آموزش راه اندازی RIP در روتر سیسکو : Routing information protocol یا RIP یکی از ساده ترین پروتکل های مسیریابی روترها است . یکی از مباحث مهم در شبکه و زیرساخت نحوی ایجاد ارتباط بین شبکه ها و هدایت بسته ها از یک شبکه به شبکه دیگر و تحویل آن به مقصد می باشد که به آن مسیریابی گفته می شود مسیریابی به روش هایی مانند Static و Dynamic صورت می گیرد. در این مقاله می خواهیم با یکی از پروتکل های Dynamic مسیریابی آشنا شویم.پروتکل Routing Information Protocol یا به اختصار RIP قدیمی ترین پروتکل مسیریابی است که در سال 1988 ارائه شد و به عنوان یک پروتکل IGP ، هنوز برای شبکه های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل RIP جزء دسته Distance-Vector است.
قبل از اینکه به پروتکل RIP بپردازیم ابتدا با چند اصطلاح آشنا شویم:
روترهایی که از پروتکل RIP استفاده می کنند برای اینکه از کل مسیرها و شبکه موجود اطلاع پیدا کنند کل اطلاعات جدول مسیریابی خود را روی اینترفیس هایشان ارسال می کند تا به سایر روترها اعلام کند که چه شبکه هایی را دارند. این ارسال هر 30 ثانیه یکبار انجام می شود. برای ارسال از پروتکل UDP با شماره پورت 520 استفاده می کند. روتر با دریافت بسته update جدول مسیریابی خود را با آن بروز می کند اما در صورتی که از همسایه خود طی 180 ثانیه update دریافت نکند تمام روت های دریافتی را غیرقابل استفاده در نظر می گیرد
اگر در یادگیری سیسکو مشکل دارید ، به شما پیشنهاد می کنیم از طریق دوره های آموزش سیسکو حرفه ای سایت توسینسو و با دوره آموزش CCNA روتینگ و سویچینگ شروع کنید ، فراموش نکنید که پیشنیاز همه این دوره های آموزش شبکه ، دوره آموزش نتورک پلاس است ، فراموش نکنید توسینسو اولین و بهترین انتخاب شما در حوزه آموزش فناوری اطلاعات فارسی است.
و بعد از 240 ثانیه این روت ها را از جدول مسیر یابی خود پاک می کند.RIP برای انتخاب بهترین مسیر از مفهومی به نام hop count استفاده می کند. Hop count براساس تعداد روتر ها موجود در مسیر محاسبه می شود و حداکثر مقدار 15 می تواند باشد در صورتی که تعداد از 15 بیشتر باشد RIP آن شبکه را غیر قابل دسترسی در نظر می گیرد. RIP به وسیله این روش از ایجاد Loop در شبکه جلوگیری می کند اما این محدودیت باعث می شود که این پروتکل برای شبکه بزرگ مناسب نباشد.
ویژگی های RIP version 1 :
ویژگی های RIP version 2 :
ویژگی های RIPng :
نکته : Administrative Distance پروتکل RIP برابر با 120 می باشد.
نکته : امکان Load Balance را روی 16 خط دارد که مقدار 4 پیش فرض آن می باشد.
نکته : routeهای پروتکل RIP با حرف اختصار R در جدول مسیریابی نمایش داده می شود.
کافیست دستور زیر را در global mode وارد کنیم:
R(config)#router rip
با دستور زیر می توانیم نسخه RIP را مشخص کنیم :
R(config-router)#version 2
R(config)#ipv6 router rip
در صورتی که بخواهیم روی برخی از اینترفیس ها advertisement ارسال نشود مانند اینترفیس متصل به LAN از دستور زیر استفاده می کنیم:
R(config-router)#passive-interface fastethernet 0/0
جهت مشخص کردن شبکه هایی که می خواهیم آنها را advertise کنیم:
R(config-router)#network 192.168.1.0
برای تعیین کردن authentication برای advertisement ها به صورت زیر عمل می کنیم:
R(config)#key chain itpro R(config-keychain)#key 1 R(config-keychain-key)#key-string IT
R(config)#interface fastethernet 0/0 R(config-if)#ip rip authentication key-chain itpro
R(config-if)#ip rip authentication mode md5
جهت مشاهده اطلاعات جدول مسیریابی از دستور زیر استفاده می کنیم:
R#show ip route
برای عیب یابی از دستور زیر استفاده می کنیم:
R#debug ip rip
با توجه به شکل زیر می خواهیم بین روترهای R1 ، R2 و R3 پروتکل RIP را راه اندازی کنیم تا این روتر ها از شبکه موجود مطلع شوند و به آنها دسترسی پیدا کنند.
بعد از اختصاص دادن IP به اینترفیس های روترها روی روتر R1 دستورات زیر را وارد می کنیم:
R1(config)#router rip R1(config-router)#network 192.168.1.0 R1(config-router)#network 192.168.12.0 R1(config-router)#network 192.168.13.0
روی روتر R2 :
R2(config)#router rip R2(config-router)#network 192.168.2.0 R2(config-router)#network 192.168.12.0 R2(config-router)#network 192.168.23.0
سپس روی روتر R3 :
R2(config)#router rip R2(config-router)#network 192.168.3.0 R2(config-router)#network 192.168.13.0 R2(config-router)#network 192.168.23.0
همینطور که در تصویر می بینید پورت Fastethernet 0/0 به شبکه داخلی متصل است در نتیجه دلیلی ندارد که روی پورت Advertise ارسال شود. به همین منظور روی دستورات زیر را وارد می کنیم:
روتر R1 :
R1(config)#router rip R1(config-router)#passive-interface fastEthernet 0/0
روتر R2 :
R2(config)#router rip R2(config-router)#passive-interface fastEthernet 0/0
روتر R3 :
R3(config)#router rip R3(config-router)#passive-interface fastEthernet 0/0
برای اینکه Authentication را فعال کنیم از دستورات زیر استفاده می کنیم:
روتر R1 :
R1(config)#key chain itpro R1(config-keychain)# key 1 R1(config-keychain-key)# key-string IT R1(config)#interface fastethernet 1/1 R1(config-if)# ip rip authentication mode md5 R1(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro R1(config-if)#interface fastethernet 1/0 R1(config-if)# ip rip authentication mode md5 R1(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro
روتر R2 :
R2(config)#key chain itpro R2(config-keychain)# key 1 R2(config-keychain-key)# key-string IT R2(config)#interface fastethernet 0/1 R2(config-if)# ip rip authentication mode md5 R2(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro R2(config-if)#interface fastethernet 1/0 R2(config-if)# ip rip authentication mode md5 R2(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro
روتر R3 :
R3(config)#key chain itpro R3(config-keychain)# key 1 R3(config-keychain-key)# key-string IT R3(config)#interface fastethernet 0/1 R3(config-if)# ip rip authentication mode md5 R3(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro R3(config-if)#interface fastethernet 1/1 R3(config-if)# ip rip authentication mode md5 R3(config-if)# ip rip authentication key-chain itpro
برای اینکه از جدول مسیریابی روترها را ببینم از دستور show ip route استفاده می کنیم. در تصویر زیر خروجی این دستور روی روتر یک نمایش داده می شود:
همانطور که در تصویر می بیینید مسیرهایی که با حروف اختصار R نمایش داده می شود توسط پروتکل RIP شناسایی شده اند.