بنیانگذار انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران ، هکر کلاه خاکستری ، کارشناس امنیت اطلاعات و ارتباطات
آموزش اشتراک گذاری فایل در شبکه یا Share کردن فولدر
چگونه فایل را در شبکه به اشتراک بگذاریم؟ در این مقاله بصورت مقدماتی به شما آموزش می دهیم که چگونه منابع را برای دسترسی تحت شبکه آماده کنید . خوب همانطور که اشاره کردیم قصد داریم منابع را برای دسترسی در سطج شبکه آماده کنیم . اگر همینجا مکثی کنید و کمی فکر کنید می بینید که بنیاد و پایه و اساس ایجاد شبکه های کامپیوتری برای به اشتراک گذاری منابع است و اصلا شبکه های بوجود می آیند که بتوانند منابع را به اشتراک بگذارند .
دوره های شبکه، برنامه نویسی، مجازی سازی، امنیت، نفوذ و ... با برترین های ایران
سرفصل های این مطلب
منابع به شکل های مختلفی در شبکه های موجود می باشند ، معمولا تا اسم اشتراک منابع به گوش کسی می خورد به فکر اشتراک گذاری پوشه های و فایل ها می افتد ، اما همیشه منابع به این شکل نیستند . زمانی که من در زمینه شبکه وارد شدم پرینتر یکی از وسیله های پر هزینه و گرانقیمت در شبکه محسوب می شد
در دوره آموزش نتورک پلاس شما در قالب یک کارگاه عملی ، فایل ها را در شبکه به اشتراک می گذارید
و شرکت ها برای این شبکه را به وجود می آوردند که کاربرانشان بتوانند در سطج شبکه پرینتر را به اشتراک گذاشته و از آن بصورت مشترک استفاده کنند . در این حالت ای یک دستگاه پرینتر چندین نفر می توانستند استفاده کنند . این موضوع باعث می شد که شرکت دیگر به دنبال خرید پرینترهای جدید نرود و هزینه اضای آن حذف می شد .
در مقیاس کوچکتر ما شبکه های خانگی را داریم که اشتراک منابع در آنها نیز مهم است .ساده ترین حالت یک شبکه خانگی یک Access Point بی سیم است که ضمن اینکه نقش اشتراک گذاری اینترنت و مسیریابی اینترنت را بر عهده دارد ، شبکه داخلی بی سیم را نیز ایجاد کرده است . در این نوع شبکه های اینترنت منبعی است که می تواند به اشتراک گذاشته شود ، شما وقتی می توانید با استفاده از به اشتراک گذاری اینترنت ، از یک اتصال اینترنت برای چندین کامپیوتر برای متصل شدن به اینترنت استفاده کنید ، دیگر نیازی نیست برای هر فرد یک ارتباط مستقل اینترنتی داشته باشید.
همانطور که دیدید منابع زیادی در شبکه برای اشتراک گذاری وجود دارد . فرآیند به اشتراک گذاری منابع با توجه به نوع سیستم عامل تحت شبکه و همچنین نوع منبع اطلاعاتی موجود متفاوت است . بر همین مبنا من در خصوص به اشتراک گذاری ساده ترین منبع اطلاعاتی در شبکه که پوشه ها و فایل های هستند در شبکه های ویندوزی که همگی با آنها سرو کار داریم بحث را شروع میکنم .
- قبل از شروع
خوب قبل از اینکه شروع کنیم ، بهتر است به شما بگویم که اطلاعاتی که در این قسمت در اختیار شما دوستان قرار می دهم ، بر اساس ویندوز سرور 2003 است ، ویندوز سرور 2003 ، ویندوز XP و تمامی نسخه های قبلی ویندوز که قابلیت File and Folder Sharing یا اشتراک پوشه و فایل را پشتیبانی می کنند همه تقریبا با یک روش اینکار را انجام می دهند . شاید شیوه به اشتراک گذاشتن پوشه ها و فایل ها در نسخه های مختلف ویندوز کمی متفاوت باشد
اما مبانی و پایه و اساس آنها یکی است . ویندوز سون و ویستا نیز از همین روش با کمی تفاوت برای اشتراک گذاری استفاده می کنند . بعد ها در خصوص اشتراک گذاری اطلاعات در ویندوز سون هم بحث خواهیم کرد . فقط الان در ذهن داشته باشید که هر چیزی که در این مقاله میخوانید را میتوانید در ویندوز سون و ویستا هم پیدا کنید و مشابه همین کار در آنجا هم انجام می شود .
