یکی از الگو های طراحی وب سرویس که در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است [1]REST می باشند. REST برخلاف SOAP یک پروتکل مشخص و یا یک نوع معماری نیست بلکه یک نوع سبک معماری برای ایجاد برنامه های کاربردی تحت شبکه است که در سال ۲۰۰۰ توسط یکی از مولفان اصلی پروتکلHTTP به نام Roy Feilding در پایاننامهی دکترایش معرفی شد. وبسرویسهایی که مطابق با این سبک معماری طراحی میشوند اصطلاحاً RESTful می نامند. ايده اصلي سبک معماري REST اين است كه به جاي استفاده از مكانيزمهاي پيچيده مانند CORBA،RPC ياSOAP ، از HTTP ساده براي برقراري ارتباط بين ماشينها استفاده کنیم.
همانطور که در شکل زیر مشاهده میشود، در سیستمهای مبتنی بر REST همه چیز به صورت یکسری منابع دیده میشوند که هر منبع با URI مشخص میگردد. در واقع برخلاف RPC که بر عملیات و برخلاف SOAP که بر پیام تمرکز دارند، REST بر منابع تمرکز دارد. برنامه های کاربردی Restful از درخواستهای HTTP برای ارسال داده (ایجاد یا بروزرسانی)، خواندن داده و حذف داده استفاده میکنند. به عبارت دیگر REST از HTTP برای هر چهار عمل CRUD (Create/Read/Update/Delete) استفاده میکند.
سبک معماری REST بر پایه چهار اصل زیر استوار است:
شکل زیر، دو فناوری وب سرویس WS-* و RESful را در مقایسه با یکدیگر نشان میدهد. برای جزئیات بیشتر در مورد مقایسه این دو فناوری و تصمیم گیری بهتر در انتخاب این دو، به مقاله(Pautasso-2009) مراجعه نمایید.
مقایسه فناوری وب سرویس WS-* با RESful (Pautasso-2009)
زمان پاسخ گویی روز های شنبه الی چهارشنبه ساعت 9 الی 18
فقط به موضوعات مربوط به محصولات آموزشی و فروش پاسخ داده می شود