرفه‌ای رو دارم دنبال میکنم و علاقه زیادی هم به نرم افزار و موبایل ها پیدا کرده بودم و بعد سه سال، کلاس دهم (اول دبیرستان) رسیدیم و خوب دیدم همه دور و اطرافیانم، تجربی میخونند و قراره دکتر بشن. منم به خاطر این که معدلم خیلی پایین بود و کل زمان زندگیم رو توی گوشی و بیشتر کلش آو کلنز (ClashOfClans) میگذروندم و برخلاف تصورات و فشارهای خانواده، زیاد درس نمیخوندم و معدل خوبی نداشتم.
به هر بدبختی که بود تجربی رو آوردم و سال دهم رو تجربی خوندم و واقعا معدل درسی‌ام بد نبود و اون سال از ذوق دکتر شدن و اینا زیاد تلاش میکردم و خوب علاقه خوبی هم داشتم تا این که یک روز که خونه دختر خالمون بودیم، لپ تاپش رو آورد که براش درایورهای ویندوز رو نصب کنم.
من خیلی پر ادعا بودم و نمیخواستم مثلا جوری بشه که انگار هیچی یاد ندارم ، از طرفی هم برای اولین بار بود که میخواستم یک همچین کاری رو انجام بدم (معمولا توی گیم‌نت ها فقط بازی های کامپیوتری انجام میدادیم)، خیلی استرس گرفته بودم و خوب آخرش هم چند تا بهونه آوردم که مشکل از لپ تاپت هست و بزار بعدا نگاش میکنم.
بعد از اون ماجرا، رفتم و درباره کامپیوترها تحقیق کردم و با دنیایی بزرگ تر از چیزی که تاحالا بود، مواجه شدم و به مرور علاقم هم به این موضوع بیشتر شد و همون سال، یک سریال ایرانی دیدم به اسم نهنگ آبی و علاقه اصلی منم از اون سریال به بعد شروع شد، حالا من تصمیم گرفته بودم که هکر بشم ، حتی یک سیستم عامل رو هم نمیشناختم و کار باهاش رو یاد نداشتم ولی تصمیم و ارادشو داشتم.
فهمیدم که نمرات رشته ی تجربی هم داره افت میکنه و علاقه زیادی از نوبت دوم نسبت به دکتر شدن ندیدم و تصمیم گرفتم که برم رشته کامپیوتر شاید اونجا چیزهای بیشتر و بدرد بخور تری یاد بگیرم و سال یازدهم من رشته کامپیوتر میخوندم و خوب بالاخره یک لپ تاپ هم برای خودم گرفته بودم.
اوایل کمی HTML و CSS رو دنبال میکردم و خوب برام جالب بود ولی بعدش علاقه زیادی به وب نداشتم و رفتم سمت برنامه نویسی با پایتون و تا حد معقولی پیش رفتم، من PHP و JAVA و #C و مدیریت محتواهایی مثل وردپرس و کمی mySQL و شبکه و دوره CEH و لینوکس LPIC-1 رو حدود یکسال دنبال میکردم (همون اقیانوسی به عمق یک سانتی‌متر).
از زمانی که کرونا اومد، تا امسال، فقط ازین شاخه به اون شاخه رفتم و خوب منابع زیادی داشتم و میخواستم خیلی سریع مثل محمد نصیری شبکه رو یاد بگیرم یا مثل جادی لینوکس رو یاد بگیرم و خوب داخل هر کدوم یکم که پیش میرفتم و میدیدم به جایی نرسیدم، فکرهای زیادی میکردم و خوب میگفتم این نشد و میرفتم سراغ یک حرفه و تخصص دیگه‌ای تا بتونم یک سری تخصص رو یاد بگیرم و بعدش هم یک متخصص تست نفوذ و در اصطلاح، هکرهای رایانه‌ای بشم.
با گذشت زمان تا الان، تجربه‌های زیادی کسب کردم ولی خوب حتی از هیچکدومشون نمیتونم استفاده کنم و فقط ازشون درس گرفتم و امروزه با کلاس‌ها و ویدیوهایی که هست، (یک هفته ای متخصص پایتون شوید، یک روزه هکر شوید، یادگیری لینوکس در دو روز) خوب منم فکر میکردم باید تا بیست سالگی هکر بشم و با یک دکمه به همه جا دسترسی بگیرم، ولی تا امروز با این همه تلاش، حتی یک برنامه تست نفوذ ساده روهم نمیتونم پیاده سازی کنم.
من متوجه شدم که حدود دو سال از این شاخه به اون شاخه، به شخص خاصی تبدیل نشدم و خوب فقط از گذشته یکسری درس گرفتم، فهمیدم که من فقط میخواستم اون شخص باشم، من فقط میخواستم که هکر باشم، برنامه نویس باشم ولی هرگز نمیخواستم یا نمیدونستم که چطور یک هکر بشم ؟ فرق بین من و مهندس نصیری همین بود.
