Hashing روشی است که برای بررسی یکپارچگی دیتا از آن استفاده می شود. Hash یک تباع یکطرفه است به این معنی که اگر دو کامپیوتر متفاوت یک دیتا را دریافت کنند و یک تابع hash یکسان را روی آن اجرا کنند باید مقدار hash یکسانی را بدست آورند. امکان ندارد که شما یک hash یکسان را از بلوک های دیتا متفاوت بدست آوردید. که به آن collision resistance گفته می شود. خروجی hash کوچک و با اندازه ثابت می باشد که به آن digest ، message digest یا simply the hash گفته می شود.
یک مثال از استفاده hash برای بررسی یکپارچگی دیتا این است که فرستنده یک الگوریتم hash را برای هر بسته از دیتا اجرا می کند و نتیجه را به بسته متصل می کند. دریافت کننده بسته همان hash را روی بسته دریافتی اجرا می کند و نتیجه بدست آمده را با خروجی hash که فرستنده ارسال کرده است مقایسه می کند. اگر مقایسه یکی بود به این معناست که بسته در حین ارسال تغییری نداشته و سالم به مقصد رسیده است. اگر یک بیت از بسته ارسالی تغییر کند hash مقصد با hash ارسالی توسط مبدا متفاوت خواهد بود و مقصد متوجه خواهد شد که بسته مشکل دارد.
مشهورترین روش های hash به شرح زیر هستند :
در روش های hashing نیز همانند بحث رمزنگاری مقدار بزرگتر نشان دهنده امنیت بیشتر است.
نویسنده :جعفر قنبری شوهانی
منبع : انجمن تخصصی فناوری اطلاعات ایران
هرگونه نشر و کپی برداری بدون ذکر منبع و نام نویسنده دارای اشکال اخلاقی می باشد.