Cellphone ها یا تلفن های همراه سلولی سالهاست که در کنار ما هستند و ما از آنها استفاده می کنیم. در ابتدا تنها کاربردی که این تلفن های همراه داشتند برقراری ارتباطات صوتی تلفنی بدون متصل شدن به هرگونه کابل تلفن بود اما به مرور زمان قابلیت های دیگری مثل SMS و ... به این نوع از تلفن های همراه اضافه شد.
قبل از به وجود آمدن نسل تلفن های همراه هوشمند یا Smartphone ها ، مردم معمولا دو دستگاه همراه خود داشتند که یکی از آنها Cellphone و دیگری یک PDA یا Personal Digital Assistance بود که بتوانند کارهای شخصی خود را با آن انجام دهند و تماس های خود را با Cellphone داشته باشند. PDA ها در واقع یک دستگاه دیجیتال بودند که دارای مانیتور بودند و کاربران می توانستند از طریق تقویم و لیست تماسی که درون این دستگاه تعبیه شده بود کارهای معمولی از قبیل قرار ملاقات ها و سایر مسائل اینچنینی را مدیریت کنند. با ورود تلفن های همراه هوشمند یا Smartphone ها در واقع دو دستگاه Cellphone و PDA با هم ترکیب شدند و تبدیل به یک دستگاه واحد شدند.
در واقع مقایسه کردن Smartphone ها و Cellphone ها کار چندان آسانی هم نیست به دلیل اینکه تفاوت واضحی بین این دستگاه ها وجود ندارد و بعضا می توان گفت Smartphone یک Cellphone با قابلیت های بیشتر است اما امروزه شاهد هستیم که در واقع Smartphone های ما قابلیت هایی مثل یک کامپیوتر را به ما ارائه می دهند و بیشتر شبیه به یک کامپیوتر هستند تا یک گوشی تلفن همراه ، بعضا امروزه با وجود صفحات نمایش لمسی ما یک صفحه کیبورد کامل با زبان های مختلف ، امکان نوشتن و تایپ کردن متون طولانی ، امکان مکالمه تصویری ، امکان عکس برداری با کیفیت بسیار بالا ، امکان نصب نرم افزار مشابه یک کامپیوتر ، امکان استفاده از اینترنت ، ارسال ایمیل و تکنولوژی های اینترنت همراه نسل سوم و چهارم و .... را در کنار امکان استفاده از پیامک و تلفن همراه را در یک دستگاه داریم.
Smartphone ها از یک سیستم عامل برای برقراری ارتباط با سخت افزارها و شناسایی آنها استفاده می کنند که ممکن است این سیستم عامل در Smartphone های شرکت های مختلفی استفاده شود ، برای مثال سیستم عامل هایی مثل اندروید، IOS ، Symbian و ویندوز از این نوع سیستم عامل ها هستند. این سیستم عامل ها محیطی را برای کاربر ایجاد می کنند که کاربر بتواند براحتی و بر خلاف دشواری هایی که در Cellphone ها وجود داشت نرم افزارهای خود را نصب کند.
برخی از این نرم افزارها می توانند قابلیت های زیادی به Smartphone شما بدهند ، برخی رایگان هستند و برخی را باید خریداری کنید ، حتی اینقدر این فرآیند آسان شده است که خواهر زاده های 5 ساله من هم یاد گرفته اند که چگونه بر روی این دستگاه ها نرم افزار نصب کنند. برخی از نرم افزارها بصورت پیشفرض در سیستم عامل Smartphone ها وجود دارند و برخی را باید بر روی آنها نصب کنید این دقیقا همان چیزی است که در ویندوز تجربه می کنیم .
شرکت اپل با معرفی کردن اولین سری گوشی های iPhone در واقع محصولی ارائه کرد که نه Smartphone بود و نه Cellphone بلکه یک محصول کاملا میانه به حساب می آمد ، یعنی ترکیبی از یک Cellphone و یک Smartphone بود. این محصول دارای Cellphone با صفحه نمایش لمسی و قابلیت های پیام رسانی با صفحه کلید QWERTY بود. اینکار باعث شد که مرز بین Smartphone بودن و Cellphone بودن این محصول بسیار کمرنگ باشد.
همانطور که تکنولوژی رو به رشد رفت و هر سال محصول جدیدتری از شرکت های مختلف ارائه شد تقریبا استفاده از Cellphone ها رو به انقضاء می رود ، این امر طبیعی است که همه به دنبال محصول و قابلیت های جدید در دستگاه های دیجیتال خود هستند و Cellphone ها نمی توانند چنین قابلیت هایی را به نسل امروزی ارائه کنند ، هر چند تولید Cellphone ها همچنان ادامه دارد اما در آینده ای نه چندان شاهد انقراض این محصول و به تاریخ پیوستن آن خواهیم بود .
اما به شخصه به عنوان مدیر انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران یکی از مزین های Cellphone ها را این می دانم که با Cellphone می شود فوتبال بازی کرد اما با Smartphone نمی شود فوتبال بازی کرد ، هر موقع این قابلیت مهم را به Smartphone ها اضافه کردند من یکی از Cellphone هایی که برای فوتبال استفاده می شود را با آن تعویض خواهم کرد ، اما خارج از شوخی بصورت کلی می توان تفاوت بین Smartphone و Cellphone را به شرح زیر عنوان کرد :