پورت فایروایر ( Firewire ) چیست؟ استاندارد IEEE 1394 معمولا به نام FireWire شناخته میشود که یک نوع استاندارد اتصال برای انواع دستگاه ها مانند دوربین های دیجیتالی ، پرینتر ها ، اسکنر ها و هارد دیسک های اکسترنال میباشد. اصطلاحات IEEE 1394 و FireWire معمولا به نوع کابل ها، پورت ها و اتصالات مربوط به اتصال این نوع دستگاه های اکسترنال به کامپیوتر ها اشاره می کنند.
USB نیز یک استاندارد مشابه FireWire است که برای دستگاه هایی مانند فلش درایو ها (و همچنین پرینترها، دوربین ها و غیره) استفاده می شود. آخرین استاندارد USB اطلاعات را سریعتر از IEEE 1394 انتقال میدهد و به طور گسترده ای در دسترس است. نام تجاری شرکت Apple برای استاندارد IEEE 1394 همان FireWire است. استاندارد IEEE 1394 بیشتر سر زبان ها با FireWire شناخته میشود و کمتر کسی آنرا با استاندارد IEEE 1394 میشناسد. شرکت های دیگر نیز نام های خودشان را بر روی استاندارد IEEE 1394 گذاشته اند به عنوان مثال شرکت Sony آنرا با نام i.Link میشناسد.
FireWire در حقیقت برای پشتیبانی از قابلیت Plug & Play یا hot-swappable طرحی شده است به این معنی که وقتی سخت افزار جانبی مانند فلش مموری را به سیستم متصل میکنید سیستم آنرا بطور خودکار شناسایی میکند و دیگر لازم نیست برای آن درایور نصب کنید. تمامی نسخه های ویندوز از ویندوز 98 تا ویندوز 10 از FireWire پشتیبانی میکنند همچنین سیستم عامل لینوکس و MAC OS 8.6 نیز از آن پشتیبانی میکنند.
حداکثر 63 دستگاه میتوانند بصورت daisy chain یا زنجیره وار توسط FireWire bus یا بعبارتی FireWire Controller متصل شوند. نکته اینکه بایستی دستگاه هایی که میخواهید آنها را به طور daisy chain بهم وصل کنید از دو پورت پشتیبانی کنند. اگر شما از دستگاه هایی با سرعت های مختلف استفاده می کنید، هر یک از آنها می تواند به همان Bus متصل شود و با حداکثر سرعت خود کار کنند.
این به این دلیل است که یک FireWire Bus میتواند بین سرعتهای مختلف در زمان واقعی متناوب باشد، صرف نظر از این که یکی از دستگاه ها خیلی کندتر از بقیه دستگاه ها باشد یا نه. دستگاه های پشتیبانی کننده از استاندارد FireWire میتوانند شبکه Peer-to-Peer خود را برای برقراری ارتباط با یکدیگر ایجاد کنند.
مزیت خوبی که FireWire به همراه دارد این است که شما مثلا میتوانید دو دوربین دیجیتالی که از پورت FireWire پشتیبانی میکنند را بهم وصل کرده و اطلاعات را بین آن دو انتقال دهید، بدون اینکه کامپیوتری یا کارت حافظه ای در این وسط باشد. استاندارد IEEE 1394، اولین بار FireWire 400 نامیده شد و در سال 1995 منتشر شد.
از یک اتصال 6 پین استفاده می کرد و می توانست داده ها را در حدود 100، 200 یا 400 مگابیت بر ثانیه (بسته به کابل FireWire) بر روی کابلی بطول 4.5 متر منتقل کند. این حالت انتقال اطلاعات معمولا S100، S200 و S400 نامیده می شود. در سال 2000، استاندارد IEEE 1394a منتشر شد که ویژگی های پیشرفته ای مانند حالت صرفه جویی در مصرف برق را فراهم کرد.
استاندارد IEEE 1394a از یک کانکتور 4 پین به جای 6 پین موجود در FireWire 400 استفاده می کند، زیرا شامل اتصال برق نمیباشد. تنها دو سال بعد از انتشار IEEE 1394a استاندارد IEEE 1394b به نام FireWire 800 یا S800 ساخته شد. این نسخه، 9 پین از IEEE 1394a با نرخ انتقال تا 800 مگابیت بر ثانیه روی کابلی به طول 100 متر پشتیبانی می کند. کانکتورهای کابل FireWire 800 همانند آنچه در FireWire 400 نیستند، به این معنی است که این دو با همدیگر سازگار نیستند مگر اینکه یک کابل تبدیل یا دانگل بین این دو استفاده شود.
در اواخر سال 2000، استاندارد FireWire S1600 و S3200 به میان آمده بودند که سرعت انتقال 1572 مگابیت در ثانیه و 3،145 مگابیت در ثانیه را پشتیبانی می کردند. در طول زمان دستگاه های کمی ساخته شدند که از استاندارد های FireWire استفاده کردند و به طور کلی چندان مورد محبوبیت در بین استفاده کنندگان قرار نگرفت. در سال 2011 شرکت Apple شروع به جایگزینی FireWire با تکنولوژی Thunderbolt کرد که بسیار سریعتر از FireWire بود و در سال 2015 حداقل برخی از کامپیوتر های خود را با استاندارد USB 3.1 و با پورت USB-C سازگاری داد.