معایب Hyper-v

روی server 2012 من به شخصه hyper-v رو ترجیح میدم به ESXI. به این دلایل. کمی طولانی هست مطلب ولی جالبه

ویژگی ها و امكانات Hyper-V ویندوز سرور 2012

مایكروسافت همزمان با انتشار سیستم‌عامل سرور ویندوز 2012، پلتفرم مجازی‌سازی Hyper-V خود را نیز به‌روزرسانی كرد. این نرم‌افزار كه نسل سوم آن عرضه شده است، رایگان بوده و به دو صورت نصب می‌شود یا همراه با ویندوز سرور ۲۰۱۲ یا در قالب یک بسته قابل نصب جداگانه. Hyper-V شامل ویژگی‌ها و امكاناتی است كه شما باید پیش از این برای به‌دست آوردن و استفاده از آن‌ها هزینه پرداخت می‌كردید. در حقیقت مایكروسافت Hyper-V را به عنوان یك امتیاز ویژه به كاربران سیستم‌عامل سرور خود هدیه می‌دهد تا آن‌ها را به استفاده از این سیستم‌عامل ترغیب كند. حتی Hyper-v امکاناتی را به همراه دارد که توسط دیگر ابزارهای Hypervisor به هیچ عنوان قابل دسترسی نیستند (مانند مهاجرت از یك سرور به سرور دیگر بدون نیاز به اشتراك‌گذاری و تبادل اطلاعات میان این دو سرور). Hyper-V از ویژگی‌های دسترسی بالا و تداومی (Resiliency) میزبان‌ها نظیر همانند‌سازی (Replication) یك سرور به صورت آف‌‌سایت به خوبی پشتیبانی می‌كند. همچنین می‌تواند برخی از كارها و عملیات‌ها را بسیار بهتر و كامل‌تر از سكوهای مجازی‌سازی VMware و Citrix فارغ از سیستم‌عامل (ویندوز دسكتاپ، لینوكس، ویندوز سرور و...) انجام دهد. به این مزایا، رایگان بودن این ابزار را نیز اضافه كنید. Hyper-V بخشی از مجوز ویندوز سرور 2012 است و می‌تواند روی یك سخت‌افزار مشخص، انواع ماشین‌های مجازی مبتنی بر سیستم‌عامل‌های دیگر را میزبانی كرده و با استفاده از یك محیط یكپارچه در ویندوز سرور 2012، یك مدیریت سراسری و مرتب را برای سخت‌افزار و ماشین‌های مجازی تعریف شده فراهم كند.

بسیاری از ویژگی‌های تازه Hyper-V هم‌اكنون در دیگر سكوهای مجازی‌سازی نیز یافت می‌شوند اما به اعتقاد من Hyper-V اهمیت بیشتری دارد؛ زیرا مایكروسافت توسعه‌دهنده آن است و این سكو را به‌صورت ساده و ارزان در سیستم‌عامل سرور خود گنجانده و به‌صورت یك بسته یكپارچه ارائه می‌كند. این ویژگی به‌صورت بالقوه برای سازمان‌ها صرفه‌جویی در هزینه‌ها را به همراه خواهد داشت و مدیران سیستم را از جهت سازگاری با سیستم‌های ویندوزی مطمئن می‌کند.

بیشترین، بزرگ‌ترین و ارزان‌ترین VM

در حال حاضر Hyper-V به‌طور قابل توجهی می‌تواند تعداد بیشتری میزبان مجازی را نسبت به محصولات مشابه پشتیبانی كند. با استفاده از آن می‌توانید روی یك سرور فیزیكی، سنگین‌ترین كارها را با حجم بار كاری بسیار زیاد، مجازی‌سازی كنید. Hyper-V هم روی ویندوز سرور 2012 و هم به‌صورت مستقل می‌تواند حداكثر از 320 هسته پردازنده و چهار ترابایت حافظه رم پشتیبانی كند و هر میزبان مجازی نیز می‌تواند طوری پیكربندی شود كه روی 64 پردازنده مجازی و یك ترابایت حافظه رم اجرا شود. میزان فضای دیسك‌ مجازی برای هر میزبان مجازی نیز می‌تواند 64 ترابایت باشد (این ظرفیت با فرمت جدید VHXD درایوهای مجازی در ویندوز سرور 2012 به‌دست آمده است). با این مشخصات، به‌طور مثال روی یك Hyper-V می‌توان حداكثر 1024 ماشین مجازی را تعریف و اجرا كرد.

