اینترنت چطور کار میکنه و منشاء اون کجاست ؟

سلام

روز و شبتون بخیر

اتفاقا سوالی که کردین سوال خیلی قشنگیه و دیدم که خیلی ها این سوال براشون پیش اومده پس بذارید یک جواب کلی بدم که افراد دیگه ای هم که کنجکاو شدن جوابشن رو دریافت کنن.

اینترنت یا Internet یا International Network یا شبکه جهانی به مجموعه ای از کامپیوتر ها، سرور ها و مسیر های ارتباطی میگن که به همدیگه متصل شدن و یک شبکه رو تشکیل میدن.

اگه به تصویر بالا نگاه کنید و اون رو شبکه ی اینترنت تصور کنید یه شمای کلی از اینکه اینترنت چی هست به شما میده.

اما بذارید یک مقدار دقیق تر توضیح بدم.

اینترنت مبدا و منشا نداره. در واقع زمانیکه یک فردی در یک جای دنیا تصمیم میگیره که یک فایل رو ( که هرچیزی میتونه باشه. از یک وبسایت تا حتی یک عکس ساده) از روی کامپیوتر خودش با سایرین به اشتراک بذاره در واقع عضوی از شبکه ی اینترنت شده و شمایی که اون فایل رو مشاهده و دانلود میکنید هم عضوی از اینترنت یا شبکه ی جهانی شدید و در کل میشه گفت به این داد و ستد بر بستر دیجیتال رو بهش شبکه اینترنت میگن.

هر کامپیوتر، هر تلفن همراه، هر سروری که عضو شبکه ی اینترنت هست دارای یک آی پی (IP) هست که در واقع نشانی یا آدرس اون فرد در دنیای اینترنت هست. دقیقا مثل هر خانه ای که یک آدرس داره. حالا زمانیکه یک فردی تصمیم میگیره یک فایلی رو به اشتراک بذاره، باید آدرس اون فایل رو به شما بده تا بتونید بهش دسترسی داشته باشید. دقیقا مثل زمانیکه به خونه خودتون مهمون دعوت میکنید و اگه شما آدرس فیزیکی اون محتوا رو نداشته باشید عملا نمیتونید بهش دسترسی داشته باشید. اما موتور های جستجو مثل گوگل این کار رو برای شما آسون میکنن. اونها یک دفترچه خیلی بزرگ (دیتابیس) از تمامی محتوای به اشتراک گذاشته شده در اینترنت همراه با آدرس اونها دارن که شما وقتی ازشون میپرسید مثلا کی توی کامپیوتر یا سرور خودش فلان محتوا رو داره، گوگل بهتون آدرس اون سرور رو میده تا بهش دسترسی پیدا کنید و محتوای اون رو مشاهده کنید.

حالا برای اینکه بتونید به آدرس مورد نظر برید و محتوا رو مشاهده کنید نیاز دارید که یک مسیر یا راه داشته باشید. درست مثل وقتی که از خانه به محل کار میرید. شما از خیابون عبور میکنید، از سرویس حمل و نقل عمومی استفاده میکنید تا به مقصد برسید. حالا مسئول ساخت این جاده ها و خیابون ها کیه؟ شهرداری و دولت. دقیقا نقشی که ISP یا سرویس دهنده خدمات اینترنت در شبکه جهانی اینترنت داره. اون شرکت ها میان براتون جاده میسازن تا شما بتونید راحت تر به مقصد دلخواهتون در سراسر دنیا برسید.

اما ساخت این جاده ها انقدر هزینه بر هست که یک شرکت به تنهایی نمیتونه از پسش بر بیاد و در نتیجه هزاران هزار شرکت میان سرمایه گذاری میکنن و میگن مثلا من فلان نقطه از دنیا رو براشون جاده میسازم. یعنی میرم فلان شهر رو به اینترنت متصل میکنم. (تاحالا شده برید برای خونه تون درخواست اینترنت بدین و بگن که توی منطقه شما فقط فلان سرویس دهنده امکان سرویس دادن به شما رو داره؟ دقیقا نشون دهنده این هست که اون ISP فقط اومده برای شما جاده ای به سمت سایر شهر ها و نقاط دنیا ساخته)

