در این آموزش می خواهیم در مورد NIC Teaming یک از قابلیت های بسیار جالب و کاربردی سرور 2012 آشنا شویم . اصلی ترین ویژگی هایی که به کمک این تنطیمات در اختیار ادیمن های عزیز قرار میگیره امکان لود بالانس و Fail Over شدن بین چندین کارت شبکه ( از بین 2 تا 32 کارت شبکه ) می باشد .در واقع دو ویژگی که به کمک این قابلیت بدست خواهد امد را می توان این چنین بررسی کرد :
البته این نکته هم نباید فراموش کنید که این قابلیت از سال ها پیش و در برخی ار سرور ها به طور سخت افزاری و گاها نرم افزاری وجود داشت ولی به صورت یک امکان در ویندوز سرور قابل استفاده نبود و نیازمند به سخت افزار و نرم افزار های خاص بود . نهایتا این امکان در ویندوز سرور 2008 R2 اضافه شد ولی باز هم وابسته به سخت افزار کارت شبکه و تنظیمات آن بود .و سهوات استفاده و قابلیت های سرور 2012 را به هیچ عنوان فراهم نیمکرد.
در برخی مطالب از NIC Teaming تعابیر دیگری مانند Bonding ,Balancing و Aggregation هم به کار میرود و ساختار های مشابهی را ارائه میکنند.NIC Teaming در سرر 2012 در دو Mode اصلی (Switch Independent ,Switch Dependent) قابل بررسی هستند :
که نیازی به تنظیمات خاصی بر روی سوویچ هایی که کارت شبکه های ما به آنها متصل هستند نخواهد داشت . در واقع برای ادمین های ویندوزی این Mode بهترین و ساده ترین خواهد بود ، چون هیچ نیازی به کلنفیگ سوویچ نخواهد داشت و فقط با همین ساختار ویندوز به هدف خود خواهند رسید . در این حالت کارت های شبکه در حالت اکتیو-اکتیو و یا اکتیو – پسیو خواهد بود . در واقع وقتی چندین کارت شبکه با یکدیگر در یک تیم قرار بگیرند می توان آنها را در دو حالت گفته شده قرار داد .
و اما تفاوت این دو حالت:
اگر تمام کارت های شبکه در حالت اکتیو –اکتیو باشند در لحظه می توان از تمامی آنها استفاده کرد و افزایش پهنای باند و Load Balance را بدست آورد . ولی نکته ای که نباید در این حالت فراموش کرد این است که اگر برای مثال 2 کارت شبکه را در این حالت قرار دهیم و یکی از کارت های شبکه از تیم خارج شود ( آنپلاگ شود و یا هر مشکل برای استفاده از آن ایجاد شود) در این صورت ما با کاهش پهنای باند و در نتیجه افت کیفیت سرویس ارائه شده روبرو خواهیم شد .
در این حالت یکی از کارت های شبکه در حالت پسیو قرار خواهد گرفت و آماده به خدمت ! ببخشید آماده به کار خواهد بود . یعنی مثلا اگر 2 تا کارت شبکه را در این حالت قرار دهیم در این صورت کارت شبکه ای که در حال کار است و اکتیو از کار بیفتد ،بلافاصله کارت شبکه دوم وارد مدار خواهد شد و جایگزین کارت شبکه از کار افتاده میشود.
در این صورت کاهش پهنای باند را تجربه نخواهد کرد و فقط ممکن است تاخیر بسیار کوتاهی را در این انتقال و جابجایی تجربه کنید . علاوه بر این موارد می توان کارت شبکه اکتیو را برای ارتباط با سوویچ با سرعت و پرفرمنس بالاتر در نظر گرفت و کارت شبکه پسیو را برای ارتباط با سوویچ کندتر و به عنوان بکاپ از ان استفاده کرد
در این حالت تمامی کارت های شبکه باید در یک سوویچ قرار گرفته و تنظیمات لازم برای سوویچ جهت استفاده از این قابلیت انجام شود . این بدین معناست که باید از سوویچ های قابل کانفیگ استفاده شود و تنظیمات خاص و پروتکل های خاصی مثل 802.3ad و 802.1ax انجام شود. البته نکته ای وجود دارد این است که در برخی از سوویچ های قابل کانفیگ امکان اینکه بتوان چندین سوویچ را به صورت متصل به هم ( از نظر پروتکل های ارتباطی بین آنها ) ارتباط داد وجود دارد و در این صورت می توان از چندین سوویچ هم به طور همزمان برای ارتباط با نیک تیمینگ مورد نظر استفاده کرد .