یكی از علت‌هایی كه هم ویندوز سرور 2012 و هم Hyper-V از ظرفیت و تعداد پردازنده زیادی پشتیبانی می‌كنند و قابلیت مدیریت تعداد بیشتری ماشین مجازی را دارند، به پشتیبانی از قابلیت Non-Uniform Memory Architecture برمی‌گردد. سیستم‌های غیریكنواخت (مبتنی‌بر NUMA) ، حافظه رم را به صورت بلوك‌هایی محلی (با دسترسی سریع) به پردازنده‌های خاص برای افزایش كارایی اختصاصی می‌دهند. این قابلیت باعث می‌شود كه مقدار حافظه‌ای كه باید به ماشین مجازی تعلق بگیرد، محدود شود و این موضوع، یك نقطه ضعف است. در Hyper-V از ویژگی جدید NUMA برای جبران این محدودیت استفاده می‌شود كه به ماشین‌های مجازی اجازه می‌دهد، براساس حافظه تخصیص‌یافته به گره‌های مختلف، بتوانند از میزان حافظه بیشتری نسبت به حافظه از پیش تعریف شده برای یك ماشین مجازی استفاده كنند. این قابلیت باعث افزایش كارایی ماشین‌های مجازی می‌شود كه توسط Hypervisor (مدیر ماشین مجازی) تعریف شده‌اند. بنابراین اگر شما ماشین‌های مجازی تعریف كرده‌اید كه به حافظه بیشتری نسبت به آن چیزی كه تخصیص داده شده است نیاز ندارند، می‌توانید قابلیت NUMA را غیرفعال كنید.

این سطح از پشتیبانی و ظرفیت در Hyper-V جدید در مقایسه با Hyper-V روی ویندوز سرور ۲۰۰۸ نگارش R2 قابل توجه و بسیار بیشتر است و حتی در مقایسه با محصول VMware’s vSphere 5 نیز یك ظرفیت بیشتر شمرده می‌شود. مزیت واقعی این ویژگی‌های جدید Hyper-V هنگامی مشخص می‌شود كه روی ویندوز سرور 2012 با محیط و ابزارهای مدیریتی این سیستم‌عامل یكپارچه شده و توسط مدیر سیستم مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین می‌توان Hyper-V را از راه دور و از طریق اسكریپت‌های نوشته شده یا دستورات خط فرمان كه در ابزار PowerSell 3.0 اجرا می‌شوند، مدیریت و كنترل کرد.

آن‌چیزی كه اهمیت «رایگان» بودن این ابزار مجازی‌سازی را بیشتر می‌كند، این است که برخلاف نسخه رایگان VMware’s ESXi، نسخه رایگان Hyper-V Hypervisor از تمام ظرفیت‌ها، قابلیت‌ها و امكانات روی ویندوز سرور 2012 پشتیبانی می‌كند و محدودیتی برای آن در استفاده از پردازنده یا حافظه تعریف نشده است. Hyper-V Server 2012 از تمام ویژگی‌های یك نسخه مدیریت ماشین‌های مجازی (Hypervisor) پشتیبانی می‌كند و از تمام قابلیت‌های مدیریتی روی ویندوز سرور 2012 می‌توان استفاده كرد. اگر شما تصمیم ندارید ویندوز سرور 2012 را روی سیستم خود نصب كنید یا نمی‌خواهید از مجوز آن برای تعریف یك ماشین مجازی استفاده كنید و می‌خواهید ماشین‌های مجازی را روی نسخه‌های قدیمی‌تر ویندوز مانند ویندوز سرور 2008، ویندوز7، ویندوز 8 نسخه دسكتاپ و سیستم‌عامل‌های دیگر مشابه مانند لینوكس و... نصب كنید و از امكانات مجازی‌سازی دسكتاپ آن‌ها یا ابزار مدیریتی مایكروسافت بهره ببرید، به Hyper-V Server 2012 نیاز خواهید داشت.