آموزش ایجاد یک File Share
قبل از اینکه بخواهید فایل های موجود بر روی سرور را به اشتراک بگذارید ابتدا بایستی یک File Share ایجاد کنید . File Share در حقیقت نقطه ورود و دسترسی کاربران شما به پوشه های به اشتراک گذاشته شده است . دلیل ایجاد یک File Share مشخص است ، شما قرار نیست کل محتویات سرور خود را به اشتراک بگذارید و به همین دلیل نیاز است که موارد خاصی را که مد نظر دارید به اشتراک بگذارید که File Share اینکار را برای شما انجام می دهد . ریسک امنیتی به اشتراک گذاشتن سرور بسیار بالا است.
ایجاد کردن File Share بسیار آسان است ، کافیست در محلی که قرار است پوشه ای را به اشتراک بگذارید یک پوشه ایجاد کنید . برای مثال برخی از فایل سرور ها این File Share را بر روی دستگاه های ذخیره سازی مانند SAN و NAS که دارای هارد دیسک ها قوی و ویژه اینکار هستند قرار می دهند و فایل های سیستم عامل را از فایل های به اشتراک گذاشت هشده جدا می کنند . این نکته را به یاد داشته باشید ، شما نمیتوانید یک فایل را به تنهایی به اشتراک بگذارید و بایستی آنرا درون یک پوشه با اشتراک گذاشته شده قرار دهید ، یک فایل به خودی خود قابل اشتراک گذاری نیست . به همین دلیل است که شما پوشه ای به عنوان File Share ایجاد می کنید .
در بسیاری از موارد شما چند پوشه بیشتر برای اشتراک گذاری در اختیار ندارید . همچنین ممکن است که بخواهید برای هر یک از این پوشه ها تنظمیات امنیتی ویژه خود را اعمال کنید . شما در اینگونه موارد می توانید چندین پوشه اشتراکی ایجاد کنید اما معمولا این روش باعث شلوغی و بی نظمی پوشه های اشتراکی می شود مخصوصا زمانی که پوشه های شما در درایو های مختلف سیستم قرار دارند .
در دوره آموزش لینوکس اسنشیالز ، شما به اشتراک گذاری فایل در شبکه با استفاده از لینوکس می رسید
همیشه استثناء وجود دارد اما معمولا شما برای هر درایو خود تنها یک پوشه اشتراکی ایجاد میکنید ، دقت کنید که شما محدود نشده اید اما نظم کاری اینطور به شما القا می کند . شما می توانید تمامی فایل های خود را درون این File Share قرار دهید و بر حسب نیاز به افرادی که می خواهید سطوح دسترسی مورد نظر خود را بدهید . در ادامه متوجه خواهید شد که چرا ایجاد کردن پوشه های اشتراکی زیاد ما را دچار مشکل می کند و کلا ایده بدی است .
اگر شما در درایو های خود چندین پوشه دارید که همگی را می خواهید به اشتراک بگذارید ، نگران نباشید ، شما میتوانید یک پوشه جدید ایجاد کرده و تمامی پوشه های موجود را به درون این پوشه جدید منتقل کنید . راهکار دیگر این است که File Share های خود را در سطح درایو های خود ایجاد کنید و پوشه های هر درایو را به درون این File Share قرار بدهید .
برای اینکه در این مقاله به نتیجه اولیه برسیم فرض می کنیم که شما یک پوشه ایجاد کرده اید که دارای چندین زیر مجموعه از قبیل پوشه های و فایل ها است و شما قصد دارید در سطح پوشه اصلی این اشتراک را ایجاد کنید . بعد از اینکه این پوشه را ایجاد کردید کافیست بر روی آن راست کلیک کرده و به تب Sharing and Security بروید . بعد از انجام اینکار با شکلی مانند شکل الف مواجه خواهید شد .
