در مطلب قبلی در مورد معماری فریمورک spring صحبت کردیم. ولی همه ی مطالبی که تا الان در مورد این فریمورک گفته شده است به نوعی مطالب تئوری بوده است. حال از این مطلب به بعد بیشتر به مباحث عملی و برنامه نویسی و استفاده از فریمورک spring برای برنامه نویسی جاوا خواهیم پرداخت. قبل از اینکه به برنامه نویسی در این مورد پرداخته شود باید ابزار ها و نرمافزار هایی که نیاز داریم را نصب نماییم.
به خاطر اینکه فریمورک spring برای برنامه نویسی در زبان جاوا است و قرار است که برنامه نویسی j2ee را برای ما راحتتر کند باید سیستمی که روی آن برنامه نویسی میکنیم و سیستمی که قرار است برنامه را اجرا کند هردو باید بتواند جاوا را اجرا کند. برای اینکه برنامههای نوشته شده با جاوا در یک سیستم اجرا شوند باید jre بر روی آن سیستم نصب شده باشد. همچنین در سیستمی که میخواهیم بر روی آن با زبان جاوا برنامه بنویسیم باید jdk بر روی آن نصب شود.
تفاوتهای jre, jdk در این مطلب بیشتر توضیح داده شده است. برای نصب پک جاوا نصب jdk کفایت میکند زیرا که jdk خود شامل jre نیز می باشد. برای نصب jdk باید آن را دانلود کرد. با وجود اینکه این بسته رایگان است ولی برای هم میهن های ما از طرف شرکت اوراکل تحریم شده است. ولی در سایتهای فارسی بسیاری میتوان این بسته را یافت. طریقه نصب این بسته مانند بقیه نرمافزار ها در ویندوز است. و طریقه نصب آن در لینوکس هم در این مطلب توضیح داده شده است. پس از اینکه این بسته نصب شد برای اینکه از نحوه درست کار کردن آن مطمئن شویم باید در ویندوز در محیط command pompt و یا در لینوکس در محیط ترمینال باید خط زیر تایپ شود
java -version
با تایپ خط بالا ورژن جاوای نصب شده بر روی سیستم شما نمایش داده میشود و مطمئن میشویم که جاوا به درستی نصب شده است.
محیط های مختلفی برای برنامه نویسی جاوا و spring وجود دارد که شما میتوانید از همه ی آنها استفاده کنید. یعنی شما با استفاده از محیط هایی مثل eclipse, netbeans, inetllij میتوانید استفاده کنید تا از spring استفاده کنید. ولی در این مطالب ما از محیط intellij برای برنامه نویسی استفاده می کنیم. این محیط قابلیتهای فراوانی دارد و میتوان به زبانهای مختلف و فریمورک های مختلف مانند spring در آن برنامه نوشت. با استفاده از intellij نیازی به نصب جداگانه فریمورک spring نیست و خود برنامه آن را دانلود و نصب میکند ولی در محیط هایی مانند eclipse شما خودتان باید این فریمورک را نصب کنید.
گفتیم که فریمورک spring بر پایه زبان جاوا نوشته شده است. یعنی همه دستورات نوشته شده به زبان جاوا است. ولی با برنامه نویسی معمولی زبان جاوا کمی متفاوت است. همچنین این فریمورک از xml استفاده های بسیاری می کند. این فریمورک بسیار از مفاهیم کلاسهای POJO استفاده می کند. کلاسهایی که با کلاسهای دیگر هیچ ارتباطی ندارند و فقط چند عدد متد و فیلد در خود تعریف کرده اند.برای اینکه علامت سؤالهای موجود در ذهنتان بیشتر نشود پروژه را شروع می کنیم. برای شروع در محیط intellij از منوی File→New→Project را انتخاب می کنیم. صفحه زیر ظاهر خواهد شد.
در این پنجره به قسمت spring رفته و گزینه spring خالی را تیک میزنیم همانند شکل زیر
در قسمت پایین این عکس میتوانید مشخص کند که کتابخانههای spring از کجا آورده شود. اگر برای اولین بار است که شما میخواهید از spring استفاده کنید پس بگذارید این فریمورک دانلود شود ولی اگر قبلاً آن را دانلود کردهاید آدرس محل دانلود شده را به آن بدهید تا دانلود نشود. در پایان کار بر روی دکمه next کلیک کنید.در صفحه بعد نام پروژه و محل ذخیره شدن پروژه از شما پرسیده میشود. پس از مشخص کردن این مقادیر بر روی finish کلیک کنید. اگر در قسمت قبل دانلود را انتخاب کرده باشید برنامه شروع به دانلود کتابخانه هایspring می کند. پس از اینکه دانلود تمام شد پروژه ساخته میشود و صحفه intellij به شکل زیر دیده خواهد شد.