حتی اگر شما از ابزارهای مدیریتی مایكروسافت مانند System Center 2012 استفاده می‌كنید و تمایل دارید خیلی ساده و راحت با ابزار مدیریتی Hyper-V در ویندوز سرور 2012 كار كنید، دیگر نیازی به استفاده از ابزارها و محیط‌های مدیریتی مجازی‌سازی دیگر ندارید(زیرا ابزار مدیریتی Hyper-V كامل و دارای قابلیت‌هایی است كه برای یك كاربر معمولی كافی است). حتی در این وضعیت مهم نیست كه چه سیستم‌عاملی روی ماشین مجازی تعریف شده، نصب شده است. اگر تمایل دارید تعداد زیادی ماشین مجازی مشابه هم روی یك سرور Hyper-V تعریف و مستقر كنید، با استفاده از ابزار PowerShell و اسكریپت‌هایی كه وجود دارد، می‌توانید یك پیكربندی یكسان را روی تمامی ماشین‌های مجازی اعمال كنید و از انجام تمامی كارهای پیكربندی به‌صورت دستی خودداری كنید. حتی می‌توانید برای نگه‌داری و تعمیر ماشین‌های مجازی از اسكریپت‌ها استفاده كنید. به عنوان مثال، می‌توانید اسكریپتی بنویسید كه مجموعه‌ای از ماشین‌های مجازی خاموش را از روی یك سرور در ساعت غیر اوج كاری به روی سرور دیگری برای صرفه‌‌جویی بیشتر انرژی منتقل كند. Hyper-V Manager همان شكل و شمایل و تجربه كار كردن را به شما القا می‌كند كه دیگر ابزارهای مدیریتی ویندوز دارند (البته این ابزار در ویندوز سرور 2012 همانند رابط كاربری گرافیكی ویندوز8 است) (شكل 1).

شکل1: ابزار Hyper-V Manager دارای ویزاردی است كه امكان مدیریت تمامی كارهای یك ماشین مجازی را فراهم می‌كند.

این ابزار یك ویزارد دارد كه می‌توانید بیشتر كارهای یك ماشین مجازی مانند ساخت یك ماشین یا دیسك مجازی جدید، Import و Export كردن ماشین‌های مجازی، تنظیمات پاسخ‌گویی و همانند‌سازی یا انتقال یك ماشین مجازی از روی یك دستگاه ذخیره‌سازی فیزیكی به یك دستگاه ذخیره‌سازی فیزیكی دیگر را به کمک آن انجام دهید (شكل 2).

شکل2: ابزار مدیریتی Hyper-V می‌تواند در بار كاری لحظه‌ای به‌صورت پویا میزان حافظه مورد استفاده توسط ماشین‌های مجازی را نشان بدهد.

دو ویژگی پویا

Hyper-V از دو ویژگی پویا در هنگام تعریف و اضافه‌كردن ماشین‌های مجازی استفاده می‌كند. این دو ویژگی، تخصیص پویای حافظه و فضای ذخیره‌سازی در هنگام راه‌اندازی آن‌ها است. به این‌صورت كه می‌توانید به ماشین‌های مجازی مجوز بدهید تا در صورت نیاز از حافظه و فضای ذخیره‌سازی بیشتری كه در دسترس است، استفاده كنند. VHD پویا امكان تعریف یك اندازه مشخص برای حافظه و فضای دیسك ماشین‌های مجازی به صورت نرم‌افزاری را فراهم می‌كند اما اجازه می‌دهد كه ماشین‌های مجازی براساس میزان مصرف مورد نیاز خود، فضای بیشتری از دیسك فیزیكی را استفاده و اطلاعات بیشتری را روی آن ذخیره کنند. ویژگی تخصیص پویای حافظه رم در Hyper-V از ویندوز 2008 R2 شروع شده است و معادل آن در نرم‌افزار VMware با نام «Overprovisioning» شناخته می‌شود؛ اگرچه این دو در نحوه كار تفاوت‌ اندكی با یكدیگر دارند. این ویژگی در Hyper-V 2012 به نام « Smart Paging» شناخته می‌شود. به هر حال Hyper-V می‌تواند حافظه رم را به‌صورت پویا از یك ماشین مجازی به ماشین‌مجازی دیگر، تخصیص بدهد و براساس بار كاری كه ماشین‌های مجازی دارند، Hypervisor مقدار حافظه تخصیص داده شده به هر ماشین مجازی را تغییر دهد. اما از سوی دیگر Smart Paging می‌تواند فضای دیسك ذخیره‌سازی اطلاعات روی یك ماشین مجازی را به‌صورت حافظه رم مجازی استفاده كرده و به صورت موقت به یك ماشین مجازی تخصیص دهد. هنگامی كه یك ماشین مجازی شروع به كار می‌كند یا ری‌استارت می‌شود و مقدار حافظه رم كافی برای پشتیبانی از آن وجود ندارد و حافظه رم اصلی نمی‌تواند از ماشین‌های مجازی دیگر، مقدار حافظه مورد نیاز را تأمین كند، از Smart Paging به جای حافظه رم استفاده می‌شود تا هنگامی كه حافظه رم كافی از سوی دیگر ماشین‌های مجازی تأمین شود و در این مدت كارایی سیستم كاهش نیابد و نرخ دسترسی به دیسك فیزیكی دچار افت نشود.