مثلا شرکت آسیاتک میاد میگه من میرم توی سیستان و بلوچستان و به همه خونه ها یه کابل میکشم و اون کابل ها رو به تجهیزات خودم وصل میکنم تا به تهران بیارمش. شاتل هم میگه من میرم توی استان اردبیل این کار رو انجام میدم  باز کابل ها رو از طرق مختلف به تهران میرسونم و در نهایت همه این شرکت های سرویس دهنده کابل ها شون رو (که از هر نوع میتونه باشه. فیبر، وایرلس، کابل LAN) به شرکت ارتباطات زیرساخت وصل میکنن. البته نیازی نیست که جاده رو فقط یک نفر بسازه. مثل شهر تهران، همه سرویس دهنده ها میتونن برن جاده های بیشتری بسازن که در نتیجه شاهد ترافیک کمتری خواهیم بود و سرعت سرویس ها بیشتر میشن.

حالا زمانیکه همه کابل ها به شرکت ارتباطات زیرساخت وصل شد، این شرکت هم میره کابل هاش رو به یک سری سرویس دهنده دیگه توی کشور های همسایه که لیستشون رو به صورت خیلی جذاب و فان میتونید از اینجا ببینید وصل میکنه و همین کار رو تمام سرویس دهنده ها در سطح دنیا انجام میدن تا مثل تصویر بالا از هر نقطه ای در دنیا به سایر نقطه ها در دنیا حداقل یک راه وجود داشته باشه. تعداد راه ها برای رسیدن از مبدا به مقصد میتونه بیش از یک راه باشه، شاید در حد صدها و هزاران راه، اما برای اینکه بتونیم بگیم کامپیوتر ما به اینترنت وصل هست باید حداقل 1 راه ارتباطی با یک کامپیوتر دیگه در اون سر دنیا داشته باشیم.

مثلا اگه شما توی گوگل سرچ بکنید "سایت توسینسو"، گوگل توی دفترچه (دیتابیس) خودش میاد و آدرس سایت توسینسو رو که مثلا آدرس 178.63.92.138 رو میده بهتون و کامپیوتر شما به سرویس دهنده خودتون میگه که من میخوام به محتوای موجود در سرور سایت توسینسو رو که در آدرس 178.63.92.138 وجود داره ببینم و آدرس کامپیوتر خودم هم اینجاست (مثلا آی پی 180.20.30.40).  حالا سرویس دهنده شما درخواست شما رو برمیداره و با توجه به اطلاعاتی که از آدرس ها در همسایه هاش داره، بسته ی شما رو از مسیر درستش به سمت سرور سایت توسینسو ارسال میکنه. حالا وقتی که سرور توسینسو درخواست شما رو میبینه خیلی خوشحال میشه که شما میخواید محتوای سایتش رو ببینید و در نتیجه فایل های خودش رو در اختیار سرویس دهنده اینترنتش قرار میده و میگه برسون به دست کاربر عزیزمون که ادرسش 180.20.30.40 هست. این اتفاق برای هر سایت، هر نرم افزار و یا هر کامپیوتری در سطح اینترنت رخ میده.

برای این اتصالات یا جاده های ارتباطی هزینه های خیلی زیادی میشه. برای اینکه دو کامپیوتر در دو نقطه مختلف دنیا با همدیگه صحبت کنن حداقل به یک مودم اینترنت، یک سوییچ که اصطلاحا بهش DSLAM میگن بعلاوه روتر (مسیریاب) در هر سمت از این کامپیوتر ها نیاز داریم.

در نهایت میتونیم بگیم که اینترنت در واقع ماتریسی از کامپیوترها، سرور ها، موبایل ها، سوییچ ها و مسیر یاب هاست که این تجهیزات رو به همدیگه متصل میکنن و هر کسی در هرجای دنیا میتونه فایل های دلخواهش رو با کل جهانیان به اشتراک بذاره.

فیل تر ینگ هم دقیقا مثل این میمونه که شما برای رسیدن به یک منزل خاص در یک خیابان خاص، یک راه بند بذارید و نذارید که کسی ازش عبور کنه.

