در این نکته معماری توکن رینگ در شبکه را به شما معرفی میکنیم. معماری توکن رینگ در اواسط سال 1980 میلادی توسط شرکت IBM پا به دنیای وجود گذاشت. حتی در زمانی که محبوبیت اترنت بر بازار استفاده از توکن رینگ اثر منفی میگذاشت، اما باز هم میتوان گفت که توکن رینگ نقش کلیدی را در بازار شبکه ایفاء میکرد.مشخصات و ویژگی های توکن رینگ را بطور اختصاصی استاندارد IEEE 802.5 تعیین میکند. در این نکته مروری بر عناصر کلیدی، خصوصیات و عملکرد های توکن رینگ ارائه میشود.
نسخه توکن رینگ IBM در سال 1984 برای حوزه کامپیوترها و محیط محاسباتی شرکت IBM برای اولین بارعملیاتی شد. هدف از نسخه توکن رینگ IBM تسهیل در معماری کابل کشی با استفاده از کابل Twisted-pair بود که کامپیوتر را به شبکه از طریق یک سوکت دیواری و با یک کابل کشی مرکزی که در یک مکان مرکزی وجود داشت وصل میکرد.در سال 1985 این نسخه از توکن رینگ موفق به دریافت استاندارد ANSI)/IEEE) گردید. ANSI موسسه ملی استاندارد آمریکا میباشد. این موسسه نماینده ISO در آمریکا میباشد. در خصوص انواع توپولوژی های شبکه در دوره آموزش نتورک پلاس مهندس نصیری بصورت مفصل توضیح داده شده است.
-------------------------------------------------
برای دسترسی به مجموعه بهترین دوره های آموزش شبکه های کامپیوتری ( مبانی شبکه ، نتورک پلاس ، مانیتورینگ و ... ) مقدماتی تا پیشرفته با ارائه گواهینامه و فیلم رایگان همین الان کلیک کن
--------------------------------------------------
یک توکن رینگ شبکه ای در واقع نسخه اجرایی استاندارد 802.5 میباشد. معماری توکن رینگ در شبکه با یک حلقه یا رینگ فیزیکی آغاز میشود و این در حالی است که در نسخه اجرایی IBM یک حلقه کابلی ستاره ای شکل کامپیوترها را در شبکه به هاب مرکزی وصل میکرد.در شکل زیر میتوانید حلقه منطقی و توپولوژی فیزیکی ستاره ای را مشاهده کنید. حلقه منطقی مسیر توکن را بین کامپیوترها نشان میدهد. اما حلقه فیزیکی واقعی کابلی است و از هاب رد میشود. کاربران بخشی از حلقه هستند که از طریق هاب به حلقه وصل میشوند.
یک توکن رینگ تحت شبکه شامل خصوصیات زیر میباشد:
شکل رسمی از فریم داده توکن رینگ در شکل زیر نشان داده شده است و مشخصات آن در جدولی که بعد از آن میآید به نمایش گذارده میشود. سایز چیزی که در شکل بشما نشان داده میشود قابل قیاس با سایز واقعی فیلدها در فریم واقعی نیستند. فیلد دیتا مهمترین بخش فریم است.
هنگامی که اولین کامپیوتر توکن رینگ آنلاین شد، شبکه یک توکن را ایجاد میکند. این توکن با جریانی از داده (بیت ها) و از پیش فرم دهی شده است که به کامپیوترها این اجازه را میدهد تا اطلاعات را بر روی شبکه بگذارند.توکن در سراسر حلقه طی مسیر کرده و از همه کامپیوترها گذر میکند تا زمانی که یکی از کامپیوترها سیگنال هایی را از خود منتشر کند مبنی بر اینکه قصد انتقال داده و قصد در اختیار گرفتن توکن را دارد. کامپیوتر تا زمانی که توکن را در اختیار نگیرد نمیتواند داده ای را انتقال دهد و بدیهی است تا زمانی که توکن در اختیار کامپیوتر دیگری باشد، هیچ سیستم دیگری حق انتقال اطلاعات را ندارد.
هنگامی که کامپیوتر توکن را در اختیار گرفتفریم داده را بر روی شبکه ارسال خواهد کرد. فریم داده در اطراف حلقه چرخ خواهد زد تا زمانی که به سیستمی که آدرس آن در فریم مشخص شده است برسد. سیستم مقصد اطلاعات را در بافر خود کپی کرده و در وضعیت فریم یادداشت میکند که فریم دریافت شده است.مجددا فریم طول حلقه را طی خواهد کرد تا به سیستم ارسال کننده خود برسد. سیستم ارسال کننده اطلاعات پس از آن فریم را از حلقه بر میدارد و یک توکن جدید را به حلقه باز خواهد گرداند.
در آنِ واحد فقط یک توکن میتواند در شبکه فعالیت داشته باشد، و توکن فقط میتواند در یک جهت بدور حلقه بچرخد. این که جهت چرخش توکن در جهت عقربه های ساعت است یا نه اصلا مهم نیست. جهت حرکت توکن بستگی به ارتباطات سخت افزاری دارد. اما بطور منطقی شما میتوانید جهت حرکت آن را در هر سمتی که دوست دارید، تصور کنید. استاندارد IEEE 802.5 میگوید که جهت چرخش در جهت چرخش عقربه های ساعت است اما استانداردی که IBM تعریف میکند خلاف این است.عبور توکن در سطح حلقه دائمی و قطعی است؛ به این معنی که یک کامپیوتر نمیتواند هر زمانی که دلش بخواهد توکن را در اختیار بگیرد؛ چرا که در یک محیط CSMA/CD قرار دارد. اگر توکن موجود باشد، کامپیوتر میتواند از آن استفاده کند.
سخت افزار مورد استفاده در توکن رینگ در هاب متمرکز شده است که حلقه واقعی را شکل میدهد. یک شبکه توکن رینگ میتواند چندین هاب داشته باشد. کابل های STP و یا UTP کامپیوترها را به هاب ها وصل میکنند. کابل های فیبرنوری بهترین نوع کابل در این توپولوژی میباشد. دیگر سخت افزار موجود در این توپولوژی کارت های شبکه، Patch panel و فیلترهای موجود بر روی رسانه میباشد.
در شبکه توکن رینگ هاب را با نام های مختلفی میشناسندکه همگی آن ها یک معنی را میدهند. این نام ها شامل:
یک IBM MSAU، ده پورت ارتباطی دارد که میتواند حداکثر به هشت کامپیوتر متصل شود. از طرفی یک توکن محدود به یک هاب نیست و میتواند حداکثر تا 33 هاب را در توپولوژی خود داشته باشد.هر MSAU تحت شبکه میتواند حداکثر تا 72 کامپیوتر را که از UTP استفاده میکنند و حداکثر 260 کامپیوتر را که از STP استفاده میکنند را پشتیبانی کند. سازنده های دیگر هاب های با ظرفیت بیشتر نیز ارائه داده اند اما باید بدانید که ظرفیت بستگی به سازنده و مدل هاب دارد.
سربلند و مانا باشید