شکل3: انتخاب حافظه رم پویا در هنگام راه‌اندازی ماشین‌ مجازی اجازه می‌دهد تا Hyper-V براساس تقاضای ماشین مجازی، به آن حافظه تخصیص دهد.

مهاجرت، اشتراك‌گذاری هرچیزی یا هیچ‌چیز

یكی از ویژگی‌های بسیار مهمی كه در Hyper-V 2012 باید مورد توجه قرار بگیرد، « shared-nothing live migration» است. این ویژگی یك ایده بسیار بزرگ و جالب برای سازمان‌های كوچكی است كه می‌خواهند ماشین‌های مجازی روی سرورها اجرا كنند؛ بدون اینكه نیاز داشته باشند یك دستگاه ذخیره‌سازی روی آن شبكه به اشتراك بگذارند. این ویژگی نه‌تنها به سازمان‌ها اجازه می‌دهد كه سرورهای خود را برحسب نیاز از روی فضاهای ذخیره‌سازی محلی به فضاهای ذخیره‌سازی روی مراكز داده منتقل كنند، بلكه این امكان را نیز فراهم می‌كند كه بتوان سرورهایی را كه روی آن‌ها میزبان‌های فعالی وجود دارد، خاموش كرد. در گذشته قابلیت shared-nothing توسط ابزارهای بازیابی پس از بحران (Disaster Recovery) برای جایگزینی یك سرور با سرور دیگر یا در سیستم‌های «dynamic provisioning» مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما این ویژگی در Hyper-V 2012 به‌صورت کامل در بخش مدیریت ماشین‌های مجازی جاسازی شده است و تمام نیازمندی آن داشتن یك اتصال شبكه به میزبان Hyper-V هدف است. تنها محدودیت عملی قابلیت shared-nothing در Hyper-V پهنای‌باند شبكه است؛ به‌خصوص اگر می‌خواهید یك پایگاه SQL Server را با چندین ترابایت اطلاعات روی یك هارددیسك مجازی به روی یك سرور دیگر منتقل كنید.

شکل4: انتقال اطلاعات یك ماشین مجازی از روی یك دیسك محلی به روی Windows Server SMB در محیط‌های كوچك و متوسط استفاده‌كننده از Hyper-V با استفاده از Storage Space و بدون نیاز به SAN ساده‌تر شده است.

علاوه بر این که انتقال یك ماشین مجازی از روی یك ماشین فیزیکی به روی ماشین دیگر با حفظ فضاهای اشتراك‌گذاری شده و دیسك‌های مشترك روی همان سرور قبلی یا انتقال آن‌ها به VHD به‌خوبی صورت می‌گیرد؛ فضای ذخیره‌سازی روی یك ماشین مجازی را نیز می‌توانید به مكان دیگری روی همان سرور منتقل كنید. شركت‌های كوچك و متوسط با استفاده از سیستم اشتراك‌گذاری فایل Windows Server كه با قابلیت جدید Storage Space در ویندوز سرور 2012 تركیب شده است، دیگر به امكانات ذخیره‌سازی SAN نیاز ندارند و می‌توانند به انتقال اطلاعات از روی یك سرور یا دیسك به روی سرور یا دیسك دیگر دست بزنند، بی آن ‌كه نیاز به خاموش كردن سرور وجود داشته باشد یا محل اجرای سرور تغییر كند.