یکی از حسن های استفاده از این ساختار این است که چون سوویچ با این قابلیت کانفیگ شده و از وجود لود بالانس بر روی پورت های متصل به ساختار نیک تیمینگ مطلع شده بنابر این در ارسال داده ها به پورت های مختلف موجود در این حالت به سادگی و به صورت بسیار بهینه ای ودر ساختار Packe Balancing استفاده خواهد کرد.
در این Mode دو ساختار Static و LACP را برای انجام NIC Teaming می توان انتخاب کرد که البته جزیائات آنها خارج از ساختار سرویس ها ی سرور بوده و فقط به این نکته بسنده خواهیم کرد که ساختار LACP از پروتکل 802.1ax استفاده خواهد کرد که نسبت به پروتکل 802.3ad قابلیت های داینامیک بیشتری را ساپورت خواهد کرد و در مقیاس های بزرگتر کارآمد تر خواهد بود ( واقعیتش اینه که من مایکروسافت کارم آقا !! اصلا این چیزها چیه !!! )
یکی از نکاتی که در استفاده از ساختار NIC Teaming رخ میدهد بحث مربوط به انتقال اطلاعات و پکت ها به توسط ساختار نیک تیمینگ می باشد. در واقع وقتی اطلاعات خورد شده و از کارت شبکه های مختلف منتقل شود ممکن است که به ترتتیب اولویت به مقصد نرسیده و مقصد برای چیدمان و اصطلاحا Reassmbling کردن دچار وقفه و پروسس های بیشتری شود .
برای رفع و کم کردن این پروسس ها از متد های تحت عنوان Address Hashing و Hyper-v mode و Dynamic استفاده خواهد شد که خب هر کدام ساختار های خاصی را در نظر گرفته و برای پخش کردن ترافیک و ارسال و دریافت آن از ان استفاده خواهد کرد . پیش فرض گزینه داینامیک گزینه اصلی برای بحث مسیر انتقال اطلاعات از روی سرور و توسط ساختار نیک تیمینگ انخاب خواهد شد.
پیشنهادی که به دوستان عزیز آیتی پرویی می کنم این است که این تنظیم را بپذیرید و تا وقتی از ساختار های Static و یا LACP استفاده نکردید و نسبت به مباحث پروتکل های آنها آشنایی ندارید ( مثل خودم !!) از انتخاب Hashing بپرهیزید . در غیر این صورت بهتر است نسبت به متد های گفته شده اطلاعات دقیق بدست آمورده و سپس به انتخاب مود مورد نظر بپردازید . در اصل خود سیستم در حالت داینامیک بهترین حالت را برای ارسال از ساختار تیمینگ استفاده خواهد کرد . در اکثر موارد خروجی پکت های یک بسته از یک کارت شبکه انجام خواهد شد و خب استفاده از چندین کارت شبکه جهت استفاده از چندین بسته مجزا که هر یک از کارت شبکه های مجزا منتقل خواهد شد رخ خواهد داد .
در مورد دریافت اطلاعات هم باز کارت شبکه ای که ارسال را انجام داده دریافت کننده پاسخ خواهد بود و تنها زمانی که شما از سوویچ های قابل کانفیگ و با ساختار های Static و LACP استفاده کرده اید می توان پکت های یک بسته اطلاعاتی را از پورت های مختلف و کارت شبکه های مختلف دریافت کرد . مثلا در این شکل با این که کارت شبکه های ما هر کدام به یک سوویچ وصل بوده و هر سوویچ هم به یک سیستم متصل است وساختار Independent پیاده شده ، اما ممکن است مثلا کارت شبکه شماره 3 که مستقیما به سیستم Itpro3 متصل است ، از کارت شبکه ای بجز کارت شبکه شماره 3 است خارج شده و بنابر این از Performanceپایینتری نسبت یه ساختار ساده برخوردار باشد.
و البته اگر از ساختار های مجازی مثل Hyper –v استفاده میکنید هم میتوان Mode هایپروی را انتخاب کرده و امکان ارتباط ویرچوال های مختلف را به طور همزمان از جندین کارت شبکه مهیا کنید . باز هم ترافیک ها خارج شده یک ویرچوال از یک کارت شبکه ، در بازگشت هم همچنان از همان کارت وارد شده و ارتباط برقرا خواهد شد . ( مگر در ساختار های Static که سوویچ ساختار لودبالانس را درک کره است ، بتوان همزمان ارسال و دریافت بسته های یکسان را از پورت های مختلف داشت)
نکته ای مهمی که وجود دارد این است که مایکروسافت توصیه کرده در هنگام انتقال ترافیک های سنگین TCP به هم پیوسته !(Large TCP Sequences ) بهتر است از قابلیت NIC Teamingاستفاده نشود تا تعداد پکت های TCP که لاست شده و یا از ترتیب خارج شده اند کم شود و باعث کاهش Performance بر روی سرور و پروژه ما نشوند .
