قبل ازینکه پیامی در شبکه با استفاده از پروتکل انتقال ارسال شود، به روش معینی رمزنگاری میگردد و یک Header خارجی به ابتدای پیام اضافه میگردد که شامل یک شناسهی تعیین هویت ۶۴ بیتی authkeyid (که به صورت یکتا یک کلید احراز هویت را برای سرور و همچنین کاربر تعیین میکند) و یک کلید پیام ۱۲۸ بیتی msg_key میشود.کلید احراز هویت که با کلید پیام ترکیب شده، یک کلید واقعی aeskey و یک بردار اولیهی ۲۵۶ بیتی aesiv تولید میکند که برای رمزنگاری پیام با استفاده از رمزنگاری AES-256 در مد infinite garble extension یا اصطلاحا (IGE) استفاده میشود.
باید دقت داشت، بخش ابتدایی پیام که باید رمز شود شامل دادههای قابل تغییر (session، شناسهی پیام، شمارهی دنباله و Server salt) است که به طور واضحی روی کلید پیام (و در نتیجه کلیدهای AES و iv) تاثیر میگذارد. در MTProto 2.0، کلید پیام به عنوان بیتهای میانی ۱۲۸ تایی از SHA- 256 از بدنهی پیام تعریف میشود که بوسیلهی ۳۲ بایت که از کلید هویت گرفته شده، اضافه میگردد. در واقع پیامهای چند تکهای به عنوان یک پیام رمزنگاری میشوند.لایهی پایهای پروتکل MTProto ورژن ۲ (چتهای تحت ابر، رمزنگاری کلاینت- سرور) تفاوتهای عمدهای با ورژن یک خود دارد:
در ادامه باید به نکات زیر در مورد این پروتکل بطور خلاصه اشاره کنم :
زمان پاسخ گویی روز های شنبه الی چهارشنبه ساعت 9 الی 18
فقط به موضوعات مربوط به محصولات آموزشی و فروش پاسخ داده می شود