شبكه مجازی

یكی از نخستین مراحل پیكربندی Hyper-V تنظیمات سوئیچ‌های شبكه‌های مجازی است كه توسط مدیر ماشین‌های مجازی برای پشتیبانی از ماشین‌های مجازی در زیرساخت شبكه مورد استفاده قرار می‌گیرند. نرم‌افزار سوئیچ شبكه‌های مجازی برای بهبود دادن Hyper-V مورد استفاده قرار می‌گیرد. این بهبود دادن نیز شامل بخش‌هایی از شبكه‌های مجازی در زیرساخت SDN (سرنام Software-Define Networking) است تا بالاترین كنترل را روی امنیت، كیفیت سرویس‌دهی و تحمل خطا داشته باشد.

سوئیچ مجازی می‌تواند برای هر كارت شبكه روی كامپیوترهای میزبان یا مجموعه‌ای از كارت‌های شبكه پیكربندی شود. در مقاله بررسی كلی ویندوز سرور 2012 (که در شماره قبلی ماهنامه منتشر شد) گفتیم كه این سیستم‌عامل از قابلیت كارت‌های شبكه گروهی یا NIC Teaming پشتیبانی می‌كند و می‌توان مجموعه‌ای از كارت‌های شبكه را برای یك آدرس IP ایستا پیكربندی كرد. با این قابلیت شما نه‌تنها می‌توانید یك سوئیچ مجازی را برای استفاده SR-IOV (سرنام Single Root I/O Virtualization) پیكربندی كنید، بلكه می‌توانید اجازه دهید تا ماشین‌های مجازی به‌طور كامل شبكه مجازی داخلی را دور زده و از طریق كارت شبكه به‌طور مستقیم با سخت‌افزار شبكه ارتباط داشته باشند.

شکل5: پیكربندی یك سوئیچ مجازی برای استفاده در SR-IOV. این رابط می‌تواند به هر ماشین مجازی یك سوئیچ اختصاصی یا اشتراكی تخصیص دهد. شما نمی‌توانید به‌طور همزمان از SR-IOV و قابلیت Windows Server’s NIC teaming استفاده كنید.

SR-IVO اجازه می‌دهد یك ماشین مجازی به یك یا چند كارت شبكه اختصاص داده شود تا از وجود پهنای‌باند مورد نیاز (مثلاً برای ارتباط دستگاه ذخیره‌سازی با SQL Server) اطمینان حاصل شود. ویژگی SR-IVO مدت‌ها است توسط نرم‌افزار VMware پشتیبانی می‌شود اما Hyper-V علاوه بر پشتیبانی از SR-IVO این امكان را فراهم می‌كند تا ماشین مجازی به ماشین دیگری مهاجرت كند؛ البته اگر سرور هدف از قابلیت SR-IVO پشتیبانی كند.

مایكروسافت در Hyper-V اهدافی بیشتر از تعریف و استفاده از یك سوئیچ مجازی دارد و معماری بر مبنای سوئیچ‌های شبكه مجازی ارائه كرده است كه امكان توسعه Hyper-V برای ساخت پلاگین‌های شبكه‌های SDN به وجود می‌آورد. این پلاگین‌ها به‌طور مستقیم با نرم‌افزارهای سوئیچ‌، فایروال‌ها، نرم‌افزارهای بازرسی بسته‌ها، سیستم‌های لود بالانسینگ و نرم‌افزارهای دیگر شبكه‌های SDN مجتمع شده و امكان تعریف سوئیچ‌های مجازی را توسط مدیر سیستم و مدیر ماشین‌های مجازی فراهم می‌كنند. برخی از شركت‌های توسعه‌دهنده نیز در ساخت این افزونه‌ها با مایكروسافت همكاری كرده و افزونه‌هایی طراحی كرده‌اند كه ماشین‌های مجازی مبتنی‌بر Hyper-V به‌طور مستقیم با سوئیچ‌های مبتنی بر SDN این شركت‌ها ارتباط برقرار كرده و به آن‌ها متصل شوند. از جمله سوئیچ‌های سازگار با Hyper-V برای این منظور می‌توان به Cisco Nexus 1000v و سوئیچ‌های مبتنی‌بر OpenFlow اشاره كرد. تا‌كنون دو پلاگین سوئیچ مجازی توسط مایكروسافت توسعه داده شده است. پلاگین اول یك فیلتركننده شبكه مبتنی بر Windows Filtering Platform است و پلاگین بعدی یك كپچر بسته‌های شبكه مبتنی‌بر Network Driver Interface Specification است. این دو پلاگین توسط رابط‌های برنامه‌نویسی WFP و NDIS قابل توسعه هستند. با استفاده از این دو پلاگین، توسعه‌دهندگان می‌توانند مانیتورینگ و فیلترینگ شبكه‌های خود را به دست یك ماشین مجازی بدهند و نرم‌افزارهای امنیتی، ابزارهای گزارش‌گیری شبكه و گونه‌های دیگری از نرم‌افزارهای شبكه‌های مجازی را مبتنی بر ماشین‌های مجازی توسعه بدهند.