دوستان عزیز آیتی پرویی انشاالله در مطلب بعدی نحوه راه اندازی و انجام کانفیگ های مربوطه را باهم بررسی کرده و جزئیات آن را به صورت تصویری و گام به گام انجام خواهیم داد .
همانطور که در قسمت قبلی مطالعه کردین به کمک این ساختار قابلیت Load Balance و Fail Over را بین چندین کارت شبکه (2 تا 32 ) بدست خواهیم آورد . برای این کار من در ابتدا به مقدار لازم کارت شبکه !! به سرور اضافه کردم ( تو این آموزش 3 تا انتخاب کردیم ، البته اگر به من باشه همیشه 6 تا بهتره !! ) و سپس وارد تنظیمات Server Manager میشیم تا بتوانیم ساختار Nic Teaming را بررسی کنیم . صد البته که دسترسی به این ابزار از روش های دیگری مانند سرچ و محیط Run هم امکان پذیر هست اما عرفا ساختار Server Manager را به عنوان مرجع انجام تنظیمات در سرور انتخاب میکنیم :
سپس گزینه Nic teaming را انتخاب کنید تا صفحه مربوطه باز شود ، سپس در صفحه باز شده گزینه Task و New Team را انتخاب کنید
در ویزارد باز شده ، برای Team خود یک نام انتخاب کرده و کارت شبکه هایی که قرار است در این تیم قرار بگیرند را انتخاب کنید .
اگر به پایین صفحه توجه کنید گزینه Additional Properties را انتخاب کنید می توانید تنظیمات بیشتری را داشته باشید :
همانطور که در مقاله قبلی با هم صحبت کردیم می توانید گزینه Teaming Mode را روی ساختار Switch Independent یا Switch Dependent قرار بدین ، در این پنجره دو گزینه Static Teaming و LACP در واقع دو گزینه موجود در Switch Dependent هستند که در مقاله قبلی هم در مورد آنها صحبت کردیم .
در منوی Load balancing Mode هم میتوان ساختار Address Hash ، Hyper-v Mode و Dynamic را انخاب کرده و در واقع Flow of Traffic را که با در سایت وزین تویسنسو بررسی کردیم انتخاب کنید .
در آخرین منو هم فقط اگر ساختار را روی حالت Switch Independent قرار دهید می توان یکی از کارت شبکه ها را روی حالت Standby قرار داد تا در صورت از کار افتادن یکی از کارت شبکه های فعال در Team ، کارت شبکه مذکور به حالت فعال و اکتیو در بیاید .
یکی از قابلیت های جالب و کاربردی دیگر در انتهای همین ویزارد امکان تعیین VLAN می باشد که Team ساخته شده توسط ما در آن Vlan امکان فعالیت داشته باشد .
و در پایان یا اعمال تنظیمات NIC Teaming شما آمادست !! فقط ممکن است در ابتدای امر شما در صفحه NIC Teaming خطای Faulted Connection Pending را روی چندتا از کارت شبکه های خود ببینید !! از این بابت اصلا نگرانی به خودتان راه ندهید و فقط چند ثانیه تحمل کنید تا همه چیز درست و مرتب شود :
البته همانطور که در شکل بالا مشاهده کردین در نهایت میتوانی وضعیت NIC Teaming خود را در هر لحظه چک کرده و در صفحه مذکور شرایط کارت شبکه ها و وضعیت کلی NIC Teaming را بررسی کنید . و اگر مشکلی برای کارت شبکه های شما پیش بیاید به سادگی در این صفحه جزئیات را مشاهده خواهید کرد .
در آخر هم وقتی به محیط Network Connection رجوع کنید ، خواهید دید که علاوه بر کارت شبکه های موجود ، یک کارت شبکه هم به صورت مجازی و تحت عنوان TEAM در اختیار شماست که می توانید تنطیمات IP و بقیه موارد مربوطه که قرار است به عنوان کارت شبک اصلی و در واقع TEAM شده شما در شبکه باشد را به سادگی بر روی آن انجام دهید .
امیدوارم این آموزش مورد توجه شما دوستان عزیز تویسنسویی قرار گرفته باشد