استفاده از Active Directory برای لاگین در تمام نرمافزارها
سلام دوستان
فرض کنید که در یک سازمان تمام نرمافزارها بتونن به اکتیودایرکتوری متصل بشن و یوزرنیم و پسوردها رو ازونجا بخونن. مواردی مثل kerio control در اکثر سازمانها عرف هست. ولی اینکه برای یکپارچهسازی تمام نرمافزارها، یعنی برای لاگین به تمام نرمافزارهای ایرانی و خارجی (مثل اتوماسیون اداری، حضورغیاب و... که ممکنه از بیرون سازمان هم بهش بخوان دسترسی پیدا کنن) اکتیودایرکتوری رو به عنوان مرجع قرار بدیم، کار درستی هست یا خیر؟ چه ریسکها و عواقبی داره؟
معمولا برای یکپارچهسازی چه روشی پیاده میشه؟ هدف اینه که کابران یوزرنیم و پسوردهای متعدد نداشته باشن.
1 پاسخ
مزایا :
کاهش پیچیدگی مدیریت کاربران : با استفاده از اکتیودایرکتوری، کاربران تنها یک یوزرنیم و پسورد برای دسترسی به تمام نرمافزارها نیاز دارند که مدیریت کاربران را سادهتر میکند
افزایش امنیت : با استفاده از یک سیستم مرکزی برای مدیریت احراز هویت، میتوان سیاستهای امنیتی قویتری اعمال کرد و دسترسیها را بهتر کنترل کرد
کاهش هزینهها : مدیریت متمرکز کاربران میتواند هزینههای مربوط به مدیریت و پشتیبانی را کاهش دهد
معایب و ریسکها :
نقطه شکست واحد : اگر اکتیودایرکتوری دچار مشکل شود، دسترسی به تمام نرمافزارها مختل میشود. بنابراین باید از پشتیبانگیری و افزونگی مناسب استفاده کرد
پیچیدگی پیادهسازی : پیادهسازی و پیکربندی صحیح اکتیودایرکتوری و یکپارچهسازی آن با نرمافزارهای مختلف ممکن است پیچیده و زمانبر باشد
ریسکهای امنیتی : اگر اکتیودایرکتوری به درستی پیکربندی نشود یا دچار نقص امنیتی شود، ممکن است کل سیستمهای سازمان در معرض خطر قرار بگیرند
روشهای معمول برای یکپارچهسازی :
استفاده از پروتکلهای استاندارد : پروتکلهایی مانند LDAP و SAML برای یکپارچهسازی احراز هویت استفاده میشوند
استفاده از Single Sign-On (SSO) : با استفاده از SSO، کاربران میتوانند با یک بار ورود به سیستم به تمام نرمافزارهای مورد نیاز دسترسی پیدا کنند
استفاده از Identity Providers (IdP) : سرویسهای ارائهدهنده هویت مانند Azure AD یا Okta میتوانند به عنوان واسطه بین اکتیودایرکتوری و نرمافزارهای مختلف عمل کنند