اینجا هم یک نقشه سه بعدی از نحوه اتصال سرویس دهنده ها به همدیگه میتونید ببینید.

امیدوارم که پاسخ سوالتون در این جواب اومده باشه

مطالب خیلی خوبی رو توضیح دادین و ممنونم بابت زمانی که گذاشتین

سلام مجدد.

خب برای این موارد باید یک مقدار دیگه تخصصی تر در بحث شبکه های کامپیوتری وارد بشیم.

زمانیکه بسته درخواست شما به مودمتون میرسه، مودم اون بسته رو به سرویس دهنده شما که مثلا آسیاتک هست میرسه. حالا شرکت آسیاتک از طریق روتر هاش (مسیریاب هاش) میدونه که مثلاً ای پی سرور توسینسو توی متصل شده به یه سرویس دهنده دیگه برای مثال شاتل. اما فرض کنید که یه لینک مستقیم بین شاتل و آسیاتک وجود نداره ولی آسیاتک میدونه که برای رسیدن به آی پی توسینسو که در شاتل وجود داره، میتونه بسته هاش رو به سرویس دهنده میانی که مثلا مخابرات تهران هست ارسال کنه. زمانیکه بسته به دست مخابرات تهران میرسه، مخابرات اون بسته ی درخواست رو به شاتل میده و شاتل هم به دست سرور توسینسو میرسونه.

تمام این مسیر یابی ها با استفاده از پروتکل های مختلف مسیریابی مثل BGP اتفاق میوفته.

حالا ارتباط بین سرویس دهنده ها میتونه از طرق مختلف باشه. از طریق فییر، وایرلس یا حتی کابل لن.

 در واقع در هر صورت همون صفر و یک هست که جابجا میشه. اما نوع جابجایی این صفر و یک ها متفاوت هست. مثلا توی کابل لن با تغییر ولتاژ بین دو سر کابل صفر و یک رو به طرف مقابل میفهمونن، یا توی وایرلس با استفاده از تغییر در نحوه ارسال امواج وایرلس و یا در فیبر با استفاده از قطع و وصل کردن نور که بهش پالس میگن این صفر و یک ها رو جابجا میکنه.

اما در نهایت این صفر و یک هست که توسط دستگاه ها دریافت میشن

سلام، خیلی ممنون بابت نکات خوبی که نوشتید.

کاملا متوجه ساختار پایه ای اینترنت شدم، و اینکه خوب درخواست من، بوسیله چه چیزی به سرویس دهنده وب سایت توسینسو میرسه ؟

در شبکه های کابلی، ارتباط و بسته های اطلاعاتی، از کابل های مختلفی بصورت صفر و یک، عبور میکنه و از مبداء به مقصد میرسه !

در شبکه های بی سیم، این موضوع چطوری هست و اطلاعات از چه طریقی از مبداء به مقصد انتقال پیدا میکنند ؟

یک اشاره ای داشتید به ارتباط اینترنت با فیبر نوری و وایرلس.

در این مورد بیشتر تحقیق میکنم.

کامپیوتر شما یه کارت وایرلس داره که صفر و یک رو از طریق سیگنال های وایرلس توی محیط پخش میکنه و مودم شما هم یک کارت وایرلس داره که هم کار ارسال سیگنال رو انجام میده و سیگنال ارسالی کارت وایرلس کامپیوتر شما رو به صفر و یک ترجمه میکنه.

شما برای میتونید با سرچ عبارات زیر در گوگل یک دید کلی از نحوه عملکرد این ها بدونید:

how wireless works

how does fiber transmit data

how does network switch work

how does network work

و کلید واژه هایی مثل اینها

اول پاراگرافتون گفتین که «زمانیکه بسته درخواست شما به مودمتون میرسه» !

این بسته چطور به مودمم میرسه ؟ یعنی ارتباط های بی سیم چطوری انجام میشه ؟ چطوری کارت شبکه ای که روی کامپیوتر من هست، با مودم من، ارتباط بی سیم بر قرار می کنند ؟

ممنون میشم اگه توضیحات و کلید واژه هایی رو که برای تحقیق باید انجام بدم، بهم بگین