من باید اول کشف می کردم که فقط میخوام یک متخصص باشم؟ یا اینکه چطور می تونم یک متخصص باشم؟ من تونستم این موضوع رو درکش کنم، تقریبا از نزدیک سال جدید و برنامه ریزی کردم و اول از سیستم عامل شروع کردم تا یک سیستم عاملی رو (گنو / لینوکس، اوبونتو) تا سطح قابل قبولی یاد بگیرم و بعدش توی زمینه‌های دیگه ای شروع به کار کنم.
با پیدا کردن یک منبع اموزشی خاص، شروع کردم به یادگیری لینوکس LPIC-1 و خوب کامل یادش گرفتم و همیشه با سیستم عاملم سر و کله میزدم و بعدش شروع کردم در کنار این، دستور زبان مقدماتی پایتون رو دوباره یک مروری کردم و شروع کردم به نوشتن اسکریپت (برنامه های کوچیکی که کارهای روزانه مارو مثل تغییر پس زمینه و محاسبه ریاضی و غیره رو انجام میدن) و خوب موفق هم بودم و روز به روز داشتم پیشرفت میکردم.
دوره های شبکه رو گرفتم و شروع کردم به یادگیری و دیدم که میخوام هرچی زودتر هکر بشم پس دوره هکر قانونمند رو هم گرفتم و شروع کردم به پیشرفتن و تقریبا لینوکس کار میکردم، پایتون اسکریپت مینوشتم، شبکه چیزی یاد میگرفتم و خوب دوره هکر قانونمند (CEH) رو هم دربارش مطالعه و تحقیق میکردم.
بعد یک مدت پیش رفتن، دیدم اوضاع خیلی سخت شده و خوب با وجود این که از صبح تا شب درحال تمرین و ویدیو دیدن هستم، به هیچ جایی نرسیدم و خوب ایده من این بود که مثل این نخبه های کامپیوتر توی سن پایین بشم، ولی خوب مسیرم اشتباه بود و فهمیدم که دوباره از این شاخه به اون شاخه پریدم و صبح تا شب رو پای کامپیوتر بدون یادگیری هیچ تخصص خاصی سپری میکردم.
تقریبا هجده سالم شده بود که خوب از سمتی میخواستم مستقل باشم و دیگه دنبال حمایت مالی خانواده نباشم و از طرفی هم صبح تا شب کار کردن در بازار و درآمد ماهی یک میلیون تومن، برام خیلی کم بود و حتی نمیتونستم زمان زیادی هم روی کسب تخصص خودم بزارم.
خوب درآمد و نیازهای مالی از یک سمتی بهم فشار میاورد و نداشتن تخصص و معلوم نبودن حرفه و اینده‌ام از یک سمت دیگه باهاش درگیر بودم و در همین حین‌ها، دیدم که خوب سه سال از عمرم گذشت، دو ماه دیگه کنکور پیش دانشگاهی دارم.
توی این مدت، با خودم میگفتم دارم کسب تخصص میکنم و وقت درس خوندن رو ندارم و از طرفی هم میگفتم درس دارم و زمان نشستن پای کامپیوتر رو ندارم (استرس و خوب هیچکدوم رو به هوای اون یکی، هیچوقت انجام ندادم) و الان هم که اوضاع مالی برام سخت شده و خوب کاری هم یاد ندارم و از طرفی هم کنکور دارم (حالا شده ماجرا بین اوضاع مالی و کنکور که به همدیگه پاسشون میدم).
این داستان کلی زندگی و کسب تخصص من در زمینه‌های تکنولوژی تا به الان بود که خوب تجربیات زیادی برام باقی گذاشت و در این قسمت به معرفی ایده هایی در رابطه با راز موفقیت ( رشته | علوم ) کامپیوتر | نقشه راه مهندس های موفق می پردازم:
راز موفقیت ( رشته | علوم ) کامپیوتر | نقشه راه مهندس های موفق: مقاله های این چنینی زیادی در سطح اینترنت وجود داره که خوب منم از قبل همشون رو خونده بودم ولی خوب باز هم به دام این سرگردونی افتادم و نزدیک به دو سال رو بدون هیچ کار درست و مفیدی، سپری کردم.
مهم ترین چیزی که باید برای پیشرفت در زمینه‌های تکنولوژی مد نظر داشته باشید، اراده و میزان خواسته شما از کسب اون تخصص، برنامه ریزی و موظف بودن به اجرا کردن اون در شرایط مختلف، صبر و حوصله داشتن در یادگیری و تمرین ها و مقایسه نکردن خودمون با افراد دیگه هست.
همچنین از هر شاخه‌ای به شاخه‌ی دیگه‌ای نریم و تا حد معقولی توی یک زمینه پیشرفت کنیم و خوب مهم ترینش اینه که از بودن در مسیر یادگیری لذت ببریم. امیدوارم که با خوندن این مطالب، کلی بهتون خوش گذشته باشه و از تجربیات بنده هم در این زمینه استفاده کنید.