دانشگاه برم نرم؟

سلام دوست عزیز

همه چی به هدفتون بستگی داره. آیندتون رو توی هر مسیری که می بینید اگه درس توش نقش داره سراغش برید.اگرم دانشگاه رفتید حتما کار کنید!!!!

فقط نکته ای که هست اینه توی این مدت صرفا همه دیدشون به دانشگاه همین چیزی شده که شما میگید اما دانشگاه صرفا این نیست ، خود محیطش، آدماش ، خیلی چیزا میتونه به آدم یاد بده و کمک کنه.

سلام نا شناس. دو راهی عجیبی هست که توی یک بازه سنی دائم فکرت رو مشغول می کنه و فکر می کنی اگه هر طرف بری، اون طرف دیگه شاید موفق تر باشی. منم یکی دوسال پیش که کنکور دادم و دیپلم گرفتم یک دو راهی داشتم. اینکه برم سربازی یا دانشگاه. از طرفی به دانشگاه علاقه ای نداشتم و فکر می کردم تنهایی توی این مسیر موفق ترم و از طرفی هم ترس از سربازی.

به خاطر فرار از سربازی و مشکلاتی که بود، بالاجبار دانشگاه رو انتخاب کردم. ترم اول هم هیچ علاقه ای نشون ندادم و مشروط شدم. ترم دوم هم به خاطر این درگیری فکری که اگه میرفتم خدمت همه چی زودتر تموم میشد، یا اینجا چیزی یاد نمیگیری و اینا .. ترم دوم هم مشروط شدم .. و به امید خدا میخوام ترم سوم رو درست و حسابی و پرقدرت شروع کنم و ببرم جلو.

سبک زندگی هر کسی فرق داره، هزارتا دلیل وجود داره که باید بری دانشگاه، و بی نهایت هم بهانه برای نرفتن. من خودمم بعد از گرفتن دیپلم، یک پلاکارد دستم گرفته بودم و از همه افراد می پرسیدم که: برم دانشگاه یا نه؟ و خب با کلی منطق و استدلالی که میاوردم، اینکه من الان هیچی ندارم (ثروت، خانواده، کار، رزومه) و یک آدم خامم و اگه برم سربازی هم چیزی رو از دست نمیدم. ولی اگه قرار باشه تا ۲۵ سالگی درس بخونم و کلی چیزی داشته باشم و بعد همه رو بیخیال بشم و برم خدمت. یکم اوضاع جالب نیست. و خب کلی بهانه دیگه برای خودم میاوردم و منتظر بودم یک امام زمانی بیاد بهم بگه اگه بری دانشگاه صد در صد به چیزهایی که میخوای میرسی، یا اگه الان بری خدمت، توی زندگیت موفق تر میشی.

همونطور که گفتم، این واقعا بستگی داره به شرایط زندگی خودت. اینکه کجا و کی بری. ممکنه سربازی رو معاف باشی و مثل من ترس رفتن رو نداشته باشی. ممکنه وضع مالیت خوب باشه و نگران شغل و درامد نباشی و خیلی از آپشن های دیگه ای که ممکنه من و تو باهم فرق کنیم. به همین خاطر اگه من بهت بگم برو، چون خودم دوست دارم برم و اگه بهت بگم بدرد نمی خوره، چون به درد من نخورده. پس من چیزی رو میگم که خودم باهاش راحت ترم یا بهش رسیدم و تجربش کردم. ولی تجربه من می تونه با مال تو فرق داشته باشه، چون محیط و شرایطمون باهم فرق داره.

اما یک چیزی بین ما مشترکه. اینکه اگه یک مسیری رو شروع کردی، سعی کن تا تهش بری. چون اگه قرار باشه درست تصمیم نگیری، برگردی و بخوای یک مسیر دیگه ای رو بری، کلی زمان و چیز رو از دست میدی. مثل من که دوست داشتم برم خدمت ولی دانشگاه رو ادامه دادم ولی چون این مسیر (مسیری که خودم انتخاب کردم رو) جدیش نگرفتم، الان ۲ ترمه دانشگاهم مشروطه و نمیدونم کی قراره اخراج بشم.

پس در قدم اول شرایط خودت رو مد نظر قرار بده. علاقه هات، آیندت، داشته هات، اینکه میخوای کجا بری و الان توی این سن، کدومش بهت کمک می کنه؟ هم خدمت و هم دانشگاه، کلی مزایا و چیز برای تجربه کردن داره که می تونه توی زندگی بهت کمک کنه. ولی مهم اینه که الان؟ و توی این سن! کدومش بهتر بهت کمک می کنه؟ پس اون رو انتخاب کن و بعد که انتخابش کردی، تا تهش رو ادامه بده و تمومش کن.