- شکل الف : تب Sharing به شما اجازه به اشتراک گذاشتن پوشه ها را می دهد
همانطور که در شکل الف می بینید ، تب Sharing این امکان را به شما می دهد که تصمیم بگیری که این پوشه را به اشتراک بگذارید یا خیر . وقتی شما گزینه Share this Folder را انتخاب بکنید ، از شما یک نام پرسیده می شود که Share Name نام دارد و در واقع نامی است که کاربران تحت شبکه به هنگام متصل شدن به سرور شما با آن مواجه خواهند شد . این Share Name بسیار بحث مهمی در به اشتراک گذاری پوشه ها است .
سعی کنید در انتخاب اسامی پوشه های اشتراکی از نام های مفهوم و مشخص ، کمتر از 16 کاراکتر و همچنین بدون استفاده از کاراکتر فاصله استفاده کنید تا مشکلات Backward Compatibility را نداشته باشید . همچنین نکته ای که در انتخاب Share Name وجود دارد این است که در صورتیکه شما در انتهای Share Name کاراکتر دلار یا $ را قرار دهید این پوشه بصورت مخفی به اشتراک گذاشته می شود . ویندوز به این قابلیت Hidden Share می گوید . به خاطر داشته باشید که ما بصورت پیشفرض بر روی ویندوز چندین Hidden Share داریم که بعد ها در خصوص آنها صحبت خواهیم کرد .
قسمت Comment به شما این اجازه را می دهد که در خصوص پوشه ای که به اشتراک گذاشته اید توضیحاتی را ارائه دهید تا مشخص شود محتویا این پوشه در مورد چه چیزهایی است .این در اصل یک هدف مدیریت شبکه ای است و اجباری نیست ، قرار دادن توضیحات کاری کاملا اختیاری است اما همیشه سعی کنید شبکه خود را مستند و منظم نگه دارید .
حالا به قسمت User Limit توجه کنید . مشاهده می کنید که بصورت پیشفرض این قسمت به صورت Maximum Allowed یا حداکثر ممکن قرار داده شده است . زمانی که ویندوز سرور را نصب میکنید شما بایستی به اندازه تعداد کاربران یا بهتر بگوییم تعداد Client های شبکه ی خود لایسنس داشته باشید .
شما می توانید لایسنس ها یا مجوز ها را به دو شکل تهیه کنید و سفارش دهید ( البته نه در ایران ) ، یا بر اساس هر کاربری که در شبکه دارید و یا بر اساس تعداد Connection ها یا ارتباطاتی که قرار است به سرور داشته باشید . در اینجا منظور از Maximum Connections یعنی اینکه آنقدر کاربر و اتصال می تواند به این پوشه به اشتراک گذاشته شده متصل شوند تا زمانی که تعداد مجاز لایسنس های خریداری شده تمام شود
زمانی که شما لایسنس خود را در حالت Per Client License Mode تهیه میکنید معمولا می توانید بصورت نامحدود به پوشه مورد نظر ارتباط همزمان برقرار کنید ، اما برای اینکه خیالتان راحت باشد همیشه موضوع لایسنس را در نظر داشته باشید ، در هنگام نصب ویندوز سرور 2003 از شما در خصوص نوع لایسنس ها سئوال می شود . نکته اصلی اینجاست که اینجا ایران است و به قول خودمانی I Love Your Microsoft یعنی ما نیازی به خرید لاینسنس نداریم و همه چیز در ایران رایگان است ، فقط خواستم اشاره ای داشته باشم که اینگونه مسائل حاشیه ای نیز وجود دارند D:
امکان بعدی که به شما داده شده است ، این است که حداکثر تعداد ارتباطات همزمان به پوشه اشتراکی را تعیین کنید ، این مسئله بیشتر در مورد پهنای باند موجود در بستر ارتباطی مصداق دارد و چندان مشکلی را برای ما بوجود نمی آورد، شما میتوانید تعیین کنید که به عنوان مثال فقط 5 ارتباط همزمان بتواند از این پوشه در لحظه استفاده کند . این موضوع هیچ ارتباطی به بحث License ندارد .
صرفا زمانی از این امکان استفاده می کنید که محدودیت های سخت افزاری و نرم افزاری در شبکه شما وجود دارد ، شما در ویندوز XP حداکثر می توانید 10 اتصال همزمان به پوشه های به اشتراک گذاشته شده داشته باشید . بنابراین مایکروسافت با ارائه این امکان امکاناتی برای بهینه سازی پهنای باند و محدودیت های سخت افزاری سرور شما قرار داده است .