زندگی اون مدلی

سلام

دوست عزیز ببخشید اگر حرفام گزنده و تلخ است

دوست عزیز با این مد فکری و نحوه طرز فکری که من میبینم شما دارین سطحی به زندگی و خلقت فکر میکنید . من فکر میکنم اگر وقتتون رو برای چند هفته و چند ماهی روی زندگی و هدف و دلیل خلقت بگذارین و به این فکر کنید که دوست دارین در انشاءا... 70 سالگی در کجای این زندگی ایستاده باشین و چه توی کوله بار زندگی داشته باشین ، بهتر میتونید فکر کنید

دوست عزیز زندگی کردن سخت شده و گاهی در یک شب اتفاقاتی برای آدم میفته که مسیر زندگی رو عوض میکنه پس بهتره که افکار و هدف گذاریهای زندگیتون رو عمیق تر و واقعی تر انتخاب کنید( تا اینجا حرف زندگی بود)

اما برای it بنظر من شما ببینید چه تکنولوژی هایی روی بورس است و در ابتدای راه و برین و این تکنولوژی رو یاد بگیرین . منظورم از یادگیری یک یادگیری چند ماه نیست .منظورم یک یادگیری عمیق با همه جزئیات است و حدالامکان از این که چند مسیر و تکنولوژی رو بخواین یاد بگیرین ، پرهیز کنید

دنیای it الان دنیای بزرگی شده و از طرفی هم تقریبا دست خیلی زیاد شده توی هر مسیری از این دنیا .اما تنها چیزی که توی این دنیا میتونه شما رو متحول کنه ایده است .به نظر من اگر قراره توی همین وسطهای زندگی بمونید و کار معمولی داشته باشین و خودتون رو با هدفهای روزمره سرگرم کنید که هیچ ، یک زندگی تقریبا یکنواخت خواهید داشت که ممکنه هر روزش یک فرقی داشته باشه اما بازم شما تا آخر عمر همین وسطای زندگی هستین و دارین خوب و خوش کنار هم زندگی میکنیم اما اگر میخواین بترکونید و شاخ باشین .باید از it و همه دانسته هاتون استفاده کنید برای پرورش ذهن و بزرگ شدن هدف و اندیشه و هدف اصلیتون پیدا کردن یک ایده و بنیانگذاری یک ایده و پرورش اون و اجرای اون باشه .یاد گیری هر هنری توی بحث it خوبه اما این پایان کار نیست بلکه ابتدای ماجراست و اون یادگیریه باید در راستای پرورش ذهن و رسیدن به یک ایده و هدف بزرگتر باید باشه...

نمیدونم تونستم مطلب رو برسونم یا نه

کمی احساس بابابزرگی بهم دست میده با "زمان ما" حرفم رو بگم ولی خب همچین هم کم سن نیستم :دی

یک زمانی من همین جایی ایستاده بودم که الان شما هستی با یک تفاوت خیلی خیلی بزرگ. اون موقع (از زمان ما جاخالی دادم) اینترنت نبود و نمیتونستم توی هر حوزه ای که دلم میخواد برم . اینکه دانشگاه و کار کردن صبح بیدار شی تا شب سر کار باشی رو نخوای کاملن درک میکنم حق داری بخصوص با بازار کار و محیطهای کشور عزیزمون. بلندپروازی منطقی خیلی هم عالیه فقط یک نکته مهم رو در نظر بگیر "اگر برای باران دعا میکنی فکر روبرو شدن با گل و لای بعدش هم باش" یعنی چی ، یعنی برای اینکه بتونی برای خودت کار کنی با شرایط خوبی مثل هروقت میخوای کار کنی و به کارهای مورد علاقت هم برسی "باید" و تاکید می کنم "باید" چند سالی رو قربانی کنی . به این صورت که باید چند سال بجای تفریحاتت بجای مسافرت رفتن بجای با دوستان وقت گذروندن وقت و تمرکزت فقط روی یادگیری یک تخصص باشه و اینجا می رسیم به انتخاب اون تخصص . برای من سه دهه طول کشید به دلایل مختلف تا به این نتیجه رسیدم و خوشحالم که می بینم این روزها همسنهای شما زودتر به این انتخاب فکر می کنند . بهترین شغل که میتونین در اون جزو آدمهای موفق بشین ، شغلی هست که "از اون لذت می برید" من وقتی مهندسی الکترونیک میخوندم میدونستم مهندس الکترونیک از باد هوا میتونه پول در بیاره واقعن میتونه و میدونم ولی من چون به این رشته علاقه نداشتم برای خودم پیشرفتی ندیدم و بلافاصله بعد از سربازی شبکه رو انتخاب کردم . سرت رو درد نیارم در نهایت علاقه به گرافیک کامپیوتری و بازی من رو به اینجا رسونده و الان با اینکه خیلی بیشتر از شغل اداری ای که داشتم دارم زحمت میکشم و وقت بیشتری هم براش میذارم ولی خیلی خیلی خیلی حال بهتری دارم از اداره . اونجا بعنوان سرگروه با اینکه خیلی وقتها کار خاصی هم نداشتم ولی از خیلی آدمها و محیطش بیذار بودم بخصوص دیدن دزدیها و کثافتکاریهای سازمانی حالم رو بدتر می کرد .

