همانطور که می دانیم در طراحی شبکه از ویژگی افزونگی در زیرساختهای فیزیکی و تجهیزات استفاده می شود. در شبکه های لایه ۲ با ایجاد افزونگی در لینکهای ارتباطی یکی از مشکلاتی که با آن روبرو هستیم پروتکل STP می باشد.استفاده از این پروتکل دارای معایب زیر می باشد:
در برخی طراحی ها با استفاده از مکانیزمهایی مانند Port channel و VPC پروتکل STP را دور می زنیم. در این مکانیزمها STP در واقع از بین نمی رود بلکه باعث فریب آن می شود.به منظور حل مشکل STP و استفاده از مزایای شبکه های لایه ۲ قابلبیت جدیدی در سوپیچهای نکسوس بوجود آمده که Fabric Path نامیده می شود. این ویژگی باعث از بیم رفتن پروتکل STP در شبکه شده و قابلیتهای لایه 2 شبکه همچنان پا برجا می ماند. اساس F.P استفاده از قابلیتهای روتینگ در لایه 2 (Layer 2 routing) می باشد.
اگر در یادگیری سیسکو مشکل دارید ، به شما پیشنهاد می کنیم از طریق دوره های آموزش سیسکو حرفه ای سایت توسینسو و با دوره آموزش CCNA روتینگ و سویچینگ شروع کنید ، فراموش نکنید که پیشنیاز همه این دوره های آموزش شبکه ، دوره آموزش نتورک پلاس است ، فراموش نکنید توسینسو اولین و بهترین انتخاب شما در حوزه آموزش فناوری اطلاعات فارسی است.
حال می خواهیم بدانیم که رابطه بین F.P با STP چگونه است و اینکه چرا یا وجود ساختار لایه دو در F.P هیچ لوپی اتفاق نمی افتد. جواب اینست که از دید سوییچهای بیرونی کلیه سوییچهای شرکت کننده در F.P در واقع یک سوییچ به نظر می آیند که این سوییچ باید به عنوان Root switch در نظر گرفته شود یعنی کلیه سوییچهای F.P باید دارای priority یکسان و پایین تر از سوییچهای خارج از F.P باشد.
بهتر است بدانیم مه برای Extend کردن یک یا چند vlan بین بلاکهای مختلف ( مثلا بین Aggregation Block ها) باید آن Vlan ها را در شبکه F.P کانفیگ نمود تا این امکان فراهم شود. در غیر اینتصورت Vlan های یک بلاک نمی تواند با Vlan های مشابه در بلاک دیگر صحبت کند.
در شبکه F.P مک آدرسها فقط بر روی سوپیچها Edge (leaf) یاد گرفته می شوند آن هم به شرطی که ترافیک مقصد در شبکه لوکال خودشان باشد و سوپیچهای Core(Spine) فقط مسوول روتینگ براساس Switch ID هستند.همچنین در شبکه F.P یاد گیری مک آدرس (MAC Learning) براساس ترافیکهای Broadcast و Unicast اتفاق نمی افتد.شکل زیر مراحل ارسال ترافیک بین دو نقطه را نشان می دهد که تفسیر آن را براساس مطالب فوق به عهده خود شما می گذاریم:
FP برای Flood کردن ترافیکهای Unicast, Multicast, Broadcast و unkown از مفهومی به نام Multi-Destination Tree استفاده می کند. FP برای ایجاد روتینگ از دو نوع درخت استفاده می کند که یکی از آنها به عنوان Default Multi-Destination Tree بوده و برای ارسال ترافیکهای Broadcast, Unicast و Unkown استفاده شده و ترافیکهای Multicast از درخت دیگر عبور می کند. به ازای هر درخت یک Ftag ایجاد می شود که در Header مربوط به FP قرار می گیرد.
ترافیکهای Multicast فقط به سوییچهایی ارسال می شوند که گیرنده ای در پشت آنها وجود داشته باشد بر خلاف ترافیکهای Broadcast که به کل شبکه ارسال می گردد.شاید از خود پرسیده باشید که معادل Fabric path در استاندارد جهانی چیست. Transparent Interconnection of Lots of Link یا TRILL معادل FP در استاندارد جهانی است که در زیر مقایسه بین ابن دو نشان داده شده است:
همانطور که در تصویر می بینید FP در مقایسه با TRILL از امکانات و قابلیتهای بیشتری برخوردار بوده و می تواند گزینه مناسب تری برای سوییچینگ لایه 2 و حذف STP در شبکه باشد.در ادامه با چگونگی کانفیگ Fabric path به صورت تصویری آشنا می شویم:
در شکل زیر مراحلی که برای کانفیگ FP بر روی سوییچهای نکسوس 7000 و 5500 لازم است آورده شده که به اختصار آن را توضیح می دهیم:
تصویر زیر دستورات اجرایی برای کانفیگ FP را نشان می دهد:
تصاوبر زیر نشان دهنده اطمینان از صحت عملکرد و کانفیگ FP را بر روی سوییچ مشان می دهد:
با اجرای دستور زیر (در نصویر پایین) جدول مک آدرس سوییچ شرکت کننده در FP نشان داده می شود. همانطور که ملاحظه می کنید مک های لوکال و مک هایی که مربوط به سگمنت دیگری بوده و توسط سوییچ یاد گرفته شده است در جدول مربوطه لیست شده اند:
با استفاده از دستور زیر نیز می توان جدول مربوط به روتینگ IS-IS که در FP استفاده شده است را ببینیم:
زمان پاسخ گویی روز های شنبه الی چهارشنبه ساعت 9 الی 18
فقط به موضوعات مربوط به محصولات آموزشی و فروش پاسخ داده می شود