برای شروع کار در داخل پوشه src باید دو فایل جاوا بسازیم. به همین منظور بر روی پوشه src کلیک راست کرده و گزینه new کلیک راست کرده و java class را انتخاب می کنیم. نام فایل اول را Hello قرار میدهیم. حال کد زیر را داخل فایل Hello.java کد زیر را قرار دهید:
private String message; public void setMessage(String message){ this.message=message; } public String getMessage(){ return "Hello Itpro user the message from spring framework: "+this.message; }
این کد فقط یک فیلد message ساخته و برای آن getter , setter میسازد البته شکل getter آن را کمی تغییر داده ایم.حال یک فایل دیگر به نام Main با همان روش قبلی درست میکنیم. در این فایل متد main که همان نقطه ابتدایی برنامه است قرار میگیرد. کد زیر را در درون این فایل قرار می دهیم.
public static void main(String[] args){ ApplicationContext context=new ClassPathXmlApplicationContext("Beans.xml"); Hello obj=(Hello)context.getBean("Hello"); System.out.println( obj.getMessage()); }
دقت داشته باشید که بعد از نوشتن این کد دو کتابخانه به بالای صفحه کد شما اضافه میشوند که عبارتند از:
import org.springframework.context.ApplicationContext; import org.springframework.context.support.ClassPathXmlApplicationContext;
این فایل با استفاده از applicationContext که در داخل فریمورک spring قرار دارد یک شی context میسازد که از داخل یک فایل xml به نام beans.xml تغذیه می شود. و در خط بعد کلاس Hello را از xml میسازد و متدهای آن را فراخوانی می کند. حال باید فایل xml را برای ارتباط دو کلاس با هم بسازیم.برای این کار بر روی پوشه src کلیک راست کرده و new را انتخاب میکنیم و از گزینه های نمایش داده شده xml configuration file را انتخاب کرده و از زیر منوی آن spring configرا انتخاب کنید. با این انتخاب پنجره ای ظاهر میشود که نام فایل را باید وارد کنیم. حال چون ما قبلاً در کلاس Main گفتهایم که نام فایل xml ما Beans است پس همین نام را برای آن قرار می دهیم. با کلیک بر روی OK فایل Beans.xml ساخته میشود و کد های زیر بر روی آن قرار دارد
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <beans xmlns="http://www.springframework.org/schema/beans" xmlns:xsi="http://www.w3.org/2001/XMLSchema-instance" xsi:schemaLocation="http://www.springframework.org/schema/beans http://www.springframework.org/schema/beans/spring-beans.xsd"> </beans>
حال باید مشخصات کلاس Hello را تحت عنوان یک bean در داخل فایل xml بنویسیم. برای همین کد زیر را در داخل تگ <beans> قرار می دهیم.
<bean id="Hello" class="Hello"> <property name="message" value="Mehdi Adeli"/> </bean>
هر کلاس را در قالب یک تگ bean معرفی میکنیم و ورودی هایی را که باید بدهیم را نیز در قالب کی property معرفی می نماییم. در تگ bean آدرس کلاس مربوطه را باید با توجه به نام پکیج باید داد. در تگ property در قسمت value مقداری را که میخواهیم تحت عنوان message به کلاس Hello داده شود را وارد می کنیم. وقتی که برنام را اجرا میکنیم فریمورک spring از این فایل xml برای پیکربندی پروژه استفاده می کند. حال اگر فایل Main را اجرا کنیم. خروجی برنامه به شکل زیر خواهد بود
Hello Itpro user the message from spring framework: Mehdi Adeli
خب میبینیم که برنامه به شکلی که مد نظر ما بود کار می کند. دقت داشته باشید که به کلاسهایی مانند Hello که با هیچ کلاس دیگری ارتباط ندارند و از هیچ کلاس دیگری استفاده نمیکنند کلاس POJO گفته می شود. امیدوارم که از این آموزش استفاده های لازم را برده باشید. Itpro باشید
یادگیری برنامه نویسی برای متخصصین حوزه کامپیوتر این روزها یک الزام به حساب می آید. از جمله محبوب ترین زبان های برنامه نویسی دنیا می توانیم به زبان برنامه نویسی سی شارپ ، زبان برنامه نویسی جاوا ، زبان برنامه نویسی پایتون ، زبان برنامه نویسی سی پلاس پلاس و زبان برنامه نویسی SQL ( لازمه هر زبان دیگری ) و زبان برنامه نویسی PHP اشاره کنیم.
برای آموزش برنامه نویسی می توانید با خیال راحت در قالب دوره های آموزش برنامه نویسی سایت توسینسو ، آموزش سی شارپ ، آموزش جاوا ، آموزش پایتون ، آموزش جنگو ، آموزش PHP ، آموزش جاوا اسکریپت ، آموزش برنامه نویسی اندروید ، آموزش SQL و آموزش MySQL را بصورت جامع و حرفه ای آموزش ببینید.
بنیانگذار توسینسو و برنامه نویس
مهدی عادلی، بنیان گذار TOSINSO. کارشناس ارشد نرم افزار کامپیوتر از دانشگاه صنعتی امیرکبیر و #C و جاوا و اندروید کار می کنم. در زمینه های موبایل و وب و ویندوز فعالیت دارم و به طراحی نرم افزار و اصول مهندسی نرم افزار علاقه مندم.
زمان پاسخ گویی روز های شنبه الی چهارشنبه ساعت 9 الی 18
فقط به موضوعات مربوط به محصولات آموزشی و فروش پاسخ داده می شود