آیا اگر دنبال علاقه ات بری موفق میشی ؟ "شک نکن" بذارین یک مثال خیلی ملموس براتون بزنم "توسینسو" :) آقایان نصیری ، احمدی ، عادلی چند سال زندگیشونو وقف این سایت کردند . به معنای واقعی از خیلی خوشیهاشون زدند و حتی تعطیلات داشتند روی سایت و محتواش کار می کردند و الان دارند نتیجه اش رو می گیرند و نکته جالبتر اینکه نه تنها باعث توقفشون نشد بلکه چون این کار رو دوست دارند و از اون لذت می برند دارند گسترشش میدند و به زودی در رنکینگ جهانی هم حرف برای گفتن دارند و اینکه چند سال دیگه اتفاق بیفته اهمیتی نداره مهم اینه "از کارشون لذت می برند" . این مساله رو در زندگینامه همه آدمهای موفق می بینید .

درخصوص اینکه چه شغلی بهتره هیچکس نمیتونه جای شما تصمیم بگیره چون فقط شما میدونی از چی لذت می بری . هرچند من لابلای نوشته شما دیدم مثل من از بازیهای کامپیوتری لذت می برید پس میتونم بگم من جای شما نیستم ولی اگر به سن شما بودم و امکانات الان رو داشتم شاید دنبال تحصیل رشته های مربوط به بازی سازی می رفتم شاید طراحی سه بعدی یاد می گرفتم برای طراحی کاراکترها یا برنامه نویسی یا خود رشته بازیسازی شاید سرچ می کردم اگر میشد آنلاین دوره اش رو میگذروندم. (حدود یک سال دیگه در چنین روزی بازی ای که طراحی کردم رو شروع به ساخت می کنم برنامه ریزی شده براش و راه اندازی بازی در توسینسو بخشی از این پلن بلندمدت هست گفتم بدونین زمین خودم رو هم بیل می زنم که دارم نسخه می پیچم :)) )

خب . الان چکیده حدود 20 سال زندگی (از دانشگاه تا الانم) در این مورد رو البته ، در اختیارتون گذاشتم . امیدوارم بهتون کمک کنه.

ممنون از نظراتتون

اقا رسول حرفاتون درسته خیلی هم بهش فکر کردم در گذشته و خیلی هم انسان منطقی بودم

من توی حرفام چیزایی که گفتم برای شروع کارم بوده و مطمئنا نمیتونه هدف نهایی زندگیم باشه ! خودتون میدونید وقتی یه نفر پاشو توی این فضا میزاره چه بخواد چه نخواد نگرش های قشنگی بهش الهام میشه اما فکر نمیکنم اینجا جاش باشه که اونا بخوان بیان شن :))

من هم با جمله پویان خان رو با ادبیات و طرز فکر خودم میگم

این خودتون هستین که میدونید هدفتون چیه و باید در راستای رسیدن به هدف خودتون گام بردارین و مسیر رو خودتون باید انتخاب کنید .

آقا پویان یه بخش از حرفاتون گفتید از یه سری چیزها باید بزنم درست هم گفتید ، همین الانشم از این چیزهایی که گفتید زدم و مطمئن باشید بهای بیشتری باید بدم و خواهم داد

اون بخش بازی سازی هم که گفتید دوست دارم در ابتدا با زبان های برنامه نویسی آشنا باشم و یه کار به عنوان کد نویس ، برنامه نویس و همینطور بالاتر رو دنبال کنم

و روزی چند ساعت هم از روی علاقه روی بازی کار کنم ، یعنی نمیخوام بازی و بازی سازی شغلم باشه نهایتا بیزینس باشه چون حیفه علاقم به عنوان شغلم باشه.

در آخر هم دوباره از همتون خواهش میکنم اگر امکانش هست یه مشاوره بهم بدید در خصوص مسیر زندگیم ممنون.

با سلام

اگر به برنامه نویسی علاقه دارید 10 سال تمام عمرتونو روش سرمایه گذاری کنید و مطمئن باشید به نتیجه میرسید // کم کم برید به سمت برنامه نویسی اندرویید /// بازار خوبی داره هم در ایران و هم در خارج از کشور ...

بله شما تخصص مورد علاقتون رو معرفی کنید تا کسایی که در اون بخش تجربه دارند نظر بدند :)

چیزی که من برداشت کردم از نوشته این بود که نرم افزار میخونی ولی علاقه مندیهاتون چیزاهای دیگه ای هستن.

حداقل توی بخشی از اون که به تخصص بچه های این مجموعه مربوطه که میتونید اظهار نظر کنید ...

فکر کنم بهتر بود بجای نوشتن متن طولانی اینطوری مینوشتم : "زندگی شماست ! قرار نیست کسی براتون مسیر تعین کنه . فقط خودت میدونی چی دوست داری و میخوای به چی برسی توی زندگیت. انتخاب کن چی میخوای به سمتش حرکت کن"

برداشتتون درست بوده اما گفتم دوس دارم شغلم توی حوزه نرم افزار و شبکه باشه و بخشیش گرایش پیدا کنه به بازی و بازی سازی حالا برای شروع کار هم که اول نیاز دارم به شغل خونگی که دوست دارم از سی شارپ شروع شه و به امید خدا تا آخر مرداد برنامه چیدم آموزش های استاد احمدی رو تموم کنم ، جدای اون به چه چیزهایی نیاز دارم چه دوره هایی حیاتی تر و مورد نیاز برای پایه و اساس کار یه برنامه نویسه (کلیپ رو توی تلوزیون سایت دیدم راجع به تفاوت بین کد نویس و برنامه نویس و امثال اینها شما سلسله مراتب رو در نظر بگیرید که اصولا اولش فکر میکنم باید کد نویس بشم تا به آخر ... ).