Hyper-V دارای ویژگی‌هایی دیگر برای شبكه‌های مجازی است كه از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به پشتیبانی از مسیریابی كپسوله شده (routing encapsulation) و بازنویسی آدرس‌های IP اشاره كرد كه توسط سرویس IP Address Management یا IPAM در ویندوز سرور 2012 انجام می‌‌شوند. این ویژگی‌ها اجازه می‌دهند تا ماشین‌های مجازی با تغییر آدرس Subnet یا تغییر سرویس‌دهنده، آدرس IP خود را حفظ كرده و نیاز به تغییر آن نداشته باشند. همچنین این ویژگی‌ها باعث می‌شوند تا برخی از محدودیت‌های شبكه‌های مجازی محلی (VLAN) در پشتیبانی از سوئیچ‌ها حذف شود. در برخی از شبكه‌های مجازی محلی تعداد سوئیچ‌ها محدود است یا به‌طور همزمان نمی‌توان با تمامی سوئیچ‌ها كار کرد!

شکل6: ابزار Hyper-V در Virtual Switch Manager امكان نصب پلاگین‌های سازگار با سخت‌افزار شركت‌های دیگر را می‌دهد.

حمله به كلون‌ها

یكی از مزایای Hyper-V 2012 قابلیت‌های همانندسازی (Replication) است. شما می‌توانید یك كامپیوتر میزبان Hyper-V را به عنوان یك سیستم همانندسازی سرور معرفی كنید. این میزبان می‌تواند یكی از كامپیوترهای كلاستر‌شده ویندوز سرور یا یك كامپیوتر از راه دور شبكه باشد. میزبان Hyper-V می‌تواند به‌گونه‌ای پیکربندی شود که داده‌های همانند‌‌‌سازی را از تمام سرورها یا تنها تعدادی از آن‌ها دریافت کند. اگر شما می‌خواهید از ماشین‌های مجازی مبتنی بر شبكه‌های WAN برای قابلیت‌های همانندسازی استفاده كنید، می‌توانید از گواهی‌نامه‌های احراز هویت مبتنی بر پروتكل HTTP برای رمزنگاری اطلاعات همانندسازی در شبكه استفاده كنید. به عنوان مثال، می‌توان از الگوریتم احراز هویت Kerberos با HTTP برای ترافیك ورودی میزبان Hyper-V پشتیبان استفاده كرد. فرآیند اولیه همانندسازی می‌تواند به‌صورت Export كردن اطلاعات به دستگاه‌های ذخیره‌سازی مانند DVD یا دستگاه‌های ذخیره‌سازی قابل حمل صورت گیرد تا به سایت راه دور ارسال شوند یا کل فرآیند روی شبکه انجام شود. شما می‌توانید فقط بخشی از اطلاعات روی یك سرور مانند اطلاعات روی دیسك مجازی را همانندسازی كنید. Hyper-V عملیات همانندسازی و ساخت یك نسخه دوم را روی شبكه‌های كابلی انجام می‌دهد و مدت زمان و دوره همانندسازی به‌شدت وابسته به توان خروجی شبكه است.

شکل7: در Hyper-V می‌توان یك میزبان را به عنوان سیستم همانندسازی هدف تعریف كرد.

شما می‌توانید طبق یك طرح و برنامه‌ریزی، در هر زمان به كپی گرفتن و هماهنگ‌سازی میزبان با سرور اصلی اقدام كنید یا برعكس هر زمان كه شبكه شما آمادگی دارد، بازیابی، تعمیر یا تغییر سرور و به‌روزرسانی آن را آغاز کنید. هر‌‌گاه سرور اصلی خراب شود یا به درستی كار نكند، می‌توانید میزبان همانندسازی شده را وارد شبكه كرده و به‌عنوان سرور اصلی معرفی كنید و این وضعیت تا رفع عیب سرور معیوب ادامه داشته باشد.

جمع بندی

هیچ یک از ویژگی‌ها و امكاناتی كه در بالا به آن‌ها اشاره كردیم، دلیلی بر بهترین بودن Hyper-V در سكوهای مجازی‌سازی نیستند و نمی‌توان گفت كه Hyper-V بهترین راهكار پیش ‌رو است، اما این ویژگی‌ها آن را به یك جایگزین بسیار جذاب و قدرتمند تبدیل كرده‌اند. به خصوص كه Hyper-V با ویندوز سرور 2012 به‌صورت یكپارچه ارائه شده است و مدیران سیستم و شبكه می‌توانند با استفاده از ابزارهای مدیریتی ویندوز، Hyper-V را پیكربندی و راهبری كنند. همچنین امتیاز ویژه دیگر صرفه‌جویی هزینه‌ای است كه در مجوز ویندوز سرور به‌صورت بالقوه قرار دارد. شما با خرید یك مجوز نسخهStandard ویندوز سرور 2012 می‌توانید دو ماشین مجازی را به‌طور رایگان با تمامی امكانات و قابلیت‌ها تعریف و استفاده كنید.

بزرگ‌ترین برندگان استفاده از Hyper-V سازمان‌های كوچكی هستند كه می‌خواهند از مجازی‌سازی استفاده كنند اما تمایلی به پیچیده‌ كردن زیرساخت IT سازمان ندارند و نمی‌خواهند تجهیزات و نرم‌افزارهای جانبی به زیرساخت خود اضافه كنند. امکانات ساخت سیستم همانند در Hyper-V بسیار ساده است و به سخت‌افزار سیستم وابستگی ندارد و كم‌هزینه‌ترین روش برای بازیابی پس از بحران به شمار می‌رود. تركیب قابلیت shared-nothing با زیرساخت‌های IT فروشگاه‌ها و كلاود خصوصی یا میزبانی از راه دور، به توسعه‌دهندگانی كه می‌خواهند ظرفیت و مقیاس‌پذیری مجموعه خود را افزایش دهند، کمک می‌کند تا نیاز به خریداری تجهیزات فیزیكی و سرور محلی به تعویق بیفتد یا به‌طور كامل برطرف شود. ابزارهای مدیریتی تا حدود زیادی می‌توانند نیازهای سازمان‌ها را برطرف كرده و از صرف هزینه یا استرس‌های استفاده از ابزارهای جدید و راه‌اندازی زیرساخت‌های فیزیكی جلوگیری كنند. سازمان‌ها می‌توانند با ویندوز سرور و Hyper-V یك مدیریت متمركز و سازگار ایجاد كرده و با راهكارهای درون محیط ویندوز، نیازهای خود را برطرف كنند.

به همین دلیل است كه VMware و دیگر محصولات مجازی‌سازی و ذخیره‌سازی اطلاعات در بازار باید نسبت به Hyper-V نگران و بدبین باشند. مایكروسافت نه‌تنها موفق شده است توجه جامعه كاربران ویندوز را نسبت به Hyper-V جلب كند، بلكه توانسته است قابلیت‌های نرم‌افزارش را در قالبی که برای مدیران سیستم آشنا و دوستانه است، جای دهد. اگر قابلیت‌های كلاود عمومی و خصوصی نیز به محصولات مایكروسافت اضافه شوند، پیش‌بینی می‌شود كه استقبال از Hyper-V بیشتر شده و تعداد مجوزهای فروخته شده از نرم‌افزار VMware تا حدود زیادی